سه ائتلاف سیاسی اپوزیسیون: علیه مسمومیت های شیمیایی وبرای نسل جوان ایران

اخبار چنین است که بیش از ۱۰۰ مدرسه دخترانه هدف حمله بمب‌های شیمیایی مزدوران جمهوری اسلامی قرار گرفته اند.

 بیش از سه ماه است که از حمله شیمیایی به دانشگاه ها ومدارس دخترانه می‌گذرد؛ حملات برنامه ریزی شده‌ و هدایت شده ای که از مدرسه ‌دخترانه‌ای در قم آغاز شد و به شهرهای دیگر گسترش یافت و تا کنون بیش ازهزاران دانش‌آموز و دانشجوی دختر را در شهرهای مختلف کشور مسموم کرده اند.

اینکه جمهوری اسلامی منکر انجام این اعمال باشد، رفتار جدیدی نیست. گفته می‌شود که مشابه این جنایت هفده سال پیش در چچن علیه زنان چچنی توسط دولت روسیه انجام شده است.  شاید همان اعمال امروز با نزدیکی با کارشناسان روسی تکرار شده باشد .

از بدو شکل گیری جمهوری اسلامی تا امروز بیشتر کسانی که به جرم سیاسی در ایران ناپدید و کشته شده اند به صورت رسمی و قانونی در زندانهای جمهوری اسلامی نبوده اند. جمهوری اسلامی حتی اعدام  زندانیان سیاسی در زندان‌ها را منکر می شود و تلاشش این است که سازمانهای جهانی را فریب دهد.

گفته های امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه در مصاحبه با CNN گویای ماهیت فریبکار و رفتار بیمار گونه جمهوری اسلامی است .با پررویی بی شرمانه ای اینهمه خشونت و ضرب و شتم مأموران دولتی علیه مردم و دختران و جوانان بخصوص جوانان زیر ١٨ سال را که به صورت وسیعی رسانه ای شده است را منکر می شود.

از ابتدای شکل گیری جمهوری اسلامی تا به امروز ترور و “حذف” مخالفین به گونه های مختلف ادامه داشته است، قتلهای زنجیره ای نویسندگان و اندیشمندان نمونه برجسته و افشا شده آن است. جمهوری اسلامی بمرور زمان در هر گام خود به سوی شکل دهی به استبداد و خفه کردن جامعه، خشونت را در خود گسترش داد و به یک پالایش در تمامی لایه های داخلی خود دست زد، و رفته رفته سرکوب و اعمال خشونت را تنها چاره بقای خود دانست. در ساختارهای اقتصادی – سیاسی چون ایران شاه و ولی فقیه که در رأس دولت قرار می گیرند مستبد می شوند، چون کارکرد مناسبات دولتی غیر از گسترش خشونت چیز دیگری نمی تواند باشد.

قدرت حاکم هیچ روزنه امیدی نمی تواند در جامعه ایجاد کند و هیچ چشم انداز امیدوارکننده ای برای آینده ندارد، تنها راه بقای نظام سرکوب و زندان و انسان کشی است .

اما امروز بعد از شکل گیری جنبش زن، زندگی، آزادی در چند ماه گذشته جمهوری اسلامی در مخمصه ویژه ای است، مسئله تغییر رژیم در دستور کار مبارزین است و حوادث چند ماه گذشته، ‌چهره جنایت کار رژیم را هم در داخل و هم در خارج افشا کرده است. نه راه حل اقتصادی در پیش روست نه یک گشایش سیاسی در دستور کار !

دشمنی با نسل جوان وبخصوص دختران، تلاشی است که نظام برای ماندگاری در پیش گرفته است، آنان خوب می دانند که دشمنی زنان با حجاب اجباری ابتدای راه مبارزه با خرافات و جفنگیاتی است که در چارچوب حکومت دینی علیه زنان تعریف می شود، و مبارزه با حجاب اجباری ابتدای راه مبارزه فمینیستی علیه جامعه مردسالار و احکام حقوقی ضد زن است.

بنابراین هدف رژیم از حمله مستقیم به زنان و بخصوص نسل جوان دختر و پسر ایجاد مانع بر سر راه تحقق این اهداف سیاسی – اجتماعی است.

نسل جوان ایران می خواهد در فضایی نفس بکشد که تنگناهای قانونی و مذهبی نظام گریبانگیر ذهن آزاد او نشود و پروازهای جوانی او با سدهای خرافات و رسوم نسلهای گذشته زمین گیر نگردد.

ما سه جریان سیاسی اپوزیسیون جمهوری اسلامی معتقدیم، جمهوری اسلامی به پایان تاریخش رسیده و باید برود، ، اما تکرار این عبارت چاره کاره ما نیست . سردمداران جنایتکار این رژیم ضدبشری چه برسرکار باشند و جه برانداخته و فراری، باید مجازات شوند.

 ما سه ائتلاف امضا کننده این بیانیه از تمامی دادگاه های بین المللی و منجمله دادگاه لاهه میخواهیم که حکم مجازات لازمه را صادر نمایند. ازتمامی سازمانهای حقوق بشر جهانی، پارلمانها وهمه نهادهای بین المللی میخواهیم که از دختران دانش آموز ایران دفاع نمایند. ما از فیمینیستها وزنان تمام دنیا میخواهیم که در تظاهرات امسال روز زن شعار دفاع از  زنان و دانش آموزان دختر مسموم شده را سر دهند.

کنگره ملیتهای ایران فدرال

شورای دموکراسی خواهان ایران

همبستگی برای آزادی و برابری در ایران

چهارشنبه ١٧ اسفند ۱۴۰۱ – ٨ مارس ۲۰۲۳

چاپ کن