نازک بین-فوتبال به عنوان پر طرفدار ترین ورزش دنیا در سال های پیش رو روزهای عجیبی را تجربه خواهد کرد. هفته گذشته در رواندا، جیانی اینفانتینو دوباره توسط کنگره فیفا به عنوان رئیس انتخاب شد. در صحبت های او فضای کمی برای رفاه حال بازیکنان در نظر گرفته نشد. وی در بخشی از این صحبت‌ها گفت: “شورای فیفا به اتفاق آرا تأسیس یک کارگروه ویژه رفاه بازیکنان را تصویب کرد .تا از اجرای صحیح اصول رفاهی بازیکنان مانند استراحت اجباری اطمینان حاصل شود. قسمت مبهم این بود که چه کسی می‌داند ،که آیا او واقعا به حرف‌هایش اعتقاد داشت، یا نه! چون در همین سخنرانی افزایش مسابقات برای تیم های ملی و همچنین باشگاه ها اعلام شد. بازی های بیشتر در جام جهانی، حتی یک جام باشگاه های جهان اضافه تر. فیفا ،دقیقاً در همان مسیر یوفا حرکت کرده است، و تا حدودی روش سری آ را نیز در پیش گرفته است. سری آ ،برای تبدیل سوپرکاپ ایتالیا به یک تورنمنت کوچک چهار تیمی گام برداشت. بدیهیات در همه موارد همیشه یکسان است؛ هر چه بازی بیشتر باشد، پول بیشترخواهد آمد. آنها این کار را مشمول شدن فوتبال در همه عرض‌های جغرافیایی می‌نامند، اما این فقط راهی است برای فشرده کردن بیشتر و می‌توان از آن به عنوان یک نوع سو استفاده نام برد. با نشان دادن بازی‌هایی که هیچ‌کس به آن اهمیت نمی‌دهد، فوتبال شروع به خسته شدن می‌کند.جام جهانی بعدی از ۶۴ به ۱۰۴ بازی. و جام جهانی باشگاه ها دو برابر می شود: هر ۴ سال یک تورنمنت برای ۳۲ تیم؛ در جام جهانی بعدی تعداد شرکت کنندگان افزایش می‌یابد، دیگر ۳۲ تیم نه بلکه ۴۸ تیم. دوازده گروه چهار تیمی خواهیم داشت و پس از مرحله گروهی یک دور جدید اضافه شده است؛ افزایش مسابقات جام جهانی قابل توجه خواهد بود و چیزی از پنج وقفه سالانه تیم های ملی که در تقویم درج شده اند کم نخواهد شد؛ مارس، ژوئن، سپتامبر، اکتبر و نوامبر.
از سال ۲۰۲۵، مسابقات بیشتری نیز از جام باشگاه های جهان خواهد آمد. در ابتدا، فیفا تغییر فرمت را اعلام کرده بود؛ یک مسابقه حداکثر هر چهار سال یک بار با ۳۲ تیم شرکت کننده به جای مسابقه فعلی. اما پس از آن، در کنگره رواندا، فیفا مناسب دید که چیزهایی را اضافه کند. در عمل جام باشگاه های جهان سالانه جاری باقی می ماند و به آن هر چهار سال یک جام اضافه می شود. که با الگوی جام جهانی که تا قطر آن را آزمایش شد، ۶۴ بازی به تقویم اضافه می شود.در مورد یوفا ،هم اوضاع همین‌گونه است. از سال ۲۰۲۴ لیگ قهرمانان از ۳۲ تیم به ۳۶ تیم خواهد رسید. مرحله گروهی تغییر می‌کند، تعداد بازی ها را افزایش می‌یابد. فرمت مشابه برای لیگ اروپا و لیگ کنفرانس نیز اتفاق می‌افتد. فقط چهار تیم دیگر اضافه می‌شوند، اما حداقل دو بازی دیگر در راه فینال اضافه خواهد شد. تغییرات مشابهی در قالب لیگ اروپا و لیگ کنفرانس نیز اعمال خواهد شد.
چرا این همه تغییر؟
برای پول، برای پاسخگویی به نیازهای باشگاه هایی که به طور فزاینده ای در بدهی های خود غرق شده اند اما همچنان یک رای در انتخابات دارند و هر چه فدراسیون‌ها راضی تر باشند رسیدن به اهداف انتخاباتی هم شدنی تر است. اینفانتینو ،در سخنرانی پنجشنبه گذشته خود پس از انتخاب مجدد به عنوان رئیس فیفا برای چهار سال آینده اعلام کرد که انتظار دارد که فیفا به جای ۷.۵ در دوره قبلی، ۱۱ میلیارد یورو درآمد داشته باشد. با انتقال از لیگ قهرمانان قدیم به جدید، یوفا افزایش گردش مالی کل از ۳.۲ به ۵ میلیارد یورو در سال را تصور می کند. و لیگ، با سوپرجام جدید که به توافق با عربستان سعودی مرتبط است، انتظار دارد در مجموع ۲۳ میلیون یورو، حدود سه برابر کل مجموعه فعلی، جمع آوری کند.
اما آیا حتی امروز خیلی زیاد بازی نمی بینیم؟
پپ گواردیولا نوامبر گذشته در اواسط جام جهانی در پاییز گفت: “شما بیش از حد بازی می کنید و هر کسی که سرمربی است اهمیتی نمی دهد، همیشه اینگونه خواهد بود.” از سرمربی کاتالان به پایین، همه در سال‌های اخیر از تعداد بازی‌های روزافزون شکایت کرده‌اند و هیچ‌کس تا به حال کاری انجام نداده است. مشکل این است که بدتر و بدتر خواهد شد.اما چیزی خطرناک‌تر هم وجود دارد؛ با ایده پیشنهاد مسابقات هر روز و در همه ساعات، سعی می‌کنیم در تمام لحظات فراغت هواداران را جلوی تلویزیون بچسبانیم؛ هیچ چیز دیگری جز فوتبال وجود ندارد زیرا فوتبال همیشه آنجاست و همیشه بیشتر خواهد بود. مشاهده بیش از حد مسابقات باعث یکنواخت شدن این ورزش برای هوادارنش می‌شود. به این ترتیب خطر بیگانگی به جای جذب طرفداران جدید وجود دارد، زیرا اگر امروز، در غیاب ایده های دیگر، بازی های بیشتر به معنای پول بیشتر باشد، در آینده بازی های بیشتر لزوما به معنای تماشاگر بیشتر نخواهد بود. با ادامه همین منوال، افراد بیشتری سرگرمی های جدید پیدا خواهند کرد.واقعیت این است که بسیاری در حال حاضر این کار را انجام می دهند، به خصوص جوان ترها.
ناپولی، عامل نوزایی فوتبال ایتالیا؛ گتوسو در جشن قهرمانی شرکت نمی‌کند!
هافبک سابق ایتالیا، معتقد است دیگر «کالچو» را نباید فرزند «کاتناچو» به حساب آورد.به نقل ازفوتبال ۳۶۰، جنارو گتوسو، فوتبالیست سابق و مربی این روزهای جهان فوتبال که به تازگی از هدایت والنسیا برکنار شده و پیش‌بینی می‌شود، پس از تجربه ناموفق خارج از ایتالیا، به زادگاهش بازگشته تا مربیگری را ادامه دهد، معتقد است، دوران عبور از فوتبال سنتی در کشور ایتالیا فرا رسیده و غیبت ۲ دوره‌ای تیم ملی در جام جهانی، چندان هم برای فوتبال کشور بدیمن نبوده است.هافبک دفاعی خشمگین روزهای نه چندان دور فوتبال اروپا در مقطعی هدایت ناپولی را بر عهده داشت و تجربه سرمربیگری میلان را هم دارد. او درباره تقابل این ۲ تیم در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا اذعان داشت: «ناپولی ۲ سال است که در فوتبال ایتالیا بازی چشم‌نوازی ارئه می‌دهد اما در رقابت‌های قاره‌ای، اوضاع کاملاً متفاوت می‌شود. اگرچه میلان برای کسب سهمیه تلاش می‌کند و ناپولی با اقتدار، روز به روز به قهرمانی سوم در تاریخش نزدیک می‌شود. اما نمی‌توان انتظار بازی یک‌طرفه در لیگ قهرمانان اروپا میان این ۲ تیم داشت. بازی جذای و پایاپای را شاهد خواهیم بود.در این میان، آمادگی بدنی بازیکنان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و میلانی‌ها باید از منظر آمادگی جسمانی مهیای این بازی بزرگ باشند. از طرف مقابل ناپولی این روزها ذهنیت برنده خواه دارد و پیش از هر بازی، بدون توجه به نام حریف با اعتماد به نفسی خارق‌العاده وارد زمین می‌شود.»
کاشف اوسیمن، کاملاً بی‌ادعا
قهرمان ۲ جام لیگ قهرمانان اروپا با میلان، این روزها ورود به ۴۶ سالگی را تجربه می‌کند. او در مقطعی ۲ ساله سرمربی ناپولی بود و این تیم را به قهرمانی جام حذفی رساند. جنارو، در دوران حضورش روی نیمکت پارتنوپی، ویکتور اوسیمن جوان را از لیل به خدمت گرفت. ناپولی این روزها شاهد درخشش خارق‌العاده ستاره نیجریایی است و به زودی او را در یکی از تیم‌های پرافتخار جهان فوتبال خواهیم دید. رینو در این رابطه گفت: «اوسیمن زمانی که استعدادیابی و از لیل به خدمت گرفته شد، گران‌قیمت‌ترین خرید ناپولی بود و رکورد انتقال بازیکنان آفریقایی را شکست اما من به سبب شرایط خارج از میدان، شانس استفاده از او برای ماه‌های متوالی را از دست دادم و غیبتش ضربه بزرگی برای ما بود. اکنون به خوبی می‌درخشد. از همان زمانی که در لیل بود، مشخص بود چه بازیکن با اعتماد به نفس و با قابلیتی است.»
ناپولی فقط اوسیمن نیست
او ادامه داد: «ناپولی این روزها اما فقط اوسیمن نیست و آنها عملکرد تیمی فوق‌العاده‌ای دارند. ناپولی، فوتبال را رویاپردازانه بازی می‌کند و من از این بابت شگفت زده هستم. خویچا کواراتسخلیا، این لذت را به شما می‌دهد که گویی باز هم حضور بهترین بازیکن جهان فوتبال را در ترکیب ناپولی شاهد هستید. به عملکرد لوبوتکا نگاه کنید. او فوق‌العاده است. باید به سمت استفاده و استعدادیابی از بازیکنان جوان رفت. زمانی که من در ناپولی سرمربی بودم، حضور در لیگ قهرمانان اروپا را با کسب ۷۷ امتیاز از دست دادم و یوونتوس و آتالانتا هرکدام با یک امتیاز بیشتر، راهی لیگ قهرمانان شدند. برای موفقیت در رقابت‌های سری آ، باید به سختی تلاش کنید.»
مانچو را با ناکامی در صعود قضاوت نکنید!
قهرمان سابق جهان در سال ۲۰۰۶، همچنین درباره لیست اعلام شده توسط مانچینی برای حضور در مسابقات مقدماتی جام ملت‌های اروپا و دعوت مانچو از بازیکن آرژانتینی‌الاصل، متئو رتگی برای به میدان رفتن در تیم ملی ایتالیا گفت: «باید حق را به او داد. این روزها بازیکنان جوان ایتالیایی بسیار کمتر به چشم می‌آیند و در آکادمی‌های تیم‌های پرافتخار فوتبال، تنها ۲ یا ۳ بازیکن ایتالیایی وجود دارد. سایر بازیکنان، ملیتی متفاوت دارند و ما باید از اساس به این مشکل رسیدگی کنیم. دلیل این اتفاق را شاید به توان به رخت بر بستن فوتبال خیابانی در این روزهای جهان ربط داد. دیگر کمتر کودک ایتالیایی است که با رویای فوتبالیست شدن، در کوچه و پس‌کوچه‌های شهر پا به توپ شود. در چنین شرایطی، کار برای سرمربی تیم ملی سخت است و باید بازنگری اساسی در روند فوتبالی کشور صورت گیرد.»
مانچینی، دوباره به آتزوری شخصیت داده است
گتوزو ادامه داد: «مانچو دوباره به تیم ملی شخصیت داد و نباید او را با غیبت در دومین جام‌جهانی متوالی قضاوت کرد. او ایتالیا را پس از سال‌ها به قهرمانی اروپا رساند و انگلیس در مسابقات مقدماتی، باز هم باید از این تیم بترسد. ما حضور در جام‌جهانی را به سبب ۲ پنالتی از دست رفته از دست دادیم و موضوع، چندان به عملکرد فنی تیم و سرمربی برنمی‌گردد. آتزوری فقط بدشانس بود. خودم هم فعلاً برنامه مشخصی برای ادامه مسیر مربیگری ندارم و تجربه ۶ ماهه‌ام در والنسیا، عجیب و غیرقابل باور بود.
هواداران با مدیریت مشکل داشتند و هیچ چیز سر جایش نبود. به هر حال، علاقه دارم به‌زودی دوباره به نیمکت سرمربیگری یک تیم تکیه بزنم و تفاوتی ندارد در ایتالیا یا خارج از ایتالیا باشد. از هر پیشنهادی استقبال می‌کنم. فوتبال ایتالیا این روزها دوباره به رقابت گذشته بازگشته و جنگی که برای کسب سهمیه صورت گرفته، دلیلی بر این ادعاست.این روزها دیگر تقابل با تیم‌های ایتالیایی به آسانی چند سال اخیر نیست و کوورچانو دچار انقلابی جذاب شده است. ایده‌های تاکتیکی در فوتبال ایتالیا به‌روزرسانی شده‌اند و کالچو، دیگر فرزند کاتناچو نیست اما مقایسه هر رقابتی با فوتبال باشگاهی انگلیس، کاملاً غیرممکن است. آنها گویی در جهانی دیگر فوتبال بازی می‌کنند. لیگ برتر، همچون NBA در جهان فوتبال است و این امکان را به سایر لیگ‌ها نمی‌دهد بازیکنان باکیفیت و گران‌قیمت را جذب کنند. برعکس، اغلب بازیکنان پس از رشد در سایر تیم‌ها، رویای حضور در لیگ برتر را در سر می‌پرورانند.
تونالی بازیکن کامل‌تری نسبت به گتوسو است؟
گتوزو، صحبت‌هایش با رادیو ملی ایتالیا اینگونه به پایان رساند: «در فوتبال این روزهای سری آ، سفیان امرابط، شبیه‌ترین بازیکن به من است. عملکرد او در جام‌جهانی، خارق‌العاده و بسیار قابل تحسین بود. زمانی که دقایق پایانی بازی در جریان بود و گمان می‌کردید، دیگر توانی برای ادامه دادن ندارد، ناگهان انرژی‌اش را باز می‌یافت و تا آخرین ثانیه‌ها با جنگندگی برای تیمش تلاش می‌کرد. ساندور تونالی، را هم می‌توانم به‌عنوان نسخه شبیه‌سازی شده از ترکیب سبک بازی من و پیرلو به شما معرفی کنم! او تکنیک بسیاری بیشتری نسبت به من در زمان بازیگری‌ام دارد، و بازیکن کامل‌تری است.ناپولتانی به زودی جشن قهرمانی خواهند گرفت اما من علاقه‌ای به حضور در این جشن ندارم. نه اینکه از قهرمانی‌شان خرسند نشده باشم، بلکه برعکس، آنها تیمی جذاب هستند و شایستگی قهرمانی را دارند. فقط نکته اینجاست چرا باید در جشن قهرمانی تیمی حاضر باشم که نقشی در عملکردش نداشتم و تاثیری در این راه از خود نشان نداده‌ام؟ آنها مسیرشان چندین ماه است که تغییر کرده و همه‌چیز را از نو ساخته‌اند. من به اینکه روزگاری سرمربی ناپولی بوده‌ام، افتخار می‌کنم و از این بابت خوشحالم که بسیاری بازیکنان در این تیم، روزی شاگردان من بوده‌اند اما تمامی افتخار این قهرمانی، باید به نام خالق این پروژه زده شود و من کمترین نقشی در آن نداشته‌ام.»
قهرمانی آسیا بهترین و مسابقات جهانی بدترین خاطره سال گذشته بود
سرمربی تیم تکواندوی بانوان کسب عنوان قهرمانی آسیا را بهترین خاطره و ناکامی در مسابقات جهانی را خاطره بد خود از سال گذشته عنوان کرد. سال ۱۴۰۱ برای تکواندوی بانوان با اتفاقات تلخ و شیرین همراه بود. سالی که برای نخستین بار تیم ملی تکواندو بانوان کشورمان موفق به کسب نخستین عنوان قهرمانی خود در قاره کهن شد اما از طرف دیگر پس از سه دوره کسب مدال در مسابقات جهانی، این بار از مکزیک دست خالی روانه خانه شد.مینو مداح ، در دومین حضور خود روی صندلی مربیگری تیم ملی پس از پایان سال اول مسئولیت خود در گفت‌وگو با تسنیم از عملکرد تیم ملی تکواندو بانوان در سال گذشته، موفقیت‌ها و شکست‌ها و چشم انداز این تیم برای سال آینده صحبت کرد که در زیر می‌خوانید:
اولین رویداد سال گذشته تیم ملی بانوان حضور در مسابقات قهرمانی آسیا بود .که در نهایت منجر به قهرمانی تیم کشورمان شد . بعد از این مسابقات نیز در تورنمنت‌های لبنان و فجیره قهرمان شدیم و در مسابقات کشورهای اسلامی نیز به صورت مشترک با تیم آقایان به عنوان قهرمانی رسیدیم. در مسابقات کشورهای اسلامی از ۷ فرصت موفق به کسب ۶ مدال شدیم. همه این مسابقات برای ما اتفاقات خوبی به همراه داشتند. اما مسابقات جهانی برای ما سخت‌ترین روزها بود. خیلی تلاش می‌کنیم این اتفاق دیگر نه تنها تکرار نشود، بلکه جبران هم شود. به طور کلی سال ۱۴۰۱ برای تکواندو بانوان از لحاظ قهرمانی روزهای خوبی را داشت. اما مسابقات جهانی مکزیک یک خاطره بد نیز به جا گذاشت که امیدواریم آن را جبران کنیم.
واقعیت این است که چه به عنوان بهترین مربی ورزش بانوان انتخاب شوم و چه این اتفاق نیفتد، اینکه از دیدگاه انتخاب کنندگان خارج نبودم و در میان گزینه‌های بهترین سرمربی قرار گرفتم برای من با ارزش است. به هر صورت هر کدام از همکاران من در رشته‌های دیگر نیز انتخاب شوند، خوشحال خواهم شد و برای آنها آرزوی بهترین‌ها را دارم. مهم این است که پرچم خانوم‌ها بالا است و مهم نیست به جای من خانوم دیگری به عنوان بهترین مربی انتخاب شود. هر کس دیگری هم انتخاب شود، ایستاده او را تشویق خواهم کرد؛ چرا که از جنس خودمان هستند و بانوان ایران زمین لایق تشویق و احترام هستند.
تعدد رویدادها در سال جاری زیاد است و همه این رویدادها نیز حساس هستند. بچه‌ها روزهای سختی را پشت سر خواهند گذاشت .و در تعطیلات نوروز نیز دور از خانواده به دنبال تمرین و موفقیت هستند. انگیزه ما کسب عناوین دیگری برای اولین بار است .تا دختران ما نمایندگان شایسته‌ای برای بانوان باشند. تمام رویدادهای گرنداسلم، بازی‌های آسیایی، مسابقات جهانی باکو و مسابقات دانشجویان جهان برای ما حساس است و روی تک‌تک این مسابقات حساب کردیم.
مسابقات جهانی باکو از لحاظ کسب مدال برای ما خیلی مهم است و بعد از مسابقات گرنداسلم نیز اولین رویداد مهم و بزرگ ما است. برای این مسابقات خیلی فرصت نداریم و این مسابقات اوایل خردادماه برگزار خواهد شد. اگر بخواهیم رویدادهای خود را اولویت بندی کنیم، مسابقات جهانی اولویت اول است و خیلی از رویدادهای دیگر بزرگتر است.به بازیکنان تیم ملی بارها عنوان کردم که شایستگی این اتفاق را دارند؛ به شرطی که خودشان هم بخواهند. در حال حاضر شرایط برای بچه‌های ما برخلاف مسابقات جهانی سال گذشته فراهم است. در دوره گذشته بازیکنان ما شرایط روحی و روانی بدی داشتند که خیلی روی نتایج اثرگذار بود. با این شرایط از عملکرد بچه‌ها در دوره گذشته راضی نبودم؛ چون توان بچه‌های من خیلی بیشتر از چیزی بود که در زمین اجرا کردند و می‌توانستند خیلی بهتر باشند. کسب سکوی جهانی دور از دسترس نیست اما شاید نیاز به زمان دارد تا بچه‌های ما نیز بتواند سکوی مسابقات جهانی را به صورت تیمی تجربه کنند.
همیشه گفته‌ام که هیچ چیزی قابل پیش‌بینی است. بارها قهرمانان بزرگ المپیک با کلی افتخار و تجربه به بازیکنان بی‌نام و نشان باختند. نمی‌توانم پیش‌بینی از اتفاقات این مسابقات داشت اما کمترین و حداقل مزیت حضور در این رویداد این خواهد بود که بچه‌های ما با مبارزه با بهترین‌های جهان برای مسابقات جهانی و المپیک آماده خواهند شد، بنابراین اعتقاد دارم که بچه‌ها باید بدون توجه به نتیجه به تک‌تک مسابقات مهم اعزام شوند. این را نمی‌گویم که خدایی نکرده اگر نتیجه‌ای ضعیف گرفتیم از الان از گردن خود ساقط کنیم. ما تمام تلاش خود را برای نتیجه خوب انجام می‌دهیم، اما باید روی بحث نتیجه‌گرایی و عملگرایی در ورزش کشور کار کنیم. متاسفانه خیلی از ورزشکاران ما با وجود کسب مدال‌های زیاد با عدم موفقیت در یک رویداد به اندازه‌ای سرزنش می‌شوند که ورزش قهرمانی را کنار می‌گذارند. این فرهنگ‌سازی باید در ورزش کشور ما اتفاق بیفتد. مطمئن هستم که دختران ما لیاقت دستاوردهای بیشتری را دارند.
با توجه به تعدد رویدادها که کشورها در حال شرکت در آن هستند، شرایط بسیار تغییرپذیر است و به راحتی نمی‌توان در این زمینه صحبت کرد. در حال کمک گرفتن از یکی از اساتید هستم تا تمامی رقبا را آنالیز کنیم تا ببینیم چه اتفاقی برای ما بهتر است. آقای قنبری در حال کمک فکری دادن به ما است تا با آنالیز رقبا متوجه شویم شرایط کسب سهمیه برای ما از طریق گرندپری بهتر است یا قاره ای. این مسائل در حال بررسی است، اما واقعاً در حال حاضر نمی‌توانیم در این زمینه تصمیم قطعی گرفت. مطمئن هستم اگر هر حرفی بزنم و بعد اتفاقات دیگری بیفتد، شاید نتوانم عین جمله‌ای که گفتم را اجرا کنم. باید اجازه داد در این زمینه خیلی زود تصمیم نگیریم و صحبت کنیم.
واقعاً این پتانسیل را در حال حاضر نداریم. ما در اوزان سنگین در حال حاضر گزینه‌هایی نداریم که توانایی حضور در مسابقات جهانی یا حتی کسب مدال را داشته باشد. درست است که نگاه ما همیشه به بچه‌ها امیدوارانه است اما در حال حاضر واقعاً امکان کسب چهار سهمیه از طریق گرندپری را نداریم. شاید اگر از حالا برنامه و چشم انداز المپیک ۲۰۲۸ را مشخص کنیم، بتوانیم در آن مسابقات ۴ سهمیه را کسب کنیم. این اتفاق در یک یا دو سال منتهی به المپیک خیلی سخت است و باید حداقل یک دوره چهار ساله برای سرمایه‌گذاری داشت تا در سه یا چهار وزن موفق به کسب سهمیه شویم.
مقانلو درست می‌گوید. حتی اگر بچه‌ها از طریق گرندپری موفق به کسب سهمیه نشوند. حضور آنها در مسابقات متعدد منجر به ارتقای رنکینگ‌شان خواهد شد. تا به کسب سهمیه قاره‌ای کمک کند. این نگاه اشتباه است که اگر قصد کسب سهمیه از طریق مسابقات قاره‌ای داریم نباید در گرندپری‌ها حضور داشته باشیم. در هیچ کجای دنیا اینگونه نگاه نمی‌کنند و با نظر مقانلو موافق هستم. بچه‌ها نیاز به حضور در گرندپری و رویدادهای مهم دارند؛ چرا که حتی در صورت عدم کسب سهمیه از طریق گرندپری نیز به تجربه و امتیازات این مسابقات برای بهبود رنکینگ‌شان احتیاج دارند. شاید همان بازیکنی که در گرندپری رقیب بازیکن ما می‌شود، در سهمیه قاره‌ای نیز حریف ما باشد و نیاز است بچه‌ها ما تجربه بازی مقابل این بازیکنان را داشته باشند.
بزرگترین آرزوی من کسب مدال طلا در مسابقات جهانی است که در گذشته نداشتیم. ما موفق به کسب مدال‌های نقره و برنز جهان شدیم و خیلی دوست دارم مدال طلای جهان را کسب کنیم .یا تعداد مدال‌های ما بیشتر شود. در بازی‌های آسیایی نیز دلم می‌خواهد به مدال طلا برسیم؛ چرا که این مدال را هم در بازی‌های آسیایی کسب نکردیم. گام بعدی نیز مدال طلای المپیک است و امیدوارم در سال آینده گام اول را درست برداریم تا به گام‌های بعدی فکر کنیم.
کار در بازی‌های آسیایی راحت نیست؛ چون بازیکنان مرتب در حال آنالیز کردن همدیگر هستند. تکواندو در دنیا به خصوص در آسیا رشد و توسعه خوبی داشته است. کشورهایی مانند کره‌جنوبی، چین، تایلند، قزاقستان، ازبکستان و اردن که در دنیا مدعی هستند در بازی‌های آسیایی حضور دارند و این مسابقات برای آنها نیز مانند ما مهم است.
نگاهی به عملکرد کشتی ایران در سالی که گذشت
تیم‌های کشتی ایران در سال ۱۴۰۱ نتایج متفاوتی را را در رویدادهای بین‌المللی کسب کنند. به نقل از فدراسیون کشتی، سال ۱۴۰۱ در حالی برای کشتی ایران به پایان رسید. که تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی در ۵ رده سنی نونهالان، نوجوانان، جوانان، امید و بزرگسالان و تیم های سنتی شامل آلیش بانوان و آقایان به ۵۳ رقابت جهانی، آسیایی و بین المللی اعزام شدند.حاصل کار و تلاش ملی پوشان کشتی در مجموع کسب ۴۷۰ مدال شامل ۲۱۴ مدال طلا، ۱۲۳ مدال نقره و ۱۳۳ مدال برنز بود. تیم‌های کشتی ایران در مجموع در ۵۳ رویداد، موفق به کسب ۱۸ عنوان قهرمانی، ۷ عنوان نایب قهرمانی و ۳ عنوان سومی شدند. البته در اکثر مسابقات بین‌المللی عناوین تیمی محاسبه نشده است.از قهرمانی‌های مهمی که توسط تیم‌های کشتی ایران به‌دست آمده .می‌توان به نایب قهرمانی تیم ملی کشتی آزاد بزرگسالان در رقابت‌های جهانی صربستان، قهرمانی تیم آلیش بانوان در رقابت‌های آسیایی و بازی‌های جهانی عشایر، قهرمانی مجدد تیم‌های کشتی آزاد و فرنگی جوانان در رقابت‌های جهانی، و قهرمانی و نایب قهرمانی تیم‌های کشتی فرنگی و آزاد امید در رقابت‌های جهانی اسپانیا اشاره کرد.قهرمانی تیم کشتی فرنگی ایران در جام جهانی آذربایجان و نایب قهرمانی تیم کشتی آزاد ایران در جام جهانی آمریکا از دیگر نتایج به‌دست آمده است.همچنین تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی نونهالان، نوجوانان، جوانان و بزرگسالان در رقابت‌های قهرمانی آسیا، بیش‌ترین عناوین قهرمانی را کسب کردند و تمامی تیم‌های ایران بر روی سکوی قهرمانی (اول تا سوم) قرار گرفتند.
حمله شبانه به روس ها در تهران
تیم ملی فوتبال روسیه ،پنجشنبه شب سوم فروردین ۱۴۰۲ در دیداری تدارکاتی به مصاف تیم فوتبال ایران می رود. این تیم بازی خود را در ورزشگاه آزادی برگزار می کند. بازیکنان تیم روسیه قبل از سفر به تهران ،با اتفاق شوکه‌کننده‌ای در محل اردوی خود مواجه شدند.بازیکنان تیم ملی فوتبال روسیه، از روز یکشنبه گذشته دور هم جمع شدند و نخستین اردوی آماده‌سازی خود در سال ۲۰۲۳ را برای انجام دو مسابقه تدارکاتی مقابل ایران و عراق آغاز کردند. در همان روز اول اردو ،و در حالی که در خواب شبانه بودند، با ورود افسران دوپینگ فیفا به کمپ فدراسیون فوتبال روسیه در نووگورسک مواجه شدند و حدود ساعت ۴ صبح روز دوشنبه از آنها تست‌گیری به عمل آمد.الکساندر سوبولف، مهاجم اسپارتاک مسکو و تیم ملی روسیه ،که یکی از منتخبین افسران کنترل دوپینگ برای تست‌گیری بود، در این باره به وب‌سایت روسی MATHTV گفت: افسر دوپینگ همه ما را ساعت پنج صبح بیدار کرد. من، دیمیتری بارینوف و سرگئی پسیاکوف تست‌های دوپینگ را انجام دادیم.او با ناراحتی از این اتفاق عنوان کرد: این اتفاقات طبیعی است و بارها برای ما افتاده و مجبور نیستیم ساعت انجام تست‌گیری را انتخاب کنیم ولی ما می‌خواستیم در آن زمان بخوابیم و این یک امر عادی است. معمولا پس از بازی‌ها در باشگاه تست دوپینگ می‌گیرند و بعضا به اردوی تیم ملی می‌آیند و این موضوع برای ما تکرار می‌شود.والری کارپین، سرمربی تیم ملی روسیه نیز تایید کرد بازرسان کنترل دوپینگ در اردوی آنها حضور پیدا کردند، اما اطلاعاتی درباره این اقدام ناگهانی ندارد و می‌گوید: من در آن زمان خواب بودم و نمی‌توانم جزئیات دقیقی عنوان کنم ولی آنها حدود ساعت ۴ یا ۴:۴۰ صبح بود که به اردوی ما هجوم آوردند!او در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا بازیکنان او واکنش منفی به این موضوع نشان داده‌اند یا خیر، به طور طعنه‌آمیز گفت: اگر شما را ساعت ۴:۴۰ صبح بیدار کنند، چه واکنشی نشان می‌دهید؟ من حتی نمی‌دانم آن افراد چه کسانی بودند!سرمربی تیم ملی روسیه درباره غیر طبیعی بودن زمان حضور افسران کنترل دوپینگ در محل اردوی آنها عنوان کرد: در این زندگی اتفاقات غیرعادی زیادی می‌افتد.
