به جهت تنویر افکار عمومی و در پاسخ به پرسش ها و برای رفع ابهامات و انتقاداتی که برخی از اعضاء و طرفداران جبهه ملی ایران در مورد علت و چگونگی جلسه سران جبهه ملی با رهبران نهضت آزادی مطرح می نمایند، به اطلاع می رسانیم.
جبهه ملی ایران در اوضاع بحرانی و پر مخاطره کنونی کشور، برای حراست و صیانت از کیان ملی این مرز و بوم، هماهنگی و همکاری بین سازمان ها و جمعیت های سیاسی و اتحادیه های صنفی و جوامع مدنی را امری ضروری و حرکتی شایسته می داند. و به همین جهت در تاریخ ۲۳ آبان ماه ۱۴۰۱ پیشنهاد تشکیل یک کنگره ملی موقت را از نمایندگان این جمعیت ها و اتحادیه ها مطرح نموده است. در راستای این نظر قرار بود صبح روز یکشنبه ۱۱ دیماه چهار تن از اعضای شورای مرکزی جبهه ملی ایران با چهار تن از اعضای ارشد نهضت آزادی ایران، نشست مشترکی داشته و پیرامون موقعیت خطیر کشور با هم گفتگو و تبادل نظر نمایند. حکومت جمهوری اسلامی حتی این تجمع ۷-۸ نفری را در منزل یکی از اعضای جبهه ملی ایران برنتابید و پلیس امنیت خود را به محل تشکیل جلسه گسیل داشته و با اخطار و تهدید به برخورد و بازداشت از تشکیل این نشست ممانعت به عمل آورد. این شواهد نشان داد که حکومت جمهوری اسلامی، چشم را بر واقعیات جامعه و اعتراضات گسترده ملت ایران بسته و راه هرگونه حرکت سیاسی مدنی و خشونت پرهیز را مسدود می نماید و با تمام بحران هایی که در کلیه شئون این سرزمین، آفریده، همچنان بر طبل اقتدارگرایی و تمامیت خواهی می کوبد. در جلسه جلوگیری شده که متعاقب سه دیدار قبل از آن صورت می گرفت، قرار بود نسبت به تنظیم و تصویب یک بیانیه مربوط به شرایط کشور و خیزش انقلابی ملت ایران اتخاذ تصمیم شود، و قرار بود علاوه بر دوسازمان، بیانیه به جمعیت های سیاسی و مدنی دیگر نیز برای امضاء ارائه گردد. که به علت ممانعت پلیس امنیت، تنظیم متن بیانیه و توافق و تصویب آن مقدور نگردید.
پس از ممانعت از تشکیل آن جلسه، نهضت آزادی ایران طی یک نامه سرگشاده به شورای عالی امنیت ملی، نسبت به عمل پلیس امنیت انتقاد نمود. جبهه ملی ایران در مورد آن رویداد و نامه سرگشاده نهضت آزادی به چند علت سکوت کرد و نظری اعلام نداشت. اول آنکه شورای عالی امنیت ملی را که خود مسئول اختناق و وقوع خشونت های صورت گرفته در جامعه است مرجع ذیصلاحی برای نامه نوشتن نمی دانست. ثانیا رونوشت کردن نامه به وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی را که خود عامل ممانعت از تشکیل جلسه ی مشترک ما بوده عملی عبث می دانست. ثالثا در نامه سرگشاده نهضت آزادی اشاراتی به مفاد بیانیه ای شده بود که هنوز مورد بررسی و تصویب قرار نگرفته بود.
جبهه ملی ایران همان طور که در پیشنهاد خود در۲۳ آبانماه۱۴۰۱ مطرح نمود، معیت و همکاری سازمان های سیاسی وطنخواه و معتقد به آزادی و استقلال وجوامع مدنی مستقل و حق طلب کشور را راهی برای خروج جامعه از بن بست کنونی و حرکت به سوی تحقق حاکمیت ملی و نیل به مردم سالاری می داند.
روابط عمومی جبهه ملی ایران
تهران-چهاردهم بهمن ماه ۱۴۰۱
