اخبار روز با «منشور مطالبات حداقلی تشکل های صنفی و مدنی ایران» همراه است

با سلام
«منشور مطالبات حداقلی» برای معرفی خواستهای منشور نیازمند یک وبسایت است که با توجه به مسایل امنیتی میتواند در خارج از ایران تهیه گردد و توسط معتمدان این تشکل اداره شود. فکر میکنم اخبارروز توان ان را دارد که به این ضرورت پاسخ بگوید و انرا با اعضا این تشکل در میان بگذارد.

به هیات تحریریه اخبار روز، و با درود!

اول / بر این باورم که، نگاه متبت به این منشور، « ضرورت طرح » آنست. درمرحله ای از حیات اجتماعی و سیاسی خود زندگی می کنیم، که برای رهائی از ستم و ویرانگری حکومت موجود، لازم است که، خشت بر خشت نهیم، تا راه رسیدن به آزادی و عدالت را هموارتر کنیم. مثل معروفی است که می گوید : « اگر می خواهی سریع بدوی، تنها بدو، اما، اگر می خواهی طویل بدوی، با همراهان بدو. »
یک نوزاد بایستی مراحلی را طی کند، تا « راه رفتن » را یادبگیرد، و آنگاه با ظی مراحلی ، توانائی « دویدن » را کسب کند، و مراحل بس بیشتری را طی کند تا دونده « دو ماراتون » شود. ما، در مبارزه با این حکومت، در حال شرکت در « دو ماراتون تاریخی » هستیم. نمی توان از روی مراحل لازم رشد و توسعه، پرید، و یکشبه ره صد ساله را پیمود.

دوم / کاملن بجا و درست و اصولی است که، ما بایستی بهوش و هشیار باشیم، و با هرگونه « رهبر تراشی » و خزیدن به قدرت، آنهم از بالای سر مردم، و بدون شرکت سازماندهی شده خود مردم، مبارزه کرده و چنین طرح هائی را رسوا و افشا کنیم. بهمین دلیل هم هست، که « سازماندهی » نقش بسیار مهمی، نه نتها برای نیل به اهداف درازمدت خود، بلکه برملا کردن طرح هائی از قبیل « رهبر تراشی » هم دارد. بنابراین، این منشور را بایستی « نطفه اولیه » ای برای نیل به این اهداف بدانیم، و نه « آخرین داشته ای » که، گویا به تنهائی ما را بمقصد می رساند. منطقن اینکه، این منشور بایستی، « باز » و پذیرنده نقد ، و مواد آن مورد تدقیق و تعمیق، حذف و اضافات، و بقول آقای آرمان شیرازی، در مسیری « هم افزائی » قرار داشته باشد. این منشور، انبانی برای « انباشت » است، و نه دلو دوغی، برای یک بار مصرف.

سوم / آشکار است که، ما، در مقابل تحمیل هر فرد یا گروه و دسته ای، بعنوان « رهبر مردم » بطور جدی به مقابله بر می خیزیم. اما، فراموش نکینم که، در جامعه ایران بیش از ۵۵ میلیون انسان « مزد بگیر » زندگی می کنند. جامعه ای ، با بحرانهای مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، زیست محیطی، اتنیکی، جنسی و جنسیتی، نسلی، اخلاقی، و غیره. برای پاسخ دادن به بحران ها و معضلات این جامعه، تنها راه حل، دست بردن به « ریشه » است، این هم در یک کلام ، یعنی « انقلاب » کردن. انقلاب کردن هم، کار مردم، و بویژه کار « مزد بگیران » این جامعه هست. در این جامعه، مبارزه طبقاتی حادی در جریان است. کدام رهبری را می توانند « بتراشند » و بر این مردم تحمیل کنند، و یک روز آرام داشته باشد؟ جامعه ای با این همه مطالبات تلنبار شده، پذیرای رهبر تحمیلی نیست.
خلاصه کلام : به کسترش این « نطفه » ادامه دهیم تا همه « مزدبگیرن » را در بر بگیرد، و کاری کنیم کارستان!
ایام بکام همگان!

درین تیره سار ستم و زندان و بی آبی 
هیچ معجزه ای از آسمان 
بهر رهایی نیست… 
اعجاز تویی! 

پیشنهادی همراهانه و شدنی به گردانندگان ارجمند اخبار روز:
راست اینست که در گذار سالها، تارنمای وزین و پر خواهان شما میهن نمای بی همتایی برای بسیاران بوده است… 
همانگونه که بدرستی گفته اید “پشتیبانی شمار کثیری از سازمان ها و احزاب (ترقی خواه ایران از منشور مطالبات حداقلی تشکل های مستقل) … بیانگر آن است که این منشور در جریان عمل می تواند مبنای گفتگو، هماهنگی و فعالیت مجموعه (آنان)… در جهت ایجاد سقف مشترکی برای سازماندهی و پیشبرد (جنبش انقلابی) ‘زن، زندگی، آزادی’ باشد”. از یک نگاه، این هم آوایی بی سابقه میتواند به یک هم افزایی تاریخی بیمانند در درون و برون از کشور فرابروید. 
در گرماگرم این هم آوایی نقش شما میتواند برای تسهیل ارتباط نیروهای گفته شده و راه اندازی یک جبهه میهنی (بخش خارج از کشور) برای رهایی مردم و کشورمان از ویرانگری و تبهکاری حکومت اسلامی، و در نتیجه کمک به شکل دادن آینده، بسیار کارساز باشد. دشواری اینکار همانند موارد دیگریست که شما نگرشهای گوناگون را (دست کم) در فضای مجازی گرد هم آوردید و در داد و ستد اندیشه ها نقش مهمی بازی کردید. تاثیربخشی اینکار اما بیگمان بس فراتر و دوربردتر از هر زمان و مورد دیگر خواهد بود. 
واقعیت اینست که شما با پذیرش این نقش میتوانید، بر سازماندهی و ژرفش مبارزه افزوده و، بار گرانی را از دوش هم میهنانمان که برای رهایی و بهروزی در زندان یا در خیابانند بردارید.
در صورت پذیرش این مسئولیت پراهمیت و راه گشا از سوی شما، بیگمان شماری فزونگیر از همراهان آماده ی یاری خواهند بود.  

با ارج و مهر و سپاس فراوان!