کانون صنفی معلمان ایران درباره بازداشت جعفر ابراهیمی عضو کانون صنفی معلمان وبازرس شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان ایران بیانیه ای صادر کرده است که در زیر عینا می آید:
جعفر ابراهیمی معلم و فعال صنفی در عرصه آموزش و جامعه، پژوهشگر در رشته جامعهشناسی و حرفهی معلمی، پنجم دی ماه در بهشت سکینهی کرج بدون انجام هیچ کنش خاصی،بازداشت می شود. ابراهیمی به عنوان یک کنشگر اجتماعی، بر این باور است که وظیفه اصلی یک فعال مدنیِ پویا، تحلیل کنش ها و رفتارهای اجتماعیِ جامعهای است که در آن زندگی میکند. او براساس همین باور بر تجربیات و مشاهدات عینی برای تحلیل اجتماعی تاکید دارد. و خود با حضور در عرصه های مختلف از فعالیت های صنفی در بخش آموزش و پرورش، کمک رسانی به آسیب دیدگان سیل، یاری رسانی به کودکان کار و آموزش آنان و… مصداق بارز این نگرش است. با همین نگرش نیز در یک مکان عمومی حاضر شد و بدون رخ دادن اتفاق خاصی به مانند بسیاری از مردمی که در آنجا صرفا حضور داشتهاند، بازداشت و به زندانی در کرج منتقل می شود.
اکنون حدود ۱۴ روز از بازداشت او می گذرد در حالی که هنوز تصویر روشنی از وضعیت او و این که به چه اتهامی بازداشت شده، بدست نیامده است. آن چه موجب نگرانی بیشتر خانواده و همکاران ابراهیمی می شود، شرایط جسمانی و سلامت اوست.او از بیماری مزمنی رنج می برد که نیاز به مصرف روزانه دارو و مراقبت و معاینه دائم توسط پزشک متخصص دارد. بی تردید شرایط زندان بهشکلی است که روند درمان این فعال صنفی در بهترین حالت بسیار کند خواهد بود. طبق ماده ۹۹، ۱۰۸ و ۱۱۴ آیین نامه اجرایی زندان ها، تامین سلامت همهی بازداشتشدگان از جمله جعفر ابراهیمی برعهدهی ضابطین قضایی و قوه قضاییه است و مسئولیت هر گونه کوتاهی و سهل انگاری در این مورد بر عهده دستگاه قضایی کشور و سازمان امور زندانها خواهد بود و باید در مقابل هرگونه اتفاقی پاسخگو و مسئول باشند.
در روزهای اخیر خبرهایی مبنی بر آزادی برخی از بازداشت شدگان ۵ دی با تعیین قرار وثیقه شنیده شده است اما آن چه جای نگرانی و تاسف دارد تمدید و طولانی تر نمودن قرار بازداشت چند تن از بازداشت شدگان از جمله جعفر ابراهیمی است، بدون آن که عمل خاصی انجام داده باشند. این اقدام شائبه ی برخورد شدیدتر و با سوگیری منفی نسبت به ابراهیمی به صرف این که او یک فعال صنفی است را بیشتر می کند و می تواند حاکی از نوعی غرض ورزی نسبت به این گروه از بازداشت شدگان باشد. به طوری که با جدا کردن شان از سایرین به دنبال پرونده سازی و وارد نمودن اتهامات سنگین تر به آنان باشند. این پروژه صرف نظر از ستمی که نسبت به متهمان احتمالی روا می دارد، نشان از رویه غلط و غیر قانونی است که در برخورد با نهادهای مدنی از گذشته تاکنون در پیش گرفته شده و از هر بهانه ای برای سرکوب و به حاشیه راندن فعالان و نهادهای مستقل مدنی،(سوء) استفاده می شود.
آن چه این نگرانی را افزایش میدهد حضور چندین ساله چندتن از همکاران ما همچون محمود بهشتی، اسماعیل عبدی و محمد حبیبی و بسیاری از فعالان صنفی دیگر، در زندان به دلیل فعالیت های صنفی است؛ و اکنون نیز سعی در پروندهسازی در سکوت و البته غرضورزانه برای یک فعال صنفی دیگر را دارند. بدون شک هرگونه بازداری فعالان مدنی از انجام فعالیت ها به شکل مطلوب، حمله به جامعهی مدنی است که شائبه ی لجاجت نیروهای امنیتی با فعالان صنفی و مدنی را به یقین نزدیکتر میکند.
کانون صنفی معلمان تهران از وزارت آموزش و پرورش میخواهد فارغ از مصاحبه و پیگیری های ظاهری و تبلیغاتی و ارائه گزارشهای غیر واقعی به وظیفه حقوقی خود نسبت به آزادی معلمان دربند و دانش آموزان آسیب دیده حوادث اخیر، عمل کند و رفتاری کارآمد و موثر درپیش بگیرد.
کانون صنفی معلمان ایران(تهران) تداوم بازداشت و پرونده سازی برای همه بازداشت شدگان را بشدت محکوم میکند و خواهان آزادی بدون قید و شرط جعفر ابراهیمی و همهی بازداشتشدگان حوادث اخیر میباشد و از دستگاه قضا میخواهد در شرایط دشوار کنونی رویه سنجیده تری را نسبت به منتقدین در پیش گیرد.
کانون، در صورت عدم تغییر در وضعیت جعفر ابراهیمی و ادامه رویه فعلی در نادیده گرفتن قوانین توسط مسئولان و ضابطین قضایی، حق دادخواهی از مراجع ذیصلاح داخلی و بینالمللی را برای خود محفوط می داند.
کانون صنفی معلمان ایران(تهران )
۱۹/دی ماه/ ۹۸
