۳۵ تن از زنان مطرح بنگلادش، در بیانیه مشترکی با جنبش زنان ایران اعلام همبستگی کرده و اعلام کردند که حکومت ایران با استفاده از خشونت و مجازات مرگ، تلاش می‌کند تا جلوی فراگیرشدن این جنبش را بگیرد.
۳۵ استاد دانشگاه، سیاستمدار، حقوقدان، پژوهشگر و فعال حقوق زنان در بنگلادش، در بیانیه‌ای مشترک حمایت معنوی و همبستگی خود را با جنبش اعتراضی زن، زندگی، آزادی (ژن، ژیان، ئازادی) در ایران اعلام کردند.
زنان بنگلادشی در بیانیه خود با اشاره به سرکوب زنان و معترضان در ایران، در چهارمین ماه اعتراضات سراسری یادآوری کردند که حکومت ایران تاکنون بیش از ۵۰۰ نفر از جمله ۵۷ کودک را کشته و بالغ بر ۱۹ هزار معترض را دستگیر کرده است تا جنبش نتواند به یک قیام توده‌ای تبدیل شود.
آنها همچنین تأکید کرده‌اند که جمهوری اسلامی معترضان را برای ترساندن مردم، اعدام می‌کند.
بیانیه زنان بنگلادش همچنین به انحصار منافع سیاسی توسط طبقه مذهبی در ایران، استفاده از سرکوب برای کنترل مردم و مصونیت حاکمان ایران از پاسخگویی، به‌عنوان دلایل اصلی بروز جنبش زن، زندگی، آزادی اشاره کرده است.
این بیانیه توسط زنان سرشناسی چون گیتی‌آرا نسرین، استاد دانشگاه داکا، مشرفه میشو، دبیر کل حزب انقلابی دموکراتیک و رئیس مجمع اتحادیه کارگران صنعت پوشاک، رهنوما احمد، نویسنده مطرح بنگلادشی و رانی یان یان، رهبر بومی و مشاور ارشد رهبر سنتی حلقه بومیان چاکما امضاء شده است.
پس از شروع اعتراضاتی که به‌دنبال قتل حکومتی ژینا (مهسا) امینی در بازداشت پلیس امنیت اخلاقی جمهوری اسلامی (گشت ارشاد) صورت گرفت، گروه‌های مختلف زنان در جهان از جمله در لبنان، سوریه، افغانستان، ترکیه، سودان و کشورهای غربی از جنبش زنان ایران و مطالبه حجاب اختیاری و حق زندگی و آزادی حمایت کردند.
رسم اعتراضی بریدن گیسوان که توسط زنان ایران در شبکه‌های اجتماعی آغاز شد، در ادامه به خیابان‌های جهان رسید. در روژاوا، روسری‌های خود را آتش‌زدند و موهای خود را چیدند. در افغانستان هم زنان فعال بارها به‌رغم خشونت طالبان مقابل کنسولگری جمهوری اسلامی تجمع کردند. علاوه بر تظاهرات خیابانی و بیانیه‌های منتشرشده تعداد بی‌شماری از زنان از جمله زنان بومی در نقاط مختلف جهان هم با انتشار ویدئوهایی با جنبش زنان ایران ابراز همبستگی کرده‌اند.
