
خبرها و گزارش های ویدیویی اعتراضات روز ِ جمعه ۲۶ اسفند ۱۴۰۱ (روز صد و هشتاد و سوم اعتراضات) و روزهای گذشته ی مردم ایران در شهرهای مختلف و دانشگاه های کشور را در کانال تگرامی اخبار روز دنبال کنید!
دو سایت مدافع حقوق بشر کردی گزارش کرده اند محی الدین ابراهیمی زندانی سیاسی کرد سحرگاه امروز در زندان ارومیه اعدام شده است. وی از دو روز پیش به سلول انفرادی منتقل شده بود. محی الدین ابراهیمی بیش از پنج سال در زندان مرکزی ارومیه در حبس بوده است.
محی الدین ابراهیمی زندانی سیاسی کرد در ارومیه اعدام شد
سازمانهای حقوق بشری ههنگاو و شبکه حقوق بشر کردستان گفتهاند که «محیالدین ابراهیمی، زندانی سیاسی کرد، صبح جمعه در زندان ارومیه اعدام شده است.»
به نوشته ههنگاو محی الدین ابراهیمی از «دو روز پیش به سلول انفرادی منتقل شده بود» و «پس از بیش از پنج سال حبس در زندان مرکزی ارومیه» اعدام شده است. این رسانه میگوید که اعدام وی علیرغم آن صورت گرفته که در «ساعات اولیه بامداد امروز شخص فرماندار و شهردار اشنویه با خانواده وی تماس گرفته و از توقف اجرای حکم وی خبر داده بودند». ههنگاو میگوید که فخرالدین ابراهیمی، فرزند محیالدین ابراهیمی شب گذشته در پی حضور در مقابل زندان مرکزی ارومیه «توسط نیروهای حکومتی» بازداشت شده است.
بنابر گزارش ههنگاو، مزدوران امنیتی تاکنون از تحویل پیکر محیالدین ابراهیمی به خانوادهی وی خودداری کرده و مردم در اعتراض به این وضعیت در مقابل زندان مرکزی ارومیه تجمع کردهاند. مسئولان زندان ارومیه به خانواده و بستگان محیالدین ابراهیمی اعلام کردند که پیکر وی به خاک سپرده شده و مقابل زندان را ترک کنند. از محل دفن پیکر او اطلاعی به خانواده اش ندادهاند.
نازم به سر زلف تو ای دختر ایران

مژگان افتخاری، مادر زندهیاد مهسا امینی، در صفحه اینستاگرام خود عکس جدیدی از دخترش منتشر کرد و نوشت:
«نازم به سر زلف تو ای دختر ایران
کز پرده برون رفت و به هم ریخت جهانی»
دختری که فراموش نمی شود

خرمآباد امروز ۲۵ اسفند. برگزاری مراسم پنجشنبه آخرسال بر سر مزار نیکا شاکرمی شیر دختر لُـر با حضور خانواده و گروهی از مردم در شهر خرمآباد.
مهاباد، مزار جان باختگان انقلاب ژن، ژیان، ئازادی

مهاباد، آخرین پنجشنبه ی سال، مردم با جان باختگان انقلاب خود تجدید پنهان می کنند!
داره عید می شه مهدی!

خانوادهی محمدمهدی کرمی که توسط جمهوریاسلامی کشته شد بر مزار او. این خانواده همچنین بر مزار مهدی حضرتی و نیما نوری که توسط جمهوریاسلامی کشته شدند، نیز در آخرین پنجنشنبهی سال حضور یافتند. مردم زیادی نیز بر مزار محمد حسینی حضور یافتند. در گزارش ها آمده است: ببینید امروز مزار محمد حسینی چه خبر بود! بهش گفتم میبینی همهی مردم شدهن کَس و کارت؟! اینهمه آدم اومدن کنارت که نوروز رو بهت تبریک بگن. خیلیا از کرج اومده بودند و چنان اشک میریختند که واقعا انگار برادر تنیشون رو از دست دادهن.
بهمن بهمنی به دلیل فشار برای اعترافات اجباری درباره قتل کیان پیرفلک اعتصاب غذا کرده است

بنا به اخبار منتشره بهمن بهمنی، از بازداشتشدگان ایذه، از دوم اسفند در اعتراض به فشار نیروهای امنیتی برای اخذ اعترافات اجباری درباره نقش داشتن در کشته شدن کیان پیرفلک اعتصاب غذا کرده است. برخی گزارشهای دیگر حاکی از وضعیت وخیم او است. بهمنی به «افساد فیالارض» متهم شده است – جمعه ۲۶ اسفند ۱۴۰۱
دیدار تعدادی از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد با خانوادهای اعضای زندانی سندیکا

روز پنجشنبه ۲۵ اسفند ۱۴۰۱، تعدادی از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد با خانواده حسن سعیدی، داود رضوی و رضاشهابی کارگران زندانی اتوبوسرانی به مناسبت آغاز سال نو دیدار نمودند. اعضای سندیکا ضمن دیدار با خانوادهها، خواستار پایان دادن به پرونده سازی ها علیه فعالین کارگری و همچنین خواستار آزادی بی قید و شرط اعضای زندانی سندیکا و سایر فعالین کارگری و معلمی و دانشجویی شدند.
پست مهدیه گلرو برای حبیب اسیود

تصویب قطعنامه پارلمان اروپا در محکومیت مسمومیت دانشآموزان در ایران

پارلمان اروپا، با ۵۱۶ رای موافق، ۱۴ رای ممتنع و ۵ رای مخالف، قطعنامهای در محکومیت مسمومیت مشکوک دختران دانشآموزان در ایران تصویب کرد. اتحادیه اروپا در قطعنامهای که با رای قاطع به تصویب رسید، خواستار آن شد تا کمیته حقیتیاب در مورد نقض حقوق بشر در ایران، درباره مسمومسازیهای اخیر تحقیق کند. هانا نویمن، در پیامی که در توییتر منتشر کرد، ضمن تایید تصویب این قطعنامه در پارلمان اروپا، اعلام کرد: این قطعنامه خواستار تحقیق بینالمللی در مورد مسمومیتها، اعمال تحریمهایی در ارتباط با این موضوع، پشتیبانی از شهروندان ایرانی برای دور زدن محاصره اینترنتی و دسترسی راحتتر ایرانیان به روادید ورود به اروپا شده است.
قطعنامه پارلمان اروپا در ۹ بند، مسمومسازی دانشآموزان در ایران را به شدت محکوم کرد و آن را «اقدامی شنیع با هدف ساکت کردن زنان» ارزیابی کرد.
گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل از مسموم کردن دانشآموزان دختر در ایران ابراز نگرانی کردند
جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران و گروهی دیگر از گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل از مسموم کردن عامدانه «بیش از یکهزار و ۲۰۰ دانشآموز دختر» در ایران ابراز نگرانی کردند. آنها در بیانیهای ضمن اعلام اینکه «به ٩١ مدرسه دخترانه در ۲۰ استان» در ایران حمله شیمیایی شده و صدها دانشآموز بستری شدهاند، نوشتند: «از آن بیم داریم که این [حملات] بهمنظور تنبیه دختران بهدلیل مشارکتشان در جنبش زن، زندگی، آزادی و اعلام مخالفتشان با حجاب اجباری و بیان مطالبات برابریخواهانه سازماندهی شده باشد.» گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل با اشاره به کتکزدن مادر معترض یک دانشآموزِ مسمومشده نوشتهاند: «اینها شواهد دیگری از طرح مقامهای ایران در ساکت کردن همه کسانی است که تلاش میکنند در مورد نقض حقوق بشر گزارش دهند یا خواستار پاسخگو کردن عاملان آن هستند.» آنها تأکید کردهاند که «زنان و دختران در ایران بار دیگر هدف بدترین شکلهای تبعیض و خشونت نظاممند هستند.»
متاسفانه ما خیلی دیر خبر قتل محی الدین را شنیدیم که از همان دیروز تلاش بسیاری نمودیم تا مردم زیادی را برای اعتراض و حتی یورش به زندتن بسیج کنیم اما دقایق چنان پیش رفتند که نتوانستیم ما انتظار داشتیم که احزاب و سازمانهای کرد بجای رفت و امد به واشنگتون کمی هم فکر مردمی باشند که در خطر مرگ و قتل و شکنجه و اعدام قرار دارند لذا این بی خیالی و کم کاری را ما هرگز نخواهیم بخشید زیرا هدف ما حفظ انسان و اهداف انسانی مهمتر از هر چیزی برای ماست من روی سخنم را به تمام مردم خوب کردستان بلوچستان خوزستان ترکمنستان و آذربایجان است اطلاعات جنبش را به روز کنید و تلاش کنید که امکانی ایجاد کنید تا فرصت کافی برای اقدامهای ویژه باشد اطلاع رسانی را در صف مقدم قرار دهید و بر ان اصرار داشته باشید دومین قدم ایجاد تشکلات و سازمانهای دفاع از زندانیان به شکل فعال است که با بسیج نیرو جلوی زندانها جمع شویم تبلیغات گسترده ای انجام دهیم و سومین اقدام بالا بردن هزینه ی حکومت تا جرئت چنین اقداماتی را نکند می توانیم از حمله ی مسلحانه به زندان یا تظاهراتها و همچنین به ازای هر قتل ۵ نفر از عناصر زندانهایش را نورانی کنیم تا جرئت چنین اعمالی را بخود ندهد این وظیفه ی انقلاب است تا آخرین لحظه نه تنها کنار زندانی و خانواده اش بلکه اقدام به حفاظت از زندانی های انقلاب نماید ریخته شدن خون هر انقلابی نشان از بی کفاتی رهبران انقلاب است و این قلب همه را به درد می آورد امیدوارم رفقا تا حد فدای جان خودشان جلوی این قساوتها را بگیرند ما از یک خانواده هستیم درد هرکدام از اعضا درد همه است پس به پیش برای رزمی استوار . زن زندگی آزادی حکومت شورائی – نه سلطنت نه رهبری آزادی و برابری – یا مرگ یا آزادی – ما قطعا پیروزیم
رویاروئی اعضای پارلمان اروپا، با تصمیمات شورای وزیران اروپا
پارلمان اروپا، که اعضای آن با رای مستقیم مردم کشورهای عضو این اتحادیه انتخاب می شوند، تا کنون سه قطعنامه در محکومیت حکومت اسلامی تصویب کرده اند : اخراج نمایندگی حکومت اسلامی در کمیته حقوق زنان. قرار دادن سپاه پاسداران حکومت در فهرست گروه های تروریستی. و حالا محکومیت مسموم سازی قوق بشر » شیمیائی/بیولوژیکی دختران مدارس در ایران، و تشکیل «« کمیته حقیقت یاب » برای بررسی جنایات حکومت در سرکوب مردم در جنبش « زن زندگی آزادی »
اما، همین قطعنامه ها و قتی به شورای وزیران می رسند، که رای آنها « قابلیت اجرائی » دارد، « عقیم و بی اثر می شوند. این کشورها که مرتب « پز دمکراسی ورعایت حقوق بشر » را بما می دهند، رای پارلمان خود را هم « نفی » می کنند و با این کار خود نشان می دهند که تا چه حد از مردم خود دورند، و رای آنها را هم برسمیت نمی شناسند، و به اصول دمکراتیکی ادعائی خودد هم، پایبند نیستند.
غربی ها در دو دهه اول این حکومت، سیاست « دیالوگ سازنده » ( Construtive Dialoque ) در پیش می گرفتند. در مقابل انتقاد و اعراض ما، که این حکومت زنان و مردان را سرکوب می کند، درک غلط و ضد انسانی « نسبیت فرهنگی » ( Cultural Relativism ) را تحویل ما می دادند، و می گفتند : « فرهنگ مردم اینگونه است » و سیاست بازان مادینه آنها که، به ایران می رفتند ، خود را ملزم به رعایت حجاب اسلامی می دیدند. اما وقتی از سران حکومت به غرب می آمدند، به فرهنگ خود این غربی ها دهن کجی می کردند. بخاطر داریم وقتی که حسن روحانی به ایتالیا سفر کرد، در یکی از محل های دیدار با مقامات ایتالیائی، روی آلت تناسلی یک مجسمه را پوشاندند، تا به « ناموس حکومت اسلامی » اهانت نکرده باشند.
در دو دهه دوم عمر حکومت اسلامی، غربی ها سیاست « تغییر رفتار » ( Changing Behavior ) حکومت را در پیش گرفتند، و هنوز به همان سیاست شکست خورده ادامه می دهند.
واقعیت روی زمین، اینست که « حقوق بشر » و دمکراسی و سایر متخلفات آن، « ابزاری در خدمت سیاست خارجی » کشورهای غربی است. بت اعظم این ها، ایالات متحده آمریکا، در سال ۲۰۰۱ به افغانستان حمله می کند، کشور را شخم می زند، ویرانی ببار می آورد، انسان های بسیاری را بقتل می رسند، و گروه ضد بشری « طالبان » را بزیر می کشد، و بیست سال بعد، همین وحوش اسان ستیز را بر مردم افغانستان تحمیل می کند. « دم خروس را باور کنیم، یا قسم حضرت عباس » این غربی ها را در وفاداری به « حقوق بشر و دمکراسی »؟
اگر در اروپای قرون وسطا، و در دوره رنسانس و جنبش روشنگری، اندیشمندانی ظهور کرده و با آثار درخشان خود به بشریت خدمت کردند، اندیشمندان مانند ژان ژاک روسو، منتسکیو، دکارت ، کانت، هگل، مارکس و دیگران، امروز اروپا، از آن دستاوردها خبر چندانی نیست. اگر در قرون وسطا، اتحاد کلیسا با زمین دارن و شاهان و امپراطور ها ، اروپا را به جنگ های خانمان سوز کشاند، و نظرا ت اندیشمندان در دوره روشنگری، به اروپا کمک کرد تا راه نوینی را برای زندگی بیابد، در امروز اروپا، نظرا ت آن همه اندیشمند، در محیط های اکادمیک و محقلی، فقط بدرد نوشتن تز لیسانس و فوق لیسانس و دکترا تبدیل می خورند، و در عینیت زندگی به آن ها بها داده نمی شود.
به آمریکا بنگریم، هزاران دانشکاه، هزاران پژوهشکده ، هزاران « تینک تانک » و میلیاردها دلار در این سیستم، برای ایجاد سلطه بر جهان، نتیجه اش، حلول مجدد « روح طالبان » بر افغانسان است.
من یکی، به ادعاهای دروغین غرب باور ندارم. تو خود دانی!
ایام بکام!