بدون هیچ شکی، چشم‌انداز سال ۲۰۲۲ بد است
سازمان ملل متحد در گزارشی اعلام کرد بحران‌های بی‌سابقه در جهان باعث شده است شاخص توسعه انسانی در بسیاری از کشورها پنج سال به عقب برگردد.
برنامه عمران سازمان ملل متحد (UNDP) روز پنجشنبه ۸ سپتامبر اعلام کرد که برای نخستین بار از زمان تاسیس این مرکز در بیش از ۳۰ سال پیش، شاخص توسعه انسانی که معیاری برای سنجش امید به زندگی، سطح تحصیلات و استانداردهای زندگی کشورها هستند به مدت دو سال پیوسته در سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ کاهش یافته است.
آخیم اشتاینر، مدیر برنامه عمران سازمان ملل متحد به خبرگزاری فرانسه گفت: «این بدان معناست که ما زودتر می‌میریم، تحصیلات کمتری داریم، درآمدمان کاهش می‌یابد.»
او در ادامه گفت: «فقط با این سه پارامتر، می‌توانید این حس را دریافت کنید که چرا بسیاری از مردم شروع به احساس استیصال و ناامیدی و نگرانی در مورد آینده می‌کنند.»
بر اساس گزارش برنامه عمران ملل متحد، شاخص توسعه انسانی برای چندین دهه به‌طور پیوسته افزایش یافته است، اما در سال ۲۰۲۰ شروع به کاهش کرد و در سال ۲۰۲۱ به سقوط خود ادامه داد و دستاوردهای پنج سال گذشته را از بین برد.
برنامه عمران سازمان ملل متحد در گزارش خود با عنوان «زمانه نامطمئن، زندگی‌های ناآرام» به همه‌گیری کووید-۱۹ به‌عنوان محرک اصلی پس‌رفت جهانی اشاره می‌کند، اما بر این نکته تأکید دارد که شمار پیچیده‌ای از بحران‌های سیاسی و مالی و همچنین بلایای طبیعی فرصتی برای بهبود وضعیت باقی نگذاشته‌اند.
اشتاینر گفت: «ما پیشتر هم بلایایی را تجربه کرده‌ایم. پیشتر هم درگیری‌هایی داشته‌ایم. اما تلاقی آنچه در حال حاضر با آن روبرو هستیم، یک شکست بزرگ برای توسعه انسانی است.»
بر اساس گزارش سازمان ملل، این شکست واقعاً جهانی است و بیش از ۹۰ درصد از کشورهای جهان را تحت تأثیر قرار داده است. بنا به این گزارش، سوئیس، نروژ و ایسلند در صدر جدول قرار دارند و سودان جنوبی، چاد و نیجر در انتهای جدول قرار دارند.
در حالی که برخی از کشورها شروع به مهار بیماری همه‌گیر کرده بودند، بسیاری دیگر در آمریکای لاتین، آفریقا، آسیا و کارائیب از این بجران رهایی نیافته بودند که با بحرانی دیگر یعنی جنگ اوکراین مواجه شدند.
اعتماد از دست رفته
مدیر برنامه عمران ملل متحد با بیان اینکه پیامدهای حمله نظامی روسیه به اوکراین بر امنیت غذایی و انرژی هنوز در شاخص سال جاری میلادی محاسبه نشده است، گفت: «بدون هیچ شکی، چشم‌انداز سال ۲۰۲۲ بد است.»
یکی از عوامل اصلی کاهش شاخص توسعه انسانی، کاهش جهانی امید به زندگی است که از ۷۳ سال در سال ۲۰۱۹ به ۷۱.۴ سال در سال ۲۰۲۱ کاهش یافته است.
پدرو کونسیکائو، نویسنده اصلی گزارش برنامه عمران سازمان ملل، کاهش امید به زندگی را یک «شوک بی‌سابقه» توصیف کرد و گفت که برخی از کشورها از جمله آمریکا دو سال یا بیشتر کاهش داشته‌اند.
گزارش سازمان ملل همچنین توضیح می‌دهد که نیروهای دگرگون‌کننده، مانند تغییرات آب‌وهوایی، جهانی‌سازی و قطبی‌سازی سیاسی، چگونه بشریت را با سطح پیچیده‌ای از عدم قطعیت نشان می‌دهند و منجر به افزایش احساس ناامنی می‌شود.
اشتاینر گفت: «مردم اعتماد خود را به یکدیگر از دست داده‌اند.» او با بیان اینکه «ما دیگر نمی‌توانیم با شیوه‌های قرن گذشته ادامه دهیم»، گفت: «صادقانه بگویم، دگرگونی‌هایی که اکنون به آن نیاز داریم ما را ملزم می‌کند که معیارهای آینده را معرفی کنیم، کربن کم، نابرابری کمتر، پایداری بیشتر.»
برنامه عمران ملل متحد در گزارش خود برای بهبود اوضاع کنونی جهان پیشنهاد داده است که باید بر سه حوزه «سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر و آماده‌سازی برای بیماری‌های همه‌گیر پیش رو، «بیمه برای مقابله با ضربه‌‌های تهدیدکننده» و «نوآوری‌ها برای تقویت ظرفیت‌های مقابله با بحران‌های آینده» تمرکز کرد.
اشتاینر همچنین خواستار تغییر روند نزولی کمک‌های توسعه به آسیب‌پذیرترین کشورها شد. او گفت که ادامه این راه یک خطای «فاحش» خواهد بود و موجب کاهش همکاری‌ها خواهد شد و این در حالی است که «تغییرات آب و هوایی، فقر، جرایم سایبری، بیماری‌های همه‌گیر، ما را ملزم به همکاری با یکدیگر، به عنوان یک جامعه بین‌المللی می‌کند.
منبع: یورو نیوز
