اعلام پشتیبانی تشکلهای سیاسی از «پیمان همکاری حزب مشروطه ایران (لیبرال دمکرات)، شورای ملی تصمیم و شورای مدیریت گذار»

انقلاب زن زندگی آزادی و حکومت شورائی دارای یک منشور حداقلی است که در آن حق رفع تمام تیعیضها بعنوان معیار حکومت آینده است که توسط ۲۰ تشکل ارائه شده و آزادی های بدون قید و شرط فعالیت حزبی بدون قید و شرط نیز از حقوق تضمین شده است سایر منشورها همگی دارای محدودیتهائی ست که بخشی از حقوق جامعه را یا عمدا نادیده می گیرد یا در تقابل با آن قرار می گیرد با توجه باینکه حقوق تمام شهروندان در ان لحاظ شده است ولی اشکال اجرائی ان در ساختار شورائی توسط خود مردم آزادانه مطابق ضرورتهای هر گروه اجتماعی توسط خود انها مشخص می شود و در مبارزه ی انتخاباتی بعنوان نظر حزبی نیز بیان خواهد شد . زن زندگی آزادی تلاش کرده است به تمام گروههای اجتماعی بقبولاند که معیار حق به وزن اجتماعی انها بستگی ندارد ولی هنگامی که در شوراها تصمیم اجرائی گرفته می شود با رای اکثریت انجام می شود و اقلیت حتی در رهبری شورا هم با توجه به وزن اجتماعی اش نمایندگی خواهد داشت یا مثلا شیعه یا سنی در اسلام اکثریت قرار می گیرند بعنوان اکثریت حق ندارند دین اکثریت تعیین کرده و حقوق مثلا بهائی ها را نادیده بگیرند از اینرو در مقام آزادی گروههای اجتماعی اگر دارای حق هستند آزادند با وزن خودشان شوراهای خودشان و تصمیمات خودشان را مستقیم اعمال نمایند در منشور سلطنت طلبها مثلا همسر رضا پهلوی علنا از حذف مجاهدین خلق کتبا اعلام مواضع می کند یا مثلا شهرام همایون و شاه اللهی های فاشیست حتی صحبت از زبان مادری را هم تجزیه طلبی معرفی می کنند در حالی که این گروه اجتماعی با توجه به وزن خودش وقتی گروههای اجتماعی را از حق خودشان محروم می کند و انها را در برنامه های خودش حذف می کند یعنی به دموکراسی اعتقاد ندارد . حتی اگر سلطنت طلبها در اکثریت هم باشند حق آزادی احزاب و حق زبان مادری در منشور حقوق بشر هست چرا از متنشور حقوق بشر و دموکراسی حرف می زنید در حالی که مجاهدین خلق جمهوریخواهان و مجاهدین خلق را دشمن معرفی می کنید ؟ یا می گویند شما صغیر هستید و من وکیل شما می شوم یا حتی اخیرا از اتوبوس حرف زده اند یا سایر گروهها که می گویند این برنامه ی ماست یا شما برنامه ی ما را قبول دارید پس از ما هستید و شهروند درجه ی یک می شوید یا مخالف هستید پس شهروند نیستید از اینرو ما اگر به تمام گروههای اپوزسیون مدعی رهبری جنبش زن زندگی ازادی هیچکدام طرفدار این انقلاب نیستند زیرا شرط انقلابی بودن فراهم ساختن شرایط انتخاب مردمی و آزادانه ی مردم به شکل کاملا دموکراتیک است حتی شرکتهای سهامی شما هم هر کس نسبت به وزن و تعداد سهام و سرمایه اش در آن بنگاه اعمال قدرت می نماید نه اینکه بگوید این شرکت فقط من هستم و بقیه هم باید از من تبعیت کنند . زن زندگی آزادی چون انتخاب نمی کند بلکه شرایط انتخاب و امکان انتخاب را فراهم می کند توانائی رهبری این جنبش را خواهد داشت زیرا برای تمام گروههای اجتماعی یک چشم اندازی از منافع جمعی را فراهم کرده است و هر جریانی که خودش را متعلق به این انقلاب می داند اول باید حقوق اعلام شده در منشور حداقلی ۲۰ تشکل مردمی انقلابیون کف خیابان را بدون قید و شرط بپذیرد و مانند برخی منشورها که حتی در تقابل با منشور حداقلی هستند اگر نمی پذیرد ما باز هم در بعد از پیروزی انقلاب بعنوان آزادی های بدون قید و شرط و آزادی احزاب حقوق همه را محفوظ خواهیم داشت این شعار زن زندگی آزادیست : حقوق تمام شهروند در تعیین حق سرنوشت و آزادی های بدون قید و شرط همیشه تضمین شده است و انعکاس آن هم در شوراهای هر گروه اجتماعی کاملا از همین الان آشکار خواهد بود . و هر گروه اجتماعی که در تقابل با این اصول قرار بگیرد از جامعه طرد خواهد شد و در صف جمهوری اسلامی و حفظ منافع ساختار موجود بوده و با ان مانند جمهوری اسلامی برخوردی سرنگونی طلبانه خواهد شد .