شاعر و مترجم خوب آذربایجانی ائلدار موغانلی سروده ی تازه ای از خسرو باقرپور با عنوان “دوستت دارم” به تورکی ی آذربایجانی ترجمه کرده است. این اثر به تازگی در نشریه ی “ایشیق” آذربایجان ادبیات و اینجه صنعت سایتی، منتشر شده است.
چئویرن: ائلدار موغانلی
سئو!
سئوگییه دول!
بو دونیا
ایلک آددیمی آتماقدان قورخان
یالقیز اینسانلاردان دولودور!
چکینیرلر ایلک سؤزدن:
“سنی سئویرم! ” سؤزوندن!
یاشاماق ایسته‌ییرسن‌سه
باجاردیغین قده‌ر
هئچ واخت اسیرگمه
“سنی سئویرم!” سؤزونو
اونا لاییقلی کیمسه‌دن!
“سنی سئویرم!”
-بو سئحیرلی صمیمی جومله –
سئوینج فواره‌سی‌دیر
آزادلیق شیفره‌سی‌دیر
آبادلیغا دوغرو
یولچولوق باشلانغیجی‌دیر.
“سنی سئویرم!”
ایپک قوردونون
داریسقال قوزاسیندان
کپه‌نک سماسینا
یوکسه‌لیش معجزه‌سی‌دیر.
“سنی سئویرم!”
سینمامیش ایکی پیمانه‌نین
جینگیلتی سسی‌دیر.
“سنی سئویرم!”
ایکی باده‌نین دوداقلاریندان
سئوینج ایچمکدیر،
سئویلن بیر یولدا
ایلک آددیم دئمکدیر!
۱۷ اسفند ۱۴۰۱
دوستت دارم!… (به شادمانی‌ی هشت مارس)
خسرو باقرپور
دوست داشته باش!
عشق بِوَرز!
دنیا پُر است از آدم‌های تنها
که می‌ترسند گام نخست را بردارند!
و هراس دارند
از کلامِ نخستین:
از “دوستت دارم!”
“دوستت دارم” را
تا می توانی؛
از آن که شایسته‌ی آن است
هرگز دریغ مکن
تا زنده بمانی!
“دوستت دارم!”
این جمله‌ی صمیمی‌ی جادویی؛
فوّاره‌ی شادی است
رمزِ آزادی‌ست
آغازِ ره سپردن
به سوی آبادی است.
“دوستت دارم”،
معجزه‌ی معراجِ کِرْم؛
از تنگنای پیله
به آسمانِ پروانه‌ست.
“دوستت دارم”،
آوای جَرَنْگِ بی شکستنِ
دو پیمانه‌ست.
“دوستت دارم”،
نوشیدنِ شادی؛
از لب‌های دو جام است
در راهی دوست داشتنی؛
نخستینْ گام است!
اسن. میانه‌ی اسفند هزار و چهارصد و یک
چوخ گوزل ۸مارت قادینلار گونو قوتولو اولسون
چوخ گوزلدی! اللرینیزه و آغزینیزا ساغلیق ائلدار موغانلی و خسرو باقرپور جنابلاری
یاشییاسیز 🌹