شورای عالی کار، این نهاد حکومتی با تعیین دستمزد سال ۱۴۰۲ برای میلیون های کارگر و مزد بگیر، فقر و نداری و همزمان استثمار بیشتر را تصویب کرده است.
شورای عالی کار با مکانیزم سه جانبه گرایی، متشکل از نماینده دولت، کارفرمایان و نماینده کارگر ( کذایی) همگی در راستای منافع کارفرمایان و صاحبان سرمایه برای کارگران مزد تعیین می کنند.
تعیین مزد سال ۱۴۰۲، چندین برابر زیر خط فقر رسما از طرف نهاد حکومتی به معنی تحمیل فقر و نداری بیشتر است.
نظام سرمایه داری حاکم در ایران با ایجاد نهاد های خود ساخته، برای میلیون ها میلیون کارگر و خانواده های آنها تصمیم می گیرند که سال جدید را چگونه آغاز کنیم، تعیین می کنند فقر بیشتر را ، دسترسی ما به تمام نعماتی که توسط ما کارکران ساخته می شود ممنوع می شود، دسترسی به بهداشت و آموزش، داشتن زندگی انسانی، رفاه و آسایش و همگی تابعی شده است از دیکتاتوری نظام سرمایه داری.
دیکتاتوری سرمایه داران برای میلیون ها انسان نقشه می کشند، فقر را عادی سازی می کنند، نابرابری ها و تبعیض را عادی سازی می کنند، استثمار را نعمت می دانند و توسط انواع رسانه های غول پیکر چنان تبلیغ می کنند که ما باید شاکر و سپاسگذار سرمایه داران باشیم، چرا که آنها برای ما ” کار آفرینی” کرده اند.
این یعنی دیکتاتوری سرمایه داری، یعنی فریب مردم توسط رسانه های تبلیغاتی.
کارگران و مزد بگیران؛
چاره ما وحدت و تشکیلات است، چاره ما این است که نظام استثمارگر سرمایه داری را به زیر بکشیم.
چاره این است که به این روابط و مناسبات نابرابر پایان دهیم.
ما کارگران باید آگاهانه مبارزه کنیم، بدانیم که حاصل کار و رنج ما باید در اختیار خود مان باشد، حاصل رنج و کار ما باید برای رفاه و آسایش مورد استفاده قرار گیرد، ما باید مبارزه کنیم برای رهایی از مناسباتی که عامل این سیه روزی هاست.
متشکل شویم، بر علیه سرمایه داری مبارزه کنیم، خود بر سرنوشت خود حاکم شویم و نگذاریم حاصل کار و رنج ما به جیب سرمایه داران سرازیر شود.
متحدانه برای زندگی خود تصمیم گیرنده باشیم.
باید بر علیه شورای عالی کار، این نهاد حکومتی و سرمایه سالار ایستاد و درب این نهاد و دیگر نهاد های سرمایه سالار را به گِل گرفت.
زنده باد مبارزه
