«وقتی نیروی کار(مزد) کم ارزش میشود، کل هستی جامعه از جمله سلامت، رفاه، حق حیات و شادی و امید، کاهش مییابد!»
در حالیکه سال جاری یکی از بدترین سالهای تورمی بود و هرچه به روزای آخر سال نزدیک میشویم گرانی از کنترل خارج شده مایحتاج عمومی آخرین رمق زندگی مزدبگیران را میمکد ، نمایندگان به اصطلاح سه جانبه گرائی در ساختار حکومتی شورای عالی کار بدور از اعمال اراده و بدون حضور و مشارکت نمایندگان واقعی کارگران، جلسات خود ساخته مذاکرات مزدی را با اتکاء به غیبت تشکل های واقعی و مستقل ، با چانه زنی های مخصوص به خود پیش میبرند تا با جوسازی انتظار و امید ، بالاخره مبلغی توافقی بعنوان «حداقل مزد» بین خودی های حکومتی اعلام شود. دستمزدی که هیچ ربطی به هزینه های زندگی در سبد واقعی معیشت ندارد و همان افزایش ناچیز هم با ادامه ی حرکت شتابان گرانی بسرعت بازپس گرفته میشود.
امسال در حالیکه از نیمه اسفند عبور کرده ایم و چیزی به پایان سال نمانده ست طبق گفته نمایندگان کارگری در این شورا هنوز بر سر میزان سبد معیشت هم که همه ساله با نگاه غیرواقعی و حداقلی اعلام می‌شد توافقی حاصل نشده. گرچه افزایش مزد مطابق همان سبد معیشت هم صورت نمیگیرد.
این ماحصل آخرین “چانه زنی” ها در نمایشی است که هر ساله در غیاب تشکل های واقعی کارگران شاغل و بازنشسته به خیر و خوشی، خود میبُرند و میدوزند تا این “جهنم زندگی با ارزان ماندن نیروی کار “و “بهشت سرمایه با سود سرشار برای کارفرمایان و دولت” همچنان پابرجا بماند!
بعلاوه ، هر ساله اختلاف بر سر میزان افزایش «سایر سطوح مزدی» هم هست که درصدی ناچیز به اضافه مبلغی را بعنوان افزایش دستمزد تصویب میکنند.
همانطور که بارها اعلام شده است کارگران، ساختار و تصمیمات نهادی را که بطور واقعی و مستقل در آن حضور ندارند به رسمیت نمیشناسند و پیشاپیش مصوبات آنرا باطل میدانند.
از طرفی گروه های مستقل کارگری و بازنشستگان در اظهارات مشترک خود میزان هزینه سبد معیشت خانوار را بیش از ۳۰ میلیون تومان اعلام کرده و بعنوان مطالبه محوری مزد بر آن پا فشاری و تاکید دارند.
کارگران شاغل و بازنشسته تا رسیدن به حداقل مزد اعلام شده مورد نظرشان ، تجمعات اعتراضی خود را که ماه هاست ادامه دارد در هر شرایطی گسترش خواهند داد.
تا حق خود نگیریم / از پا نمی نشینیم
شورای بازنشستگان ایران
۱۸ اسفند ۱۴۰۱
بنده در سال ۱۳۹۵ با ۳۵۰ دلار بازنشسته شدم. حقوق بازنشستگی از ان زمان ۵ برابر شده است.
ولی در سال ۱۴۰۱ حقوق بازنشستگی اینجانب ۱۶۵ دلار است؟؟!!(باید ۱۷۰۰$ می شد)
پیدا کنید غارتگران شیمیایی را؟
در حالی که گوشت قرمز همان قیمت امریکا و اروپا و همچنین بازار جهانی ست و همچنین سبد غذائی همگی همگام با قیمت دلار خودشان را بالا کشیده اند و این در حالی ست که قیمت دستمزد ساعتی امریکا و اروپا حداقل ۱۶ دلار است دستمزد در ایران با نوسانات دلار ساعتی ۵۰ تا ۶۰ سنت است از اینرو این دستمزد با توجه به اینکه سایر کالاها را صفر درنظر بگیریم حداقل دستمزد در ایران باید حداقل ۱۰۰۰ دلار در ماه تعیین شود ۳۰ میلیون فقط تامین بخور و نمیر یک خانواده است در حالی که قدرت خرید ۳۰ میلیون پس از دو ماه نصف شده و پس از شش ماه به ۲۵ درصد تقلیل یافته و در انتهای سال هم می شود ۱۵ درصد از اینرو یا باید دستمزدها در هر ماه با قیمت دلار به روز شوند یا اینکه ۱۰۰۰ دلار بعنوان دستمزد پرداخت شود و همچنین خرید و فروش ارز هم آزاد شود تا مردم بتوانند با ارزهای دستمزدهایشان آزادانه خرید کنند این ربطی به مزدبگیران ندارد که حکومت چنان بی کفایت است که قادر نیست قیمت یک سوم دستمزد جهانی را تامین کند از اینرو ما همه ی سازمان اجتماعی کار حداقل دستمزد برای کارگر ساده را ۱۰۰۰ دلار و کارهای مرکب دیگر را نیز بر این اساس باید با افزایش روبرو نمائیم عدم پرداخت چنین دستمزدی به معنی ایجاد بهشت برای ایجاد بردگی کامل علیه مزدبگیران است . به تمام نیروهای سازمان اجتماعی کار توصیه می کنیم این حداقل خواست افزایش دستمزد برابر با یک سوم قیمت جهانی دستمزدهاست پس باید با اعتصابات سراسری این خواست را تبدیل به قانون نمائیم