۲۹ فروردین ۱۳۵۴، برای ما فداییان خلق و همهٔ نیروهای آزادی‌خواه، برابری‌طلب و عدالت‌پژوه ایران یادآور کشتار هفت تن از رهبران جنبش فداییان خلق، رفقا جزنی، جلیل افشار، چوپان‌زاده، سرمدی، سورکی، ضیاءظریفی و کلانتری و دو تن از رهبران سازمان مجاهدین خلق، جوان خوشدل و ذوالانوار بر فراز تپه‌های اوین است. ۴۸ سال پیش از این، در حکومت استبدادی پهلوی و توسط دستگاه سرکوب مخوف ساواک گروهی از برجسته‌ترین، سرشناس‌ترین و مؤثرترین رهبران دو جنبش عدالت‌پژوه ایران با یک صحنه‌سازی حکومتی کشتار شدند.
سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) در سالگرد آن جنایت شنیع، در سال‌روز جان باختن فرزندان بلندآوازهٔ خلق، احمد جلیل افشار، بیژن جزنی، حسن ضیاء ظریفی، سعید (مشعوف) کلانتری، عباس سورکی، عزیز سرمدی، کاظم ذوالانوار، محمد چوپان‌زاده و مصطفی جوان خوشدل یاد آنان را بزرگ می‌دارد. خاطرهٔ رزم بی‌امان و تا پای جان آنان با حکومت کودتایی شاه همواره در تاریخ مبارزات آزادی‌خواهانهٔ میهن ما زنده است.
با گذشت ۴۸ سال از کشتار آنان و علیرغم وجود اسناد، شواهد و اعترافات مُتقن، عاملان و طراحان، و وارثان و میراث‌داران سلطنت پهلوی و شخص محمدرضا شاه، با تکرار روایتی دروغ حکومت‌ساخته مبنی بر کشته شدن فرزندان جان‌باختهٔ مردم در حین تلاش برای فرار، از اعتراف به جنایت خود و نظام‌شان و پذیرفتن مسئولیت و عواقب ناشی از آن طفره می‌روند. اما نه تنها فداییان خلق، به عنوان میراث‌داران اندیشگی رهبران خود، بلکه خیل عظیم مبارزان راه آزادی، برابری و عدالت اجتماعی، دادخواه قربانیان جنایت کشتار تپه‌های اوین‌اند. این جنایت و آمران و عاملان آن بی‌گمان روزی در دادگاهی عادل و بی‌طرف و مبتنی بر قوانین برگرفته از ارادهٔ حقوق‌بشری مردم، به محاکمه کشانده خواهند شد، حتی اگر هیچ‌یک از آمران و عاملان آن کشتار تا آن زمان در قید حیات نباشند. دادخواهی در مورد هر انسانی که بیدادگرانه جان خود را از دست داده است، حق و وظیفۀ بازماندگان و یاران اوست.
آن‌چه چهل‌وهشتمین سالگرد کشتار رذیلانه بر فراز تپه‌های اوین را از دیگر سال‌ها متمایز می‌سازد، شرکت پرویز ثابتی، فرماندهٔ اصلی قاتلان بیژن جزنی و هم‌رزمان، در تظاهرات به حمایت از رضا پهلوی و حمایت هارترین مدافعان دیکتاتوری آریامهری از جنایات آن حکومت است.
به صحنه آمدن این حامی سرشناس شکنجه و اعدام نشان داد که علیرغم گذشت نزدیک به ۵ دهه از آن کشتار و نیز وقوع تحولات بنیادین در جامعهٔ ایرانی اصلی‌ترین حامیان بازگشت سلطنت، نه تنها مشروطه‌طلب نیستند، بلکه از از غدارترین دشمنان اهداف انقلاب بزرگ مشروطه‌اند. وارثان و میراث‌داران حکومت پهلوی با اشاعهٔ تصویر امروزین و آزادی‌خواهانه از خود، تلاش در تلقین این ادعای دروغین و توهم به مردمان ایران دارند، که متحول شده‌اند و دیگر هرگز باورمند و آمر و عامل استبداد نخواهند بود. در حالی که بدون اعتراف صریح و به دور از تزویر به جنایات خاندان پهلوی و عوامل و دست‌نشاندگان آنان و بدون پذیرفتن مسئولیت تاریخی آن جنایات، هیچ ادعایی مبنی بر دوری‌گزینی اندیشگی از آن‌ها قابل قبول نیست، با گذشت ماه‌ها از چهره‌نمایی پرویز ثابتی و علیرغم اعتراض گستردهٔ صدها نفر از قربانیان کشتار و شکنجهٔ ساواک در حکومت پهلوی، هیچ یک از نامداران پهلوی‌طلب مدعی مشروطه‌خواهی از دادخواهی قربانیان جنایات پرویز ثابتی حمایت نکرده و برخی حتی وقیحانه حضور او در صحنهٔ سیاسی را «حق» آن جنایتکار تلقی و از آن دفاع کرده‌اند.
ما هم‌راه و هم‌گام با اکثریت بسیار بزرگی از نیروهای آزادی‌خواه، برابری‌طلب و عدالت‌پژوه ایران بر این باوریم که مردم ما به هیچ روی ناچار به گزینش یکی از دو گزینهٔ استبداد تاریخی حاکم بر کشور ما نیستند. از این روی است که پاسخ ما به هر دو شکل از حکومت‌های استبدادی، هم به سلطنت پهلوی و هم به حکومت ولایی جمهوری اسلامی «نه» بلند و قاطع است.
هم‌زمان تأکید می‌کنیم افشای بی‌امان جنایات هر دو نظام و دفاع از حقوق قربانیان شکنجه و اعدام در قبل و پس از انقلاب وظیفه‌ای تعطیل‌ناپذیر و همگانی است. نه کشتار هولناک زندانیان سیاسی در دههٔ خونین ۶۰ و اوج آن در کشتار سال ۶۷ توجیه‌گر جنایات ساواک است و نه جنایات عمال ساواک پردهٔ ساتری است بر رفتاری که حکومت ولایی با مخالفان و معترضان داشته است.
در چهل‌وهشتمین سالگرد روز تلخ تاریخی کشتار هفت‌تن از رهبران فداییان خلق و دو تن از رهبران مجاهدین خلق نام آنان را با شکوه و احترام بر لب جاری می‌کنیم و در برابر اعتبار تاریخی عظیم آنان بر پا می‌ایستیم!
نام جان‌باختگان راه آزادی، برابری و عدالت، احمد جلیل افشار، بیژن جزنی، حسن ضیاء ظریفی، سعید (مشعوف) کلانتری، عباس سورکی، عزیز سرمدی، کاظم ذوالانوار، محمد چوپان‌زاده و مصطفی جوان خوشدل همواره بلند و در یاد باد!
ما دادخواه‌ایم! دادخواه جان‌باختگان دو نظام استبدادی پهلوی و جمهوری اسلامی!
پیروز باد رزم تاریخی و دیرپای مردم ایران برای آزادی، عدالت، رفاه و سرفرازی میهن!
سه‌شنبه، ۲۹ فروردین ۱۴۰۲ (۱۸ آوریل ۲۰۲۳ میلادی)
هیئت سیاسی – اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
