بهنام موسیوند، فعال مدنی علیرغم حال نامساعد جسمی، چهارمین روز از اعتصاب غذای خود را در یکی از سلول های انفرادی زندان رجایی شهر کرج سپری میکند.
یک منبع مطلع با بیان اینکه “آقای موسیوند در چهارمین روز از اعتصاب غذای خود بسر میبرد”، گفت: “بهنام در تماسی که امروز با یکی از نزدیکان خود داشته، با صدایی ضعیف و مشکلاتی که در تکلم برایش به وجود آمده است، اظهار داشت که دچار خونریزی معده شده و مسئولان زندان اعتنایی به شرایط وخیم وی ندارند.”
روز چهارشنبه ۹ شهریورماه، آقای موسیوند در اعتراض به انتقال خود از زندان اوین به یکی از سلول های انفرادی زندان رجایی شهر کرج، دست به اعتصاب غذا زد. وی یک روز قبل از این واقعه، با ارائه یک نامه قضایی مبنی بر اعزام او به یکی از مراکز درمانی از بند حارج و همراه با ضرب و شتم به زندان رجایی شهر کرج منتقل شد.
پیشتر یک منبع نزدیک به خانواده گفته بود: “بهنام از بیماری های مختلفی رنج میبرد و برای چندمین بار از اعزامش امتناع کرده بودند؛ صبح روز چهارشنبه مسئولان زندان با ارائه یک نامه قضایی مبنی بر اعزام او به یکی از مراکز درمانی، بهنام را متقاعد به خروج از بند کرده و سپس همراه با ضرب و شتم به وسیله یک دستگاه خودرو ون، وی را به مکان نامعلومی منتقل کرده اند.”
در همین راستا، یک منبع مطلع از وضعیت این زندانی اطلاع داده بود که روز سه شنبه ۸ شهریور، پس از مخالفت مسئولان زندان با اعزام این زندانی بیمار به بیمارستان، “ریاست زندان آقای موسیوند را به انتقال به مکانی دیگر تهدید کرده است. “
وی همچنین گفته بود: “رئیس وقت زندان اوین، پیشتر ریاست زندان تهران بزرگ را عهده دار بود که در دوره ریاست وی، علیرضا شیرمحمدعلی، زندانی سیاسی در تاریخ ۲۰ خردادماه سال ۹۸، توسط دو زندانی دیگر در این زندان با ضربات پرتعداد چاقو به قتل رسید؛ امری که برکنار شدن موقتی او از سمت خود را در پی داشت و هم اکنون، علیرغم مخالفت های متعدد زندانیان سیاسی، وی مسئولیت ریاست زندان اوین را عهده دار است.”
یک منبع مطلع با بیان اینکه بهنام موسیوند از ناراحتی های گوارشی و هموروئید رنج میبرد، گفته بود: «بهنام امروز علیرغم تعیین وقت قبلی از دکتر متخصص گوارش، به علت بهانه تراشی مسئولان جهت انتقال وی با دستبند و پابند و لباس زندان از اعزام بیمارستان محروم ماند. همچنین مسئولین بهداری داروهای که برای مشکلات پروستات و مجاری ادراری وی الزامی است را با تاخیر و محدودیت به او میدهند که این اقدام مسئولان باعث شده که او دچار تکرر ادرار شدید شود. آقای موسیوند از رسیدگی دارویی و پزشکی محروم مانده است.»
این در حالی است که بخشنامه اخیر سازمان زندان ها در خصوص رعایت حقوق زندانیان و بازداشت شدگان صراحتا به ممنوعیت استفاده از پابند به جز متهمان به جرائم خشن اشاره کرده است.
بهنام موسیوند در تاریخ ۳۰ فروردین‌ماه ۱۴۰۱، در اعتراض به شرایط زندان دست به اعتصاب غذا زده و مدتی بعد به دلیل مخالفت با زدن دستبند به هنگام اعزام به بیمارستان، توسط ماموران زندان رجایی شهر مورد ضرب و شتم قرار گرفت. آقای موسیوند در تاریخ دوشنبه ۵ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۱، از زندان رجایی شهر کرج به قرنطینه زندان اوین منتقل شد اما یک روز بعد در هشتمین روز اعتصاب غذا و در پی حال عمومی نامناسب از قرنطینه این زندان به بیمارستان طالقانی منتقل شد. وی نهایتا پس از ۱۶ روز به اعتصاب غذای خود در بیمارستان پایان داده و در تاریخ ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۱، با وضعیت نامناسب پزشکی از بیمارستان طالقانی به زندان اوین بازگردانده شد.
بهنام موسیوند در تاریخ ۱۲ بهمن ماه ۹۶ توسط ماموران اداره اطلاعات در منزل خود بازداشت و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. آقای موسیوند در تاریخ ۲۸ اسفندماه ۹۶ با تودیع قرار از زندان آزاد شد.
بهنام موسیوند شهریورماه ۹۸ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه از بابت اتهام “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور” به ۵ سال حبس تعزیری و از بابت اتهام “فعالیت تبلیغی علیه نظام” به یک سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم در مرحله تجدیدنظر توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تایید شد. با استناد به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۵ سال حبس تعزیری از بابت اتهام “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور” برای وی قابل اجرا است. آقای موسیوند نهایتا در تاریخ ۲۵ خردادماه سال گذشته پس از حضور در واحد اجرای احکام دادسرای اوین بازداشت و جهت تحمل دوره محکومیت خود به زندان اوین منتقل شد. وی در شهریورماه ۹۹ به زندان رجایی شهر کرج تبعید شد.
بهنام موسیوند، متولد ۱۳۶۶ پیش از این نیز سابقه بازداشت و محکومیت دارد.
منبع:هرانا
