مهسا را، مأمور گشت ارشاد نکشت! پلیس امنیت اخلاقی نکشت! مهسا امینی را جمهوری اسلامی کشت، رژیم فقاهتی کشت، یعنی مهسا را آخوندها کشتند.
هجده کودک و نوجوان ۱۲ تا ۱۸ ساله که در اعتراض های آبان ۹۸ در خوزستان کشته شدند، …
دو نو جوان ۱۷ ساله، محمدرضا احمدی از سنندج، و آرین رجبی از مریوان، که در کردستان کشته شدند، …
آرمین قادری ۱۵ ساله از محله دولت آباد و حسام بارانی از روستای خانیله، که در کرمانشاه کشته شدند، …
نیکتا اسفندانی ۱۴ ساله و امیررضا عبدالهی ۱۲ ساله که در تهران کشته شدند، … و ندا آقاسلطان را آخوندها کشتند، … زندانیان ۶۷ را آخوندها اعدام کردند … و هزاران معترض دیگر را، آخوندها کشتند.
مقابله با زورگوئی و بی عدالتی، نیاز به هدف و برنامه دارد
برنامه، – تمرکزمان باید روی عامل اصلی مشکلاتمان باشد. جمهوری اسلامی و رژیم ولایت فقیه، زائیده ی فکر متحجر آخوندی است. آخوندها، قرن ها است که سرچشمه ی فساد و دروغ و عوامفریبی در ایران، بوده اند؛ پس از انقلاب، با در دست گرفتن کنترل اهرم های قدرت و ثروت، برای بقای عمر شوم حکومتشان؛ مردم را میزنند؛ زندانی و شکنجه و تجاوز می کنند، و می کشند. آخوند را باید “هدف” قرار داد.
برای اکثریت ملت ایران، پس از چهل سال تجربه با فاجعه ی حکومت آخوندی، تردیدی باقی نمانده که “عامل اصلی بدبختی ها” چیست و کیست؟ “آخوند”. عده ی قابل ملاحظه ای از هم میهنان مان، امروز این واقعیت انکارناپذیر را درک کرده اند و میدانند که عامل درماندگی جامعه ی ایرانی و عقب افتادگی کشور، “آخوندها” هستند.
مبارزه با سرطان
برای درمان سرطان، با عاملِ بیماری یعنی “غده ی سرطان” مبارزه می کنند؛ آنرا با لیزر (اشعه) میسوزانند، با مواد سمی تضعیف می کنند، و در صورت نیاز غده را نابود می کنند.
برنامه ی پیشنهادی: روش مبارزه با سرطان می تواند بهترین الگو برای مبارزه با جمهوری اسلامی باشد. غده ی سرطانی جمهوری اسلامی، آخوند است. برای براندازی، نخست باید رژیم را اسیب پذیر کرد. همانطور که با لیزر و مواد سمی غده ی سرطانی را آسیب پذیر و تضعیف می کنند، باید آخوندها را آسیب پذیر و تضعیف کرد. آخوند را باید “هدف” قرار داد.
همه مان می دانیم که رژیم را باید بر انداخت و با سیستمی مانند “جمهوری مردمسالار ملی ایران”، جایگزین کرد. با آسیب پذیر کردن عامل اصلی مشکلات مان، آخوند، راه را برای براندازی آماده می کنیم. “هدف” قرار دادن و تضعیف آخوندها، جاده صاف کنِ براندازی و جایگزینی است.
دو پاراگراف زیر از مقاله ای است که شش ماه پیش منتشر کردم:
آش باید خیلی شور شده باشد
یک مدرس عالیمقام حوزه ی قم، در نامه ای از خامنه ای خواسته که استعفا کند. این شخص که معلم پسران خامنه بوده، می نویسد چرا مردم باید از مرگ یک روحانی اظهار شادی و سرور کنند؟ هیچ انسانی از مرگ انسان دیگری شاد نمیشود. این شادی آنها از مرگِ یک عقیده است، و روحانی نماد آن عقیده می باشد. اکثر مردم، روحانیت را عامل فقر و درماندگی می دانند و با مرگ یک روحانی شادی می کنند. او می نویسد، اکثر کسانی که پس از انقلاب به دنیا آمده اند؛ نماز که نمی خوانند هیچ، مظاهر مذهبی را مسخره می کنند! در آینده، اعتقاد به دین و مذهب از بین خواهد رفت.
این استاد حوزه در ادامه می نویسد، بارها طلبه ها به من می گویند، ما نمی توانیم با لباس روحانیت بیرون برویم؛ از بس که مردم فحش میدهند و توهین می کنند. مینویسد، چنانچه این بودجه های میلیاردی، صرف زدودن فقر شده بود، هم ارزشمند تر بود و هم امروز تا این حد بی اعتبار و منفور نشده بودیم. تنها راه نجات دین و مذهب، خروج روحانیت از پست های سیاسی است. و گرنه ایران بی دین ترین و سکولار ترین کشور جهان خواهد شد. ایران به کشوری لائیک و مردمی فراری از دین، تبدیل می گردد. مقاله “رسوایی و بی آبروئی آخوندها، بزرگترین دست آورد انقلاب ۵۷ است”، نگارنده
برای رهائی از درد و رنج روزانه، نجات از نداشتن حق انتخاب، و زندگیِ خفت بار؛ باید تمام تمرکزمان روی این غده ی بدخیم سرطانی باشد. نیاز داریم که آخوند را چنان تضعیف و آسیب پذیر کنیم که یا دست از سرمان بر دارند و یا ریشه کن شوند!؟ باید خودمان را از شرّ این جرثومه ی فساد، ایند غده ی بدخیم سرطانی، رها کنیم. آخوند را باید “هدف” قرار داد.
بر اساس آمار رسمی کشور، جمعیت ایران بیش از ۸۵ میلیون تن برآورد شده است. ما ۸۵ ایرانی با شعور، با شهامت و شجاع نیاز داریم؛ جوانان و توانمندانانی که آستین ها را بالا بزنند و به تنهائی یا در تیم های دو نفری هر کدام در هر هفته، یک حرکت انجام بدهند. این قهرمانان مبارز در تیم های ضربت، “بازوان ملت” ایران خواهند بود که مسئولیت بزرگی را می پذیرند و در سراسر کشور، انجام وظیفه می کنند. یک حرکت برای هر داوطلب در هفته، جمعا ۸۵ حرکت در هفته در سراسر ایران. پس از ده هفته، خواهید دید که آخوند چگونه وا اسلاما و وا مصیبتا سر خواهد داد و گریه زاری راه خواهد انداخت … ولی بازوان ملت (تیم های ضربت)، حرکت ها را ادامه می دهند.
طی ده هفته ی دوم، عده ای از آخوندها، خانه نشین می شوند، عده ای لباس شخصی می پوشند، و به فکر مهاجرت میافتند. بمرور به جای فرار مغزها، “فرار بی مغزها”، فرار زالو ها و زالو زاده ها آغاز می گردد. با مهاجرت آخوند، موهومات و خرافات در بین مردم، کمرنگ می شود و جامعه رو به شکوفائی می گذارد.
شعار، شعور، شهامت و عمل
مدتی است که ملت ایران، به کُنه شخصیت آخوند پی برده و به درستی تشخیص داده دشمن کیست و آموخته که تفاوتی بین دو جناح حکومتی نیست. این دو شعار: “دشمن ما همین جاست، دروغ میگن آمریکاست”؛ و “اطلاح طلب، اصولگرا، دیگه تمومه ماجرا”، بهترین شاهد این پدیده است. زیرا نشان می دهند که مردم، هم بیماری را تشخیص داده اند، و هم شجاعانه اقرار و اعلام کرده اند. اکنون زمان آن فرارسیده که این تشخیص، از شعار به عمل برسد، و تکلیفمان را مشخص کنیم. باید با شهامت، بی رودربایستی (رودرواسی) موضوع را شفاف و مشخص بیان کرد، نوشت و فریاد زد – تا “کمیته ۸۵” بداند که مورد تأئید ملت ایران است.
همانطور که اشاره شد، برای مبارزه با سرطان، باید غده ی سرطان را مورد حمله قرار داد؛ ما نیز برای مبارزه با عامل اصلی مشکلات، و مقابله با باعث و بانیِ بدبختی ها، تمرکزمان باید رویِ دشمن (آخوند) باشد. الگوی مان نیز، روش مبارزه با غده ی سرطانی است. باید آنرا مورد حمله قرار داد، آسیب پذیر کرد تا پایان کار.
در ایران فردا
آلترناتیو و جایگزین سلطنت و مذهب، جمهوری مردمسالار ملی ایران است.
جمهوری مردمسالار ملی ایران، چیست؟
از زمانیکه خرد گرائی و حقوق شهروندی جایگزین سنت گرائی و موهومات مذهبی شد، انسان در تلاش برای رهائی از زنجیرهای دست و پا گیر استبدادِ حکومت و مذهب بوده است. در این راستا سیستم حکومتی خرد گرا، باید مردمسالار باشد، در حکومت مردمسالار، پذیرش ارزش و آبروی انسان در اوج هرم قرار دارد و حکم می کند که همه چیز باید، برای زندگی انسان و در خدمت انسان باشد.
جمهوری حقیقی، حکومتی است منتخب مردم برای مدت معین، که پایه و اساسش اجرای برنامه های مورد تأئید مردم می باشد.
سیستم مردمسالار یا شرکت مردم در تعیین سرنوشت خویش، یعنی حکومت مردم بر مردم و بوسیله مردم. گام نخستِ برپائی حکومت مردمسالار، دگرگون کردن زمینه ی دیکتاتور پرور و ایجاد زمینه ی مساعدِ پرورشِ دموکراسی در میهن مان است.
دولت ملی، – دارای استقلال اقتصادی و سیاسی است؛ – مدافعِ منافع جمعی؛ و – در چارچوب فرهنگ ایرانی است. در این دولت، انتخابات شفاف و قانونمند هستند. شهروندان طبق قانون اساسی کشور، آزادانه و بدون دخالتِ حکومت، انتخاب می کنند و رأی میدهند؛ و نمایندگان منتخب مردم، مأمور اجرای خواست های آنان هستند. – قانونمندی و اعتبار حکومت نیز از مردم است. در ضمن در حکومت ملی، – مذهب رسمی وجود ندارد.
واژه ی ایران، یعنی – یکپارچگی و تمامیت ارضی کشور؛ و – برابری همه ی ایرانیان بدون تبعیض بین زن و مرد و اقلیت های مذهبی و عقیدتی و جغرافیائی. اساس و مرام این سیستم بر پایه ی پاسداری از حقوق طبیعی انسان، بنیادی کردن پدیده ی شهروندی؛ بر قراری عدالت اجتماعی؛ و نگهبانی از حقوق همۀ افراد کشور، بویژه پاسداری از حقوق اقلیت ها است. واژه ی ملی ایران، بَدَلِ سیاستِ غیر ایرانی و فرقه گرای رژیم است.
هر که جز ایران خدائی را پرستد مشرک است هر که غیر از دوست یاری را پرستد مشرک است
دین من میهن پرستی، مذهبم آزادگی است هر که دینی غیر از این را برگزیند مشرک است*
امیرحسین لادن
جمعه اول مهرماه ۱۴۰۱
* عبدالطیف عبادی
مقاله فوق فاقد هرگونه تحلیل طبقاتی از حوادث، و دستورالعمل‌های رابین هودی هست بدون اینکه ارزیابی از توان جنبش برای ارتقا آن به یک جنبش سراسری با هدف سرنگونی ج ا و نشانی از بررسی توان رژیم در سرکوب جنبش است.