هفت تن از زندانیان سیاسی در زندان رجایی شهر کرج، با نگارش نامه ای سرگشاده، افزایش اجرای احکام اعدام را محکوم کرده و با خانواده های معترض و مضطرب زندانیان محکوم به اعدام، اعلام همبستگی کردند.
آنها در بخشی نامه خود آورده اند: “تردیدی نیست که در پروسه اعدام هر نفر، لحظه ی به دار کشیدن و جان دادن او، برای عزیزانش، چه قبل و چه بعد از اجرای حکم، هزاران بار تکرار و تکرار و تکرار می‌شود و ما زندانیانی که برخی از آنها را در زندان می شناسیم و با آنها زندگی کرده ایم هم، هر بار و با هر کدام از آنها به دار کشیده و دوباره زنده می‌شویم.”
متن کامل این نامه در ادامه آمده است:
در شرایطی که حکومت در پاسخگویی به انبوه مشکلات و بحران های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی هیچ پاسخی جز سرکوب مطالبات به حق اقشار مختلف مردم ندارد، با نشستن قاضی القضات جدید (محسنی اژه‌ای) بر مسند قدرت (و نه قضاوت) شاهد اجرای روز افزون احکام اعدام در زندان های ایران هستیم. طی ماه های اخیر احکام اعدام با چنان شتاب و سرعتی اجرا می‌شوند که گویی مسئولین امر در صددند تا سیاست ادعایی کاستن از تعداد زندانیان را با کشتن آنها محقق سازند!
روزی نیست که خبر اعدام یا قطع عضو تعدادی از زندانیانی را که به اتهامات مختلف محکوم به چنین احکام غیرانسانی شده‌اند نبینیم و نشنویم؛ زندانیانی که به واسطه‌ی ناکارآمدی حکومت در ایجاد اشتغال آبرومندانه و امکان یک زندگی شرافتمندانه، در فقدان آموزش انسانی، مجبور به اعمال مجرمانه برای کسب حداقل معیشت شده‌اند؛ زندانیانی که بسیارشان اگر در شرایط مناسب اجتماعی، اقتصادی و سیاسی می زیستند، هرگز مرتکب جرایمی این چنین نمی شدند که اکنون به مسلخ برده شوند تا گردنشان را به طناب دار بیاویزند. این حکومت است که هم در مجرم‌سازی و هم در مجرم‌کشی مقصر اصلی است و اوست که باید پاسخگوی انواع بی تدبیری، ناکارآمدی، فساد، بیکاری، تورم، آسیب‌های اجتماعی و ظلمی که به مردم مظلوم این دیار روا می‌دارد باشد. اما به جای پاسخگویی و مسئولیت پذیری به ایجاد رعب و وحشت در میان جامعه ی معترض پرداخته، در راستای سیاست النصربالرعب، اعدام و کشتار روزافزون زندانیان را در دستور کار قرار داده است.
در چند روز گذشته خانواده‌های برخی زندانیان محکوم به اعدام، در واکنش به ظلم مستمر و تودرتوی حاکمیت، اقدام به اعتراض کرده و بر تداوم این اعتراض بر حق و انسانی اصرار ورزیده‌اند. اعتراض مردم به احکام غیر انسانی اعدام و قطع دست و … اعتراض به سر بریدن و ذبح انسانیت در جامعه است. اعتراض این هم‌وطنانان، اعتراض به قتل و کشتار انسانیت است. تردیدی نیست که در پروسه ی اعدام هر نفر، لحظه‌ی به دار کشیدن و جان دادن او، برای عزیزانش، چه قبل و چه بعد از اجرای حکم، هزاران بار تکرار و تکرار و تکرار می‌شود، و ما زندانیانی که برخی از آنها را در زندان می شناسیم و با آنها زندگی کرده ایم هم، هر بار و با هر کدام از آنها به دار کشیده و دوباره زنده می‌شویم. این همه، یعنی اعدام و قتل احساسات، عواطف و انسانیت کل جامعه.
از همین رو ما جمعی از زندانیان سیاسی زندان رجایی‌شهر با همدردی و همدلی با خانواده‌های معترض به احکام غیرانسانی، به ویژه حکم اعدام، با تمام وجودمان از اعتراض به حق آنها حمایت و قدردانی می‌کنیم و اعلام می داریم که بخش بزرگی از وضعیت نابسامان امروز و رشد این همه جرم و جنایت و فساد و … نتیجه عملکردها و سیاست‌های حکومت است و عامل و مقصر و مجرم اصلی خود اوست.
سعید اقبالی
مطلب احمدیان
پیام شکیبا
حسن صادقی
نصرالله لشنی
سعید ماسوری
محمدعلی منصوری
