در چهارمین روز دور تازه ی اعتراضات، دانشجویان در دانشگاه های تهران، پلی تکنیک و بهشتی تجمعات اعتراضی برپا کردند. در دانشگاه بهشتی بین دانشجویان معترض و بسیجیان درگیری پیش آمد. در دانشگاه تهران دانشجویان شعارهای تازه ای را مطرح کردند، «نه رفراندم نه اصلاح، اعتصاب، انقلاب» از جمله ی این شعارها بود. «مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر»، «ننگ ما ننگ ما، رهبر الدنگ ما»، «مسئول بی‌کفایت، استعفا، استعفا»، «۱۵۰۰ نفر کشته آبان ماست»، «فریاد، فریاد، از این همه بی‌داد» از جمله شعارهای دیگر این تظاهرات دانشجویی بود.
کانال شوراهای صنفی دانشگاه ها در گزارشی نوشته است: همزمان با برگزاری تجمع اعتراضی دانشجویان جو شدید امنیتی در داخل و اطراف دانشگاه تهران برقرار بوده است.
تمام مسیرهای منتهی به سردر دانشگاه تهران توسط داربست و نرده بسته شده و چهارراه ادبیات پردیس دانشگاه به انحصار [دانشجویان؟] بسیج و بلندگوهاشان درآمده بود. همچنین حضور پرتعداد لباس شخصی ها داخل و خارج از دانشگاه بسیار محسوس و جداره های خارجی دانشگاه در محاصره گارد ویژه بوده است. با این وجود تجمع دانشجویان شکل گرفته است.
دانشجویان در تظاهرات دانشگاه تهران، این شعارها را تکرار می کردند:
از ایران تا بغداد، فقر، ستم، استبداد
از تهران تا بغداد شعار ما انقلاب
بلوچستان تو آبه، رژیم دستش چماقه
اصلاح‌طلب، اصول‌گرا، دیگه تمومه ماجرا
۱۵۰۰ نفر، کشته آبان ماست
چه دی باشه چه آبان پیام یکی است انقلاب
چه دی باشه چه آبان پیکار کف خیابان
از اهواز تا تهران سرکوب زحمت‌کشان
برادر سیل‌زده، حمایتت می‌کنیم!
بنابر گزارش ها، تظاهرات دانشجویان با تاریکی هوا در خیابان های اطراف دانشگاه تهران با شعارهای «مرگ بر دیکتاتور» و «مرگ بر خامنه ای» ادامه یافته است.
در دانشگاه پلی تکنیک «توپ تانک، فشفشه، رهبر باید گم بشه»؛ «داعش ما شمایی»، از جمله شعارها بوده است.
انوشیروان خواسته تجربه ها انتقال یابد، باشه، اولین تجربه، تعیین شعار، شعار رفراندم خواست آقازادگان و میراث خواران انقلاب ۵۷ وغارتگران سرمایه های ملی است که حالا از برکت خصوصی سازی و واگزاری به سرمایه های نجومی رسیده اند وحالا که نظام اسلامیشان در معرض خطر قرار دارد، نیاز دارند که سرمایه هایشان در امنیت ودر زیرسایه بزرگ محافظ سرمایه داری جهانی یعنی امریکا قرارگیرد، برای اینان استقلال ملی مفهومی ندارد و بلانسبت گور پدر بقیه. این ها ازانقلاب ومطرح شدن خواست زحمت کشان وحشت دارند چون می ترسند که سرمایه های بادآورده شان را تندباد انقلاب با طرح سئوال از کجا آورده ای از چنگشان برباید. سلبریتی های خرپول، تاجر، هتل دار هم که از رویای خوش کاباره دارشدن، خواب از سرشان ربوده شده را نیز منزوی نمایید. اگر دانشجویان عزیز به ایران وایرانی می اندیشند باید پیوندشان را با طبقه کارگر، محرومان جامعه، معلمان، پرستاران ودیگر حقوق بگیران مستحکم نمایید. از گروه گرایی وخودمحوری بپرهیزید وبه جبهه متحد مردمی و عدالتخواه
بیاندیشید.
ببخشید * فرصت* را اشتباه نوشتم
از این همه تیوریسین که در سایت اخبار روز مقاله مینویسند خواهش میکنم این از جان گذشتگان را در راه سازماندهی این حرکت یاری دهند. تجربه های مبارزات عملی خود را در اختیار ایشان بگذارند. پند بدهند. تا بتوان از این فرست تاریخی استفاده کرد. درنگ نباید کرد. شاید این اخرین فرست باشد.
انقلاب شدنی است وقتی تشکیلاتی انقلابی و همه گیر آنرا رهبری کند!
برای دانشجویان انقلابی آرزوی موفقیت دارم
پیش به سوی سازماندهی انقلابی!