مرثیه خوانی (یاد مهسا امینی و دیگر جان باختگان راه آزادی) – فریار اسدیان

۱

در دهان های خالی به دنبال آخرین واژه بودیم

و در چشم های خالی

به دنبال واپسین نگاه.

۲

خار بود بر کف جاده

خاک رنگ خون داشت

و ما

گریستیم

در آن سرابی که شکل ما بود.

۳

تو بودی که می مردی

و من نزدیک خدا بودم

که کلام را کفن می کرد.

۴

مستانه

شبم لخت در برگرفت؛

درد بود وُ نام

و سقای پیری که ظلمت را خالی می کرد.

۵

نقشی بر بوم؛

سه چشم،

چکمه ای وُ

جنینی که می بالد.

۶

مژگانت را

مرگ بسته است.

و قلم

ماهی را می نگارد که در شبی تاریک می آید.

۷

آه

اگر این مردگان سخن بگویند!

بگذار از بخار کلامشان

چنین جهانی سرد

گرم شود.

۸

واژگونه، واژگونه

و سکوتی که ما را معنا می کند.

و من در چنگالِ کژدمِ غربت

که ایمن تر از هوا وُ فردا وُ خانه است.

سوم سپتامبر ۲۰۲۲

خبرها، گزارش ها و ویدئوهای بیشتر را در تلگرام اخبار روز ببیند

چاپ کن