به سازمان های زنان فدراسیون دموکراتیک بین المللی زنان
دوستان، رفقا و همرزمان گرامی !
جنبش مردمی زن زندگی آزادی که با مبارزات زنان و جوانان در اعتراض به قتل حکومتی دختر ۲۲ ساله مهسا امینی، بخاطر عدم رعایت کامل حجاب اسلامی در سپتامبر گذشته آغاز شده بود، به اشکال دیگر از جمله در مبارزه اقتصادی کارگران و زحمتکشان، دانشجویان، معلمان و پرستاران و مقاومت مدنی زنان و دختران جوان برای داشتن حق پوشش اختیاری در میهن ما همچنان ادامه دارد.
حاکمیت قرون وسطایی اسلام سیاسی در ایران که با سیاست های ضد مردمی اقتصادی، فقر و تورم بی سابقه ای را به توده های زحمتکش و محروم به ویژه زنان تحمیل کرده است (یک سوم جمعیت ایران زیر خط فقر قرار دارند) مثل همیشه پاسخ اعتراضات بحق توده ها را در سرکوب و دستگیری و برپایی چوبه های دار و اعدام یافته است. رژیم استبدادی جمهوری اسلامی تنها از اواسط فروردین امسال ۶۴ نفر را در نقاط مختلف کشور به اتهام جرایم مختلف اعدام کرده است. از اتهام توهین به مقدسات گرفته تا فعالیت سیاسی و مدنی یا اتهامات مربوط به مواد مخدر تا با ایجاد فضای رعب در جامعه به عمر ننگین خود ادامه دهد.
صدور و اجرای حکم اعدام شهروندان در ایران در حالی رخ می‌دهد که بسیاری از متهمان از دسترسی به روند عادلانه و قانونی دادرسی، از جمله انتخاب وکیل مورد نظر خود، محروم‌اند و گاه در دادگاه‌های چند‌دقیقه‌یی به مرگ محکوم می‌شوند. اعتراض مسالمت‌آمیز زنان و جوانان و کارگران و زحمتکشان و دیگر افشار مردمی، در دادگاه‌های شرع جمهوری اسلامی ایران «محاربه با خدا» و «مبارزه با اسلام» تلقی می شود. اعتراف گیری در زیر شکنجه های قرون وسطایی و پخش آن از تلویزیون حکومتی، تنها سندی است که رژیم به آن استناد کرده و احکام اعدام را علیه معترضین جاری می سازد.
بر اساس گزارش عفو بین‌الملل در سال ۲۰۲۲ ، اعدام‌ها در ایران نسبت به سال قبل، نزدیک به دوبرابر شده است. بر پایه این گزارش که روز ۲۶ اردیبهشت منتشر شد، اعدام‌های ثبت شده در ایران از ۳۱۴ مورد در سال ۲۰۲۱ به ۵۷۶ مورد در سال ۲۰۲۲ افزایش یافته است. دست‌کم ۵ نفر به دلیل جرائمی که در زیر سن قانونی ۱۸ سال مرتکب شده بودند، اعدام شدند. اعدام جوانانی که اغلب به لایه های تهیدست و محروم جامعه تعلق دارند.
در تازه‌ترین نمونه، ۶ نفر از زندانیان از جمله سه نفر از متهمان پرونده موسوم به «خانه اصفهان» به نام های مجید کاظمی، صالح میرهاشمی و سعید یعقوبی زیر حکم اعدام قرار گرفته‌اند و افکار عمومی در داخل و خارج از ایران نگران است که صبح را با شنیدن خبر اجرای این احکام آغاز کند.
حقوقدانان با ابراز نگرانی از روند قضایی ناعادلانه در ایران، احضار و تحت پیگرد قرار می گیرند و برخی از أنان هم اکنون در زندان های رژیم بسرمی برند.
رژیم از اعدام و سلب حق حیات انسان ها، برای ایجاد فضای رعب در جامعه و سرکوب خواسته های بحق مردم استفاده می کند تا به حاکمیت استبدادی خود ادامه دهد. حمله شیمیایی به مدارس دخترانه یکی دیگر از جنایت های ضد انسانی و فجیع رژیم حمهوری اسلامی است که در ماه های گذشته با هدف انتقام از شرکت دانش آموزان در مبارزه علیه رژیم وعلیه حجاب اجباری صورت گرفته است . طی این حمله جنایتکارانه بیش از ۱۲۰۰ دانش اموز دختر درمدارس سرتاسر کشور هدف این جنایت ضد انسانی قرار گرفته اند.
هم رزمان گرامی !
امروز خطر اعدام جان ده ها نفر از جمله جان زندانیان سیاسی و عقیدتی ایران را به شدت تهدید می‌کند . تشکیلات دموکراتیک زنان ایران از همه نیروهای مترقی بویژه سازمان های مترقی زنان تقاضا می کند که ضمن اعتراض به روند این محاکمه های فرمایشی و بدور از انسانیت و برخوردار نبودن محاکمه شوندگان ازدادرسی عادلانه تمام تلاش خود را برای فشار به جمهوری اسلامی و متوقف کردن روند فزاینده اعدام ها در ایران به کار گیرند. نباید اجازه داد سیاست اعدام، شکنجه، مرگ خاموش، ربودن فرزندان میهن از آغوش خانواده‌ها از سوی رژیم ولایی ادامه یابد.
آزادی بی‌قیدوشرط زندانیان سیاسی ایران یکی از خواست‌های مبرم جنبش آزادی‌خواهی کنونی ما است.
تشکیلات دموکراتیک زنان ایران
۱۷ مای ۲۰۲۳
1378 -1401 (2000 – 2023) * کپی رايت
سالیان سال ها هست که تمامى سازمانهاى سیاسى تنها کارى که انجام میدهند، بیرون دادن اعلامیه هاى نظیر محکوم میکنیم، قویا محکوم میکنیم، خواستار آزادى زندانیان، و که دربسیارى مواقع با جملات تند و محکم همراه هستند مثلا “خواهان فورى آزادى … هستیم” این اعلامیه تنها براى نشان دادن وجود داشتن این سازمان ها (جملگى) هست و بس چرا مگر جمهورى اسلامى ارزشى براى این اعلامیه ها قائل هست؟ وقتى که تظاهرات و حتى آتس زدن پوستر ها و امکان رژیم تاثیرى در ازادى و یا اعدام نکردن مردم بى گناه ندارد، اعلامیه ها بجز پر کردن صفحات وب سایت ها ابدن هیچ تاثیرى ندارد که ندارد
آیا وقت آن نرسیده که از خواب بیدار شویم و بجاى حرف در پى انجام عملى براى شکست رژیم باشیم؟ ۴۵ سال حرف هاى زیبا و محکم و آتشین حتى یک قدم هم مردم را به خواسته هایشان نزدیک نکرده، تنها راه نجات مردم عمل کردن بجاى حرافى است والا هر روز گلى دیگر پرپر میشود و اعلامیه ى جدید ارسال
شما این بیانیه رفقای تشکیلات دمکراتیک زنان ایران را دست کم نگیرید. به لحاظی باید محتوای آن را «تاریخی» قلمداد کرد.
یکی از اشکال مبارزه با هواداران نظم کهن «ترور سرخ» است. حکومت کارگران برای دفاع از جان رهبران حکومت خود، «ترور سرخ» را یک تاکتیک مجاز و مشروع میداند.
«قیام مسلحانه» هم به لحاظ نظری یک عمل مشروع و مجاز است که در مرحله نهائی انقلاب، زمانیکه جبهه متحد خلق و نیروی رهبری مشروع آن، مبارزه انقلابی را به لحظه سرنوشت ساز رسانده، بسته به شرایط، ممکن است به عنوان تاکتیک نهائی به کار گرفته شود.
«مبارزه مسلحانه، هم استراتژی-هم تاکتیک» اما اقدامی سکتاریستی است. جنبش چپ ایران این شیوه مبارزه را بنا به تجارب خود و تجارب جهانی، سازنده و راهگشا نمیداند.
با این بیانیه، رفقای تشکیلات دمکراتیک زنان، اقدام به نواندیشی سیاسی و نوعی بازبینی تئوری انقلاب نموده اند که در این ابعاد بسیار «قابل تامل» است و نباید با سایر فراخوان ها و منشورها و اعلامیه ها، این-همانی گردد.