نـوروز – ابراهیم هرندی

وای اگر نوروز نیاید
و بهار،
دامن گلدارش را
برگورهای تازه بگسترد
بیجا و بی ملاحظه
دلقک وار
چون پار و پیرار

وای اگر ماه
قندیل غنوده ای باشد
آویخته بر گذرگاهی بسوی چاهی
و چمن، چراغ سبز راهی به بیراهی

پنجره ها، حنجره های خالی از جوانه و جنون اند
و، بُغضی گلوگیر
جای خالی نسیم را گرفته است
همه ی خیابانهای تنِ شهر
تیر می کشند.

وای اگر نوروز نیاید
و برندارد جهان را از جا
یادِ جان های جوانی 
که روشن از آب و آتش گذشتند

خبرها، گزارش ها و تصاویر بیشتر را در تلگرام اخبار روز ببیند!

چاپ کن