فرا رسیدن اول ماه می روز جهانی نیروهای کار را به همه کارورزان و مزدبگیران شادباش میگویم.
پیشینه این روز به اول ماه می ۱۸۸۶ در آمریکا و اعتراضات کارگران برای دستیابی به ۸ ساعت کار در روز برمی‌گردد. بزرگ‌ترین این اعتراضات در شهر شیکاگو برگزار شد که چندین روز به طول انجامید. این تظاهرات با دخالت پلیس به خشونت گرایید. در بسیاری از کشورهای جهان کارگران این روز را جشن می‌گیرند و تعطیل رسمی است.
پیشینه برگزاری روز جهانی کارگر در ایران در زمان حکومت رضا شاه به طور مخفی برگزار می‌شد. پس از شهریور ۲۰ سندیکاهای کارگری فعال شدند و مراسم روز جهانی کارگر در این دوران علنی شد.
پس از کودتای ۲۸ مرداد محمد رضا شاه، مجددا این مراسم مخفیانه برگزار شد، با روی کار آمدن خمینی فعالیت تمامی سندیکاهای کارگری در ایران ممنوع شد.
جمهوری اسلامی در عوض ارگانی به نام خانه‌ی کارگر بنیان نهاد که تحت کنترل حاکمیت و سرمایه‌داران وابسته به آن فعالیت می‌کند. در سال‌های اخیر تعدادی از فعالان کارگری سندیکاها و تشکل‌های مستقلی را تشکیل داده‌اند. جمهوری اسلامی هیچ‌گاه این تشکل‌ها را به رسمیت نشناخته است و بسیاری از فعالان کارگری را بازداشت کرده است، اما به هیچ وجه کارگران و جنبش کارگری متوقف نشده و به فعالیت خود ادامه میدهند.
اول می ۲۰۲۳ در حالی گرامی داشته میشود که خیزش انقلابی ژینا در ایران صورت گرفته که ندای سرنگونی رژیم اسلامی را از خیابان‌های ایران و سراسر جهان به گوش می‌رسد، خیزشی که از همان ابتدا مورد حمایت جنبش‌های کارگری قرار گرفت و تشکل‌های مستقل صنفی و مدنی با منشور مطالبات حداقلی حمایت خود را از آن اعلام کردند.
همچنین در خیزش انقلابی ژینا علاوه بر زنان، جامعه LGBTQ ایران هم نقش بسیار پررنگی داشت و با نمادهای خود نشان دادند که همبسته با سایر اعضای جامعه هستند، از همین رو، چنانچه جامعه LGBTQ نشان داده در مواردی مانند خیرش انقلابی ژینا هم سرنوشت جامعه ایران است، در روز جهانی کارگر هم باید به یاد داشته باشیم این بخش جامعه هم سرنوشت طبفه کارگر است.
در روز جهانی کارگر جامعه LGBTQ+ و به خصوص افراد ترنس، همجنسگرایان و به خصوص همجنسگرایان زن بخشی از طبقه کارگر هستند که غالبا دیده نمیشوند، هم از سوی بخش راست محافظه‌کار دیده نمیشوند و هم بخشی از چپ تندرو مطالباتشان را نادیده می‌گیرد.
متاسفانه در تمام جهان افراد ترنس و همجنسگرایان در طبقه کارگر با تبعیضات زیادی از جمله حقوق کمتر از دیگران روبرو هستند و در زمان تعدیل نیرو هم در صف نخست تعدیل‌شدگان قرار می‌گیرند و حتی بسیاری با کمک قوانین و تفکرات راست محافظه‌کار به همجنسگرایان شغل نمی‌دهند و این موقعیت برای لزبین‌ها به واسطه زن بودن و نگاه مردسالارانه تشدید هم میشود.
در کشورهای دموکراتیک با کمک دموکراتیزاسیون جامعه و تلاش جنبش‌های LGBTQ+ با وضع قوانین ضدتبعیض بخشی از ظلم و ستم‌هایی که بالا اشاره شده است ملغی یا کم‌رنگ شده است، اما در ایران تحت حاکمیت رژیم هموفوب ولایت فقیه که اساسا همجنسگرایان مجرم هستند و به رسمیت شناخته نمیشوند علاوه بر معضلات بالا که گفته شد با خطر تهدید و ارعاب توسط کارفرما روبرو میشوند که با کمک قانون همجنسگراستیزانه بیاید و کارگران همجنسگرا را استثمار کند.
از همین رو در روز جهانی کارگر باید صدای همجنسگرایان کارگر را منعکس کرد و گفت مطالبات آن‌ها جدا از مطالبات سایر کارگران نیست و باید شنیده شود و بدون قید و شرط از آن حمایت کرد.
نیکوزیا – قبرس
آرتمیس زرین‌کوب فعال سیاسی اکو-سوسیالیست و فعال حقوق LGBTQ+
انقلاب زن زندگی آزادی از تمام گروههای اجتماعی بخصوص متشکل که دارای اشترکاتی معین در تعریف هویت طبیعی خودشان هستند بعنوان اصول حمایت می کند اما هر گروه اجتماعی باید با مشارکت در مبارزات و همبستگی مطالبات معین خودش را طرح و پی گیری و پس از کسب قدرت سازمان اجتماعی کار به اجرا درآورد زیرا زیر فرش کردن مسائل به جامعه بیشتر آسیب می رساند زیرا طبیعت وجودی خواهشهائی را الزامی می کند که اگر مخفی شود فقط به آن گروه اجتماعی آسیب نمی رساند تمام جامعه را درگیر خود می سازد از اینروست که خواست شما حق طبیعی شماست که این انقلاب بدون آنکه شما اعلام کنید برسمیت شناخته و در کنار شما همبسته خواهد ماند . ما به گروه اجتماعی شما با فراغ باز استقبال نموده و خواهان اتحاد شما و در همبستگی با ما نیز بمانید