ترکیبی از غم و و خشم و امید

انار و هندوانه و گل رز، سرخند به رنگ خون . خونی که، ۴۴ سال است، با یورش خفاشان شب پرست به منزل ما، و بویژه در این روزهای پرطلاطم، هنوز جاریست.
شاهد این همه خونریزی بودن، بوسیله این حکومت خونریز، خونمان را بجوش می آورد، و غمی سنگین را روانه قلبمان می کند. دلخونیم از این سپاه جهل و جنون و تباهی، از این قبیله خرافات پرست، و این دایناسورهای سر برآورده از قعر تاریخ ، و این فسیل های دوران پارینه سنگی. این همه شرارت و رذالت و ضدیت با « زن ، زندگی ، آزادی » خشم را در وجودمان جاری می کند. اما، نگاهی به این چهره های جوان، که برای « زندگی » به استقبال « مرگ » رفته اند، بما هشدار می دهد که، به جوانی ما برگردید، و « امید » را پاس بدارید، که : « پایان شب سیه، سپید است ».