قرار است فردا یعنی ۳۰ مهر ماه (۱۴۰۱)برابر با ۲۲ اکتبر(۲۰۲۲) به دعوت حامد اسماعیلیون تظاهراتی در پایتخت آلمان (برلین) تحت عنوان “وقتش رسیده است!”برگزار شود. این فراخوان با ادعای “هم صدائی با خیزش سراسری ایرانیان علیه جمهوری اسلامی” صادر شده و وسیعا از سوی رسانه های قدرت های بزرگ مورد حمایت و پشتیبانی قرار گرفته است. حامد اسماعیلیون، سخنگوی انجمن خانواده جانباختگان هواپیمای اوکراینی می باشد که در جریان یک جنایت وحشیانه توسط موشک های جمهوری اسلامی سقوط کرد و سرنشینان آن کشته شدند.
نامبرده با اوج گیری خیزش توده ها که به دنبال مرگ ژینا (مهسا) امینی در ۲۵ شهریور ماه شکل گرفت، چندی پیش هم فراخوان تظاهراتی سراسری در کشورهای مختلف را داده بود که برای نمونه پلیس کانادا اعلام کرد در تورنتو ۵۰ هزار نفر در آن تظاهرات شرکت کرده اند. با توجه به این واقعیت که در شرایط کنونی بدون پشتیبانی قدرت های بزرگ امپریالیستی برگزاری چنین تظاهرات هائی بدون یک تشکیلات سراسری و در چنین ابعادی ناممکن است، چریکهای فدائی خلق ایران از چند روز پیش با انتشار اعلامیه ای تظاهرات ترتیب داده شده در ۲۲ اکتبر سال جاری با فراخوان حامد اسماعیلیون را در راستای آلترناتیوسازی های امپریالیستی ارزیابی کرده و شرکت در آن را مجاز ندانستند.
اما به رغم توضیحات متکی بر واقعیت و مستدل ما، شاهدیم که برخی سازمانهای مدعی “چپ” همچون “راه کارگر”ی ها (هر دو سازمان منتسب به این نام) همگان را به شرکت در این تظاهرات دعوت کرده اند. مطالعه اطلاعیه های این سازمان ها نشان می دهد که آنها ضمن دعوت دوستداران خود و دیگران به این تظاهرات اما جسارت این را ندارند که با صراحت به مخاطبین خود بگویند که این تظاهرات از سوی حامد اسماعیلیون با پشتیبانی و پوشش محافل امپریالیستی فراخوان داده شده و سازمان یافته است. همین کتمان نام حامد اسماعیلیون و سازمانده اصلی این حرکت از طرف هر دو جریان “راه کارگر”ی به روشنی نشان می دهد که خاصیت موج سواری این نیروهای سیاسی، آنها را واداشته تا ضمن مخالفت با تز”همه با هم” درست در همان راستا و اتحاد با نیروهای ضد مردم گام بردارند و از مردم و فعالین سیاسی بخواهند تا به سیاهی لشکر حرکتی تبدیل شوند که قرار نیست هیچ آبی از آن برای کارگر و زحمتکش گرسنه و خلق های تحت ستم داخل کشور داغ شود.
متاسفانه این نیروهای سیاسی به جای درس گیری از تجربیات انقلاب سال ۵۷، انقلابی که امپریالیست ها برای سرکوب آن، دار و دسته خمینی با شعار “همه با هم” را بر موج انقلاب سوار کردند، مخالفین شرکت در تظاهرات ۲۲ اکتبر را به القابی نظیر “منزه طلبی” متهم می کنند بدون آن که به روی خود بیاورند که تا چندی پیش به همه ایراد می گرفتند که چرا “چپ ها” متوجه فریبکارانه بودن “همه با هم” خمینی نشده و فریب وی را خوردند. اینها امروز همان کاری را می کنند که تا چندی پیش به آن ایراد می گرفتند و یا هنوز هم می گیرند. با این حال کمک به ارتجاع برای فریب مردم را با “منزه طلب” نبودن توجیه می کنند.
همانطور که دیروز در دوره خمینی، فضاسازی رسانه های امپریالیستی و سازشکاری اپورتونیست های مدعی دفاع از طبقه کارگر، اجازه نداد صدای کمونیست های واقعی به طور هر چه وسیع در سطح جامعه طنین اندازد، امروز هم همان داستان در سطحی دیگر در حال تکرار است. اما نباید فراموش کرد که تاریخ تکرار نمی شود مگر به شکل مسخره و مضحک! به همین دلیل هم بزودی همگان خواهند دید که آن هائی که برای فرار از به اصطلاح منزه طلبی و انزواگرائی بازیچه سیاست های قدرت های بزرگ شده اند اگر نخواهند بیش از این سقوط کنند و “انحلال طلبی” خود را به اوج برسانند باید با شرمندگی این بازی مسخره را کنار بگذارند.
فراموش نکنیم که برای نیروی ضدانقلاب پشت تظاهرات ۲۲ اکتبر، اصلا مهم نیست که تعدادی هم با تصور “صف مستقل” و با سردادن چند شعار مترقی در گوشه ای از میدان حضور یابند. چون آنها در حال پیشبرد سیاست های ضدمردمی خود می باشند و اتفاقاً برای پیشبرد خط اتحاد “همه با هم” و قاطی شدن صف خلق با ضد خلق، حضور نیروهائی از درون صف خلق و مدعیان چپ در این تظاهرات را برای رونق دادن به کار خود لازم می دانند. در نتیجه این مدعیان چه بدانند و چه ندانند در جریان این تظاهرات نیروهای کارگر ستیز و ضد مردمی سازمانده این حرکت، نان خود را پخته و کارشان را کرده اند. بیهوده نیست که حمید تقوایی، رهبر جریان معلوم الحال”حزب کمونیست گارگری” نیز توصیه شرکت در تظاهرات مزبور را داده است.
ایرانیان آزادیخواه!
چریک های فدائی خلق ایران در شرایطی که دشمنان مردم جهت حفظ سیستم سرمایه داری در ایران دست به هر توطئه و فریبکاری می زنند، به مثابه نیروی مدافع منافع طبقه کارگر و همه توده های تحت ستم ایران حتی به قیمت قرار گرفتن در اقلیت (که نیروهای راست آن را انزوا طلبی می خوانند)، افشای دسیسه های دشمنان مردم و دفاع از حقیقت و راستی را وظیفه انقلابی خود دانسته و در این جهت حرکت می کنند.
وظیفه اصلی تمامی نیروها و افراد انقلابی و شریف و آزادیخواه در این برهه حساس این است که با هر آنچه که در توان دارند ضمن حمایت از جنبش انقلابی توده های به پا خاسته در ایران برای سرنگونی جمهوری اسلامی و برقراری یک شرایط دمکراتیک، خطر سیاست آلترناتیوسازی امپریالیستی در خارج کشور را نیز افشاء کنند.
جمهوری اسلامی، دشمن زحمتکشان، نوکر غارتگران، نابود باید گردد!
زنده باد انقلاب!
هر چه پر توانتر باد جنبش انقلابی مردم ما برای “نان، کار، مسکن، آزادی و استقلال”
چریکهای فدایی خلق ایران
۲۱ اکتبر ۲۰۲۲ برابر با ۳۰ مهر ۱۴۰۱
هنوز افکارتان در همان زمان سال ۱۳۵۷ یخ زده مونده. هیچ تحولی در مغزتان ایجاد نشده
این رفع مسیولیت انداختن به گردن دیکران است! شما رهبر گروه خودتون اکر هستید برای بقیه مردم نیستید که تکلیف صادر میکنید بی آنکه خود انگشتی تکان دهید! بجای همکاری با مردم خودتان را نشدید عقب چون با معیار شما که قرار یوده کارگر بیاید وسط خیابان نیامدند! حالا مشکل شما این است که زنان و دانشجویان آمدند وسط؟! چرا شما مشخص بنام اقلیت جایی نیستید و‌قعالیتی ندارید! بشین و لنگش کنید فلسفه کنسرواتیوهاست، اگر کاری نکنی خطایی هم‌نکردید. واقعا همه شما گروهای چپ آب توی آسیاب سرمایه دارهای بلاک آبی میریزید، نیاز نیست که صف چپ را آنها خراب کنند، خودتان نام‌را خراب میکنید! هر کدام از این مدعیان چپ بنوعی! تا از دستگاه حیات اقلیت و چپ را نگرفتند خودتان را احیا زنده کنید، خودتان را تغیرفوری و‌بنیانی بدهید واقعا نیاز است، مدرن شوید! ماندید در ۲۰۰سال پیش؟ اون از اکثریت اون از چریک های خاص این از شما اون از کمونیستهای کارگری اغراقگرا، اون از چپ فعال در کردستان ناشیونالست!ً هر کدوم داستانی هستید!
آدمهایی که نزدیک به چهل سال است حتی یک ترقه هم هوا نکردند و آدرس محل زندگیشون نزد امپریالیسم انگلیس معلوم است . از اسم چریک های فدایی خلق استفاده میک:::نند . اما ان کس که به ان مش و روش باور دا شت طول عمر چریک را ۶ ماه حدس میزد. حداقل مثل فرخ نگهدار ا علا م کنید که بازنشسته سیاسی هستید. اگر حرف اونو کسی باور نمیکنه دلیلش اینه که هنوز دل به شکوفایی این حکومت جنایتکار داده. شما اگر ا علا م بازنشستگی کنید و بعدش کسی از شما چیزی نشنوه دیگه آدم های کنجکاوی مثل من نمیپرسند راستی اگر شما چریک هستید چرا توی ایران یک عملیات انجام نمیدید ؟
با سلام و درود به رفقای اقلیت
من از موضعتان در مورد تجمع برلین دفاع میکنم. درود بر عزم کمونیستیتان.
رفقایی که به غلط تاکتیکهای اشتباه دارند به کار میبرند و در تنور همه با همی میدمند، باعث عدم تشکیل خط پرولتری میشوند.
تجمع کوچکتر ولی با سخنرانیهای بهتر، انقلابی، ضدبورژوایی، ضد امپریالیستی و علیه آلترناتیوسازی بورژوایی، قطعا باعث انکشاف بیشتر مبارزه طبقاتی و تشکیل صف قدرتمند کمونیستی میشوید.
رفقا شما تنها نیستید. دست ما از آنجا کوتاه است. شما، حکمتیستهای خط رسمی و … میتوانید در این مسیر قدم بردارید.
با تشکر و درودهای فراوان
این اعلامیه را اقلیت ننوشته !
سلام با احترام به نظر نویسنده من هم در مراحل اول با دیده شک به فراخوان روز ۲۲ اکتبر می نگریستم ولی حالا نظرم تغییر کرده. آقای حامد اسماعیلیون داغ بزرگ بچه وهمسرش رو که در هواپیمای اوکرائینی بودن داره چرا یه انسان نمیتونه با قدرت ومدیریتی که داره یک تجمع بزرگی رو با همکاری بیشماری از انسانهای دلسوز راهبری بکنه. من درراهپیمائی دیدم که همه گروها باعقاید فکری متفاوت حضور داشتند وهرعده شعارهای مورد نظرشون رو میدادند بدون اینکه هیچ گونه درگیری
صورت بگیره. اگر همکاری تک تک شرکت کننده ها نبود مطمئنا آقای اسماعیلیون وغیره از عهده اشون خارج بود. خوبی که این آکسیون داشت این بود که فرا جناحی بود ونقطه قوتش هم در این بود. در ضمن حق دمو وپروتست اینجا آزاده، شما هم میتونید وآزادید ومختارید. ولی بحث دراینجاست که درگردهمائی گروهی که متعلق به یک جناه فکریه چقدر آدم جمع میشه. مطمئنا اونقدر نیست که تأثیر چندانی داشته باشه
دو نکته را نه از آن جهت که به این رفقاى ارجمند بخواهم درس بدهم بلکه تنها مطرح میکنم تا شاید درباره اش و تصمیم شان در عدم شرکت در تظاهرات مکثى شود و ارزیابى
یک: هر گروه و سازمان و حزبى سعى میکند که نبض جامعه را در دست گیرد تا شناخت بهترى از جامعه و خواست هاى آن پیدا کند و کوشش میکند که خواست هاى جامعه را در چارچوب خواستهایش درآورد تا بتواند حمایت جامعه را از آن خود کند و در نهایت خواست هایش را در همان جامعه پیاده کند. حال براى من مشخص نیست چرا این رفقا به رفتن بدرون جمع ها ابا دارند؟ این رفقا چگونه میخواهند به مسئله تبلیغ و ترویج بپردازند؟ آیا اهمیت ندادن به امر تبلیغ و ترویج باعث نشده که تمامى سازمان هاى چپ قادر نباشند که در ظرف ٣۵-٣۶ سالى که در خارج هستند، تعداد اعضایشان افزایش دهند و عملا اعضایشان سیر نزولى پیدا کرده؟ و یا نتواند چند جوان را جذب سازمانهایشان بکنند؟
دو : به نیکى میدانیم که جه در حکومت محمدرضا پهلوى و چه در حکومت اسلامى، همواره تبلیغ میشد که حسین چون حق با او بود با هفتاد و دوتن بچه و زن و مرد به جنگ رفت. این رفتن به جنگ نه به عقل جور در میامد و نه با منطق (این جنگ نه یک مبارزه پارتییزانى بود و نه چریکى، یک جنگ رو در رو و تن به تن) ولى بر اثر تکرار و تکرار این فکر را در جامعه جا انداختند که مهم این است که فکر و حرف ات درست باشد، برو و یک تنه با یک لشگر بجنگ با وجودى که میدانى صد در صد طى یکى دو روز شکست فجیعى میخورى. متاسفانه این طرز تفکر در شخصیت بسیارى حتى چپ هاى ضد مذهب هم جا افتاده و برایشان مهم این است که حرفشان درست باشد و حق با آنها حال اگر شکست بخورند و تحلیل بروند بسوى صفر ابدا مهم نیست. امید دارم که این رفقا این سخن را در راستاى ضدیت با مبارزه مسلحانه قلم نکند که بهیچوجه ایندو قابل قیاس با یکدیگر نیستندرفقاى سازمان تا قبل از ۵۶-۵٧ به مسئله تبلیغ و ترویج و شناخت جامعه پر بها میدادند ولى افسوس که آن روش ادامه دار نشد
جای شما در میان صد هزار ایرانی مقیم اروپا خالی نبود! با چنین استراتژی های سکتاریستی فقط گروه محدود خود را تنها تر میکنید! مبارزه با حکومت اسلامی بدون شما هم ادامه خواهد یافت!
رفقای عزیز ! در صداقت و راستگویی شما هیچ تردیدی نیست . اما دوستان گرامی نمیشود که همه میدان‌ها را خالی کنید و مدعی مبارزه راستین باشید . شما اولین جریانی بودید که از سازمان منشعب شدید و بدون هیچ تلاش و مبارزه‌ای فضای درون سازمان را به اپورتونیستهایی که هنوز تمام سازمان را قبضه نکرده بودند واگذاشتید . اگر در هیچ حرکتی شرکت نکنید ، ما خلق ستمدیده از کجا بدانیم که شما مدافعان حقوق ما هم وجود خارجی دارید ؟
“جمهوری اسلامی، دشمن زحمتکشان، نوکر غارتگران، نابود باید گردد”= “مرگ بر دیکتاتور و حامیان امپریالستش” که همانا خط جزنی بوده است. چشممان روشن، از سر پیری به اینجا رسیده اید!. “مرگ بر امپریالیسم و سگان زنجیریش” شعار زنده یادان احمدزاده، پویان و مفتاحی بوده است. به راستی رژیم خشن و عقب مانده حاکم بر تهران جمهوری است! اسلامی است! و یا آنکه رژیمی تا مغز استخوان وابسته به امپریالیسم و نماینده آنست.
شما عادت به تک روی و مونولوگ گویی و جدایی دارید. شما اولین گروه از جریان فدایی بودید که حتی پیش از قیام بهمن ۵۷ جدا شدید. در حرف سرخ سرخ اید، برای اجرایی کردن آن هیچ نیرویی ندارید. در رادیکالیسم و در عافیت گاه لندن از همه ی چپ های دنیا رادیکال تر و چریک تر و ضد امپریالیست ترید، اما تاریخ به خصوص در مورد جریان شما ثابت کرده است آن کس که با مردم همراه نشد، عاقبت به دنبال مردم خواهد دوید.
با درود
این گوی و این میدان
شما فراخوان بدهید و ما می آیم , با پرچم شما و هر شعاری که میدهید ما هم می دهیم , لطفن هر چه زودتر این کار را بکنید با تمام گروه ها ی همفکرتون چه ایرانی چه بین المللی .برای پشتیبانی از جنبش مردم ایران و افشای امپریالیستها و آنهایی که از قلم انداختید (محور مقاومتیها) ی طرفدار روسیه و چین و روسیه سفید و کره شمالی …….
با آرزوی سلامتی
متاسفانه کنار جمهوری وحشت اسلامی قرار گرفتید. شما هم پرچم های خودتان را بیاورید و به سیل عظیم مخالفت با رژیم آدمکشان به پیوندید. این همان حرفهای راه توده ( یا همان وزرات اطلاعات رژیم؟) هست که به بهانه امپریالیست ها از یکی از فاشیست ترین رژیم ها حمایت می کنند. اگر می توانید یک تظاهرات خودتان راه بیندازید اما چون نمی توانید حداقل مثل طرفداران نیم پهلوی پرچم و عکس های خودتان را بیاورید و روی اون بچه دیکتاتور را کم کنید.
توضیحات برای رهبرانی می‌تواند درست باشد .
خوب چرا خودتان دعوت به تظاهرات نمی کنید ،