ز کدامین سو بر آمد این بادِ موافق
که به نا‌گاه
غبار از رخِ خورشید پَرکشید
و آفاقِ زمین
ز نفرینِ انتظار رهید،
تا نایِ چکاوک دوباره هلهله‌ساز شود
و شهبالِ همای
بر شهرِ سرخورده سایه گسترَد
و پیکِ سالدیده، به کوچه‌یِ آشتی
آغوشی از طراوتِ عشق ارمغان آرد.
***
پاینده مانَد این پدیده‌یِ اعجاز
که در برفیِ اسفند
نویدِ فرودین آورد
و اسارتِ شبگیر را در درنگِ دیرپا
بشارتِ بردمیدنِ آفتاب.
***
هلا خروسِ سحرخیز!
سرودِ صبحِ تو زین پس
در پرده‌هایِ شاد باد.
تیبوران- ۱۵ فوریه ۲۰۲۳
