بیشتر مردمان فلات ایران به پیشبازِ نوروز می روند. نوروز ایرانیان اما همزمان است با سرکوب و کشتار و حمله های بیولوژیک جمهوری اسلامی به دختران دبستانی که نماد بالندگی و رهایی اجتماعی هستند. حکومت جمهوری اسلامی، با هر چه شادی ست سر ستیز دارد؛ به ویژه به جشن های ایرانی که برخاسته از فرهنگ این سرزمین اند، نفرت می ورزد.
در شاهنامه، هنگامی که جمشید بر بیماری، بیکاری، نادانی، تنگدستی و بیش از همه بر مرگ وُ فرهنگ مرگ چیره شد، بر تخت نشست وُ نوروز پرداخت. به سخن دیگر، برپایی راستین نوروز برای ما ایرانیان هنگامی فرامی رسد که با مبارزه وُ یاری یکدیگر بتوانیم جمهوری مرگ پرست و انسان ستیز و دشمن سرسختِ شادمانی را از میان برداریم.
در آستانهٔ نوروز این سال، جنبش بزرگ و تاریخی «زن، زندگی، آزادی» فروزهٔ نویدبخشی ست از ارادهٔ مردم، از ارادهٔ زنان، دختران و پسران جوان، برای نابودیِ پدیده های پلشت و نکبت باری که در شاکلهٔ جمهوری اسلامی تجسم یافته اند و ذاتی این حکومت به شمار می آیند.
ما، نوروز را به همهٔ ایرانیان و به همهٔ آنانی که در پهنای جهان آنرا جشن می گیرند، شادباش می گوییم و باور داریم که در سال نو، با آهنگی راسخ تر و امیدی نوروزانه تر و با مبارزه ای پیگیرانه تر، خواهیم توانست که ننگِ جمهوری اسلامی را برای همیشه از تاروپود فرهنگ و تاریخ این سرزمین بپالاییم!
چنین بادا!
کانون نویسندگان ایران «در تبعید»
۱۹ مارس ۲۰۲۳
