خبرگزاری «سیانان» با نظر به مشاهدات خود از تظاهرات ضدحکومتی در ایران میگوید از آنجایی که ترس مردم این کشور از سرکوبگری رژیم ریخته است، جمهوری اسلامی ممکن است به «نقطه بدون بازگشت» رسیده باشد.
به گفته این خبرگزاری، معترضان ایرانی و «هواداران» بینالمللی آنها ایستادگی میکنند، و طی چند هفته اخیر یک جنبش اعتراضی سرتاسری را در ایران رقم زدهاند که به نظر میرسد «تاکتیکهای ارعاب چندینساله حکومت» را بیاثر کرده است.
شعارهایی همچون «مرگ بر دیکتاتور» و «مرگ بر خامنهای» که راس هرم قدرت در رژیم ایران را هدف گرفته، به شعارهای اصلی تظاهرکنندگان تبدیل شده است. به گفته کارشناسان، چنینی صحنههایی قبلاً در ایران «غیرقابل تصور» بود، اما امروزه سکه رایج اعتراضات است، که نشان میدهد مردم ایران از کلیت رژیم عبور کردهاند.
به گفته «سیانان»، تظاهرات ضد رژیم به «پایگاههای قدرت» جمهوری اسلامی همچون شهرهای مذهبی مشهد و قم نیز رسیده است، و تقریبا تمامی طیفهای مختلف مردم ایران را درگیر خود کرده است، که اختلافات دیرینه را کنار گذاشتهاند تا در برابر جمهوری اسلامی متحد شوند.
اقلیتهای قومی، به ویژه کُردها در شمال و شمال غربی ایران و بلوچها در جنوب شرقی این کشور، اعتراضات گستردهای صورت دادهاند که بر اساس مشاهدات، به «وحشیانهترین سرکوبها» توسط دستگاه امنیتی رژیم انجامیده و تعداد زیادی کشته و زخمی بر جای گذاشته است.
تحلیلگران به «سیانان» گفتهاند که این تظاهرات «تهدیدی وجودی» برای جمهوری اسلامی ایجاد کرده است، و شاید بزرگترین «چالش خیابانی» باشد که این رژیم از هنگام ظهور خود با آن روبرو شده است، و ممکن است نتواند در بلندمدت در برابر آن مقاومت کند.
یکی از تظاهرکنندگان کف خیابان در ایران در این باره به «سیانان» گفته است: «اگر تظاهرات بخوابد و گرد و غبار فرو بنشیند، رژیم تمامی معترضان را قتل عام میکند. آنها قصد دارند ایران را به کره شمالی تبدیل کنند. بنابراین به شما قول میدهم که این پایان کار نیست. تظاهرات در ایران ادامه خواهد داشت.»
سلام بااین نظرش که درصورت شکست جنبش همه راقتل عام میکند موافق نیستم .نه تنها کره شمالی نخواهد شد بلکه عقل را پیشه میکند و مردم را بدون اعلام موضع دراکولا شخصی آزاد میگذارد ودربوق اسلام نامیدند خودشرو جمع میکند ازعراق ولبنان پیمان وسوریه دست برمیدارد آخوندا را کمتر درجای حساس میگذارد خودی و غیر خودی را تألیف میکند مثل قانون اساسی شوروی در دهه ۶۰برای رفاه پارادی مردم ارج قایل وحتی احزابی بورژوایی اجازه فعالیت مییابند