گزارش صفحه اینستاگرام نرگس محمدی از بند عمومی زنان زندان اوین
▫️در بند عمومی زنان زندان اوین ۶۱ زندانی زن حضور دارند که نام ۵۸ نفر از آنها در این گزارش آمده است. نگاهی اجمالی به محکومیتها، تحمل سلول بندهای امنیت و سلول انفرادی، بازجویی و پرونده سازی ها و همچنین وضعیت نگهداری زندانیان از جمله دسترسی و امکان معالجه و درمان آنها، بیانگر شدت سرکوب زنان زندانی توسط حکومت است.
حبس در سلول بندهای امنیت و سلول انفرادی
حبس در سلول انفرادی بندهای امنیت از جمله موارد نقض فاحش حقوق بشر و اعمال شکنجه سفید است که متاسفانه ۵۷ نفر از ۵۸ زندانی زن، تجربه این شکنجه هولناک ضد انسانی را دارند. اغلب آن ها از عوارض و بیماریهای ناشی از حبس در سلول های انفرادی رنج می کشند، به ویژه افرادی که مدت زمان های طولانی در سلولهای انفرادی حبس کشیده اند. مجموع مدت زمان حبس در سلول بندهای امنیت اطلاعات و سپاه پاسداران در دوره ها و بازداشت های متعدد ۵۷ زندانی زن (برای برخی طی چند نوبت و در بازداشت های متعددشان بوده که جمع زده شده است)، بیش از ۸۳۵۰ روز است. برخی از زندانیان مدت زمانی طولانی در سلول های انفرادی و بدون حضور هیچ فرد دیگری و تحت شرایطی غیرقابل باور محبوس بودهاند. در ادامه به مواردی از آنها اشاره میشود:
• مریم حاجحسینی کل ۴۱۲ روز را در خانه امن و به شکل کاملا انفرادی و تنها محبوس بوده است.
• فریبا عادلخواه، ۴ ماه از ۹ ماه حبس در سلول های بند امنیت ۲- الف سپاه را در سلول انفرادی و تنها بوده است.
• مهوش شهریاری و فریبا کمالآبادی، ۸ ماه از ۳۶ ماه حبس در سلولهای بند امنیت ۲۰۹ وزارت اطلاعات را در سلول های انفرادی و شرایط سختی بوده اند.
• نیلوفر بیانی ۹ ماه از ۲۴ ماه حبس در سلولهای بند امنیت ۲- الف سپاه را در سلول انفرادی و تنها گذارنده.
• سپیده کاشانی ۸ ماه از ۲۴ ماه حبس در سلول های بند امنیت ۲الف سپاه را در سلول انفرادی و تنها گذرانده.
• ناهید تقوی ۶۸ ساله، ۲۰۰ روز از ۲۲۰ روز حبس در سلول های بند امنیت ۲الف را در سلول انفرادی بوده است.
• زهرا زهتابچی تمام ۱۴ ماه حبس در سلول های بند امنیت ۲۰۹ را در سلول انفرادی و در تنهایی سپری کرده است.
• زهرا صفایی ۸ ماه از ۹ ماه حبس در سلول بندهای متعدد امنیت را در انفرادی و شرایط دشوار بوده است.
• مریم محمدی تمام ۲۳ ماه حبس در سلول بندهای امنیت را، در دوره های مختلف، در انفرادی و در شرایط غیرانسانی و طاقتفرسایی گذرانده است.
این ۱۰ زن (مریم حاجحسینی، فریبا عادلخواه، ناهید تقوی، فریبا کمالآبادی، مهوش شهریاری، نیلوفر بیانی، سپیده کاشانی، زهرا زهتابچی، زهرا صفایی و مریم محمدی) تاکنون در پروندههای متعددشان متحمل ۱۹۶ ماه حبس در سلول بندهای امنیت سپاه و وزارت اطلاعات شدهاند که ۱۰۲ ماه آن را در سلول انفرادی و به صورت تک نفره و در شرایط غیرانسانی بودهاند.
زنان و محکومیتها
دو نفر از ۵۸ نفر زن زندانی، بازداشتی بوده و هنوز حکمی نگرفتهاند. لذا ۵۶ زن زندانی اوین فقط و صرفاً در پرونده اخیرشان (بدون احتساب زندان های گذرانده در سال های گذشته، به موجب پروندههای پیشینشان) به تحمل بیش از ۳۳۰۰ ماه زندان، معادل ۱۰۰.۰۰۰ روز زندان محکوم شدهاند.
محکومیتهای سنگین و طولانی زندان
برخی از زندانیان در پرونده های اخیرشان به حبسهای طولانیِ حدود ۱۰ سال محکوم شدهاند. از جمله مهوش شهریاری، فریبا کمال آبادی، مریم حاج حسینی، نیلوفر بیانی، ناهید تقوی، زهرا زهتابچی و نرگس محمدی. همچنین فاطمه مثنی به ۱۵ سال زندان محکوم شده است.
ردیف سنی ۶۰ سال به بالا
در میان ۵۸ زن زندانی، ۱۰ زن در ردیف سنی ۶۰ سال به بالا قرار دارند که به احکام سنگین زندان محکوم شدهاند. ۳ نفر از آنها به تحمل ۱۰ سال و ۷ نفرشان به تحمل ۵ سال زندان محکوم شدهاند.
مادران زندانی
۳۳ نفر از ۵۸ زن زندانی مادر هستند که برخی از آنها از جمله ثمین احسانی، زهره داوری، زهره زیوری، فریبا اسدی و نرگس منصوری کودکان کم سن و سال دارند.
زندانیان بیمار
در میان ۵۸ زن زندانی برخی مبتلا به بیماری های جدی و خطرناکی هستند که تحمل حبس را برایشان دشوار کرده و تحمل حبس، شرایط بیماریشان را روز به روز حادتر می کند. برای نمونه فرنگیس مظلوم علیرغم نامه های متعدد پزشکان به جهت بیماری قلب که تحت عمل جراحی قرار گرفته و لزوم تعویض مفاصل لگن که حرکت را برایشان بسیار دشوار کرده و همچنین بیماری کبد، ماه هاست که در زندان تحمل حبس می کند. ۸ نفر از زندانیان مبتلا به بیماری های قلبی هستند.
زهرا صفایی طی ۳ سال گذشته ۴ بار آنژیوگرافی شده و در رگهای قلب استنت دارد و مبتلا به بیماری فشار خون شده است. ۴ نفر از زندانیان مبتلا به آسم شدید و بیماری ریه هستند. یکی از ایشان مبتلا به بیماری فیبرز بوده و ۷۰ ساله است و به دلیل تحمل ۵ ماه حبس در سلول های بند امنیت ۲۰۹، به شدت ضعیف شده است.
یکی دیگر علاوه بر آسم، به دلیل برنشیت تحت درمان آنتیبیوتیکهای تزریقی است. ۷ نفر از زندانیان به عمل جراحی فوری نیاز دارند. برای نمونه مریم محمدی علی رغم در دست داشتن برگه پزشکی قانونی برای انجام عمل جراحیِ ضروری، به زندان آورده شده و مرخصی هم نمی دهند. همچنین پزشکان زندان اعلام کرده اند که نرگس منصوری نیاز به عمل جراحی دارد اما به او نیز مرخصی داده نمی شود. برخی از زنان به دلیل عدم بهره مندی از مرخصی از انجام عمل جراحی و معالجه محروم شدهاند. چرا که نگهداری زندانیان در بیمارستان ها تحت شرایط سخت امنیتی و با بدرفتاری برخی از پاسیاران همراه است که گاهی حتی پروسه درمان را ناقص می گذارد. پزشکان معالجِ ۷ زندانی زنِ نیازمند به انجام عمل جراحی، اصرار دارند که زندانیان به دلیل حاد بودن شرایطشان هر چه زودتر تحت عمل جراحی قرار گیرند، اما نهادهای امنیتی و دادستان تهران حاضر به دادن مرخصی حتی استعلاجی نیستند.