همه می دانند خبر چیست، خودشان هم بهتر از همه می دانند، ترسیده اند و برای همین یورش بربرمنشانه را بیشتر و شدیدتر عملی کرده اند. از حرفهای «صَد من یک غازِ» ابراهیم رئیسی که می گوید «اگر نبود اقدامات سپاه قدس، اقدام حاج قاسم، امروز تمام اروپا را داعش فرا گرفته بود» که تقلید بلاهتبار از کلمات «قصار» محمود احمدی نژاد است، نباید نتیجه گرفت که یک مشت آخوند شِپِشو برکشور حاکم شده و هیچ طرح و برنامه ای، البته نه برای مردم که برای امنیت نظام، ندارند. آنها دشمن واقعی نظام را شناخته و برای نابودی آن از همه شیوه های سخت افزاری و نرم افزاری استفاده می کنند. بازداشتهای گسترده و برقراری چوبه های دار علامت مشخص ترس است و اگر امروز ترسیده اند و برای نجات به هر دری می زنند به خاطر شرایطی است که دشمن برای آنان ایجاد کرده است.
از سخنان پاسدار سلامی، سرکرده کل سپاه در جلسه سرکردگان پایگاههای بسیجی، عمق ترس و وحشت مشخص می شود. او گفت: «دشمن قطعاً آرزو دارد که بتواند در ماههای آینده، در ایام سالگرد اغتشاشات، باز هم فتنه کند… ما هر وقت آماده هستیم و غافلگیر نمی شویم، کاملاً مسلط هستیم؛ راز، پیشگیری است… پایگاهها را دریابید! محله های اسلامی را رواج بدهید… پایگاهها را رونق بدهید، آنها را فعال کنید… از فضای مجازی حداکثر استفاده را به عمل بیاورید… اطلاعات را گسترش بدهید… لیدرهای جریانهای را شناسایی کنید اینها را مهار کنید… قرارگاههایتان فعال باشد.» (تلویزیون دولتی شبکه خبر، سه شنبه ۱۰ مرداد ۱۴۰۲)
روایت این پاسدار جنایتکار از «دشمن» در سال گذشته بیان کابوسی است که اکنون با آن درگیر هستند. او می گوید: «آنها از هیچ عرصه ای از دشمنی کوتاهی نکردند، خیابانهای ما، دانشگاههای ما مهدکودکهای ما، مدارس ما، بازار ما، جاده ها، پشت بامها، تلاش کردن تمام جغرافیاها را به میدان جنگ علیه ملت [بخوانید رژیم] تبدیل کنند، فتنه ای عظیم به پا کردن.» (پاسدار سلامی، تلویزیون شبکه خبر، یکشنبه ۲۹ مرداد ۱۴۰۲)
ولی فقیه نظام هم در ستایش سپاه پاسداران که نقش اصلی در سرکوب قیامها داشته، چیزی کم نگذاشت و البته نگرانی اش از بریدگی در این نیروی منفور را هم پنهان نکرد.
وی در روز پنجشنبه ۲۶مرداد امسال در دیدار با سرکردگان سپاه گفت: «یکی از بخشهای مهم فعالیت دشمن مخدوش کردن چهره سپاه است، مخدوش کردن چهره بسیج است با انواع و اقسام حیله ها و شگردها… کی توانست این بحرانها، این حوادث و اغتشاشها را سرکوب کند و کشور را نجات بدهد از دست اینها؟… کی توانست؟ سپاه بود!».
خامنه ای در همین دیدار مژده داد که «سربالایی این شیب تند را عبور کردیم به قله‌ها نزدیک شدیم» و البته هشدار داد که «نباید خسته بشویم امروز روز خسته شدن نیست روز ناامید شدن نیست». در دو جمله آخر «خسته» نقد و «مژده» نسیه است. و این خستگی ترس را بهتر نشان می دهد.
پیش از آن که به جلسه مهم اعضای دولت و سرکردگان سپاه بپردازم، چند اظهار نظر از میان دهها مورد مشابه برای اطلاع از آن چه در جریان است انتخاب کرده ام که در زیر می خوانید.
*محسن رنانی، اصلاح طلب حکومتی: این نظام نمی تواند بماند، بنیادهایی که نگهش داشته، موریانه خورده است. این نظام از نقطه ای که اصلاح بشود گذشته و با این دست فرمان استمرار پیدا نمی کند.
*یک مجلس نشین از بجنورد: با این دست فرمان به لبه پرتگاه می رویم.
*یک اشغالگر سابق بهارستان: فروپاشی اقتصادی از رگ گردن به ما نزدیک تر است.
*مهدی نصیری، سردبیر سابق کیهان: نظام چنان ذلیل شده که برای وصول پولهای بلوکه شده دست به آدمربایی شهروندانش می زند!
*سایت دیده بان ایران، ارگان مطبوعاتی نزدیک به جبهه پایداری: روح بازرگان در بخش عمده اصول گرایان، حلول کرده است.
در روزهای آخر ماه مرداد، جلسه مشترکی از دولتیها و پاسداران و برخی از افراد سرشناس بیت در برج میلاد تشکیل می شود که تلویزیون حکومتی شبکه خبر در روز شنبه ۲۸ مرداد ۱۴۰۲، گزارشی از آن را منتشر می کند.
در این جلسه آخوند پناهیان، از افراد موثر بیت حرفهایی پیرامون راهبرد اصلی نظام مطرح کرد که قابل تامل است. او گفت: «حدوداً بعد از نزدیک به نیم قرن از انقلاب تازه معلوم می شه که چرا خیلیها با اصل ولایت فقیه دشمنی می کردند، عمق علت دشمنی با ولایت فقیه همین جلسه ای است که ما الان داریم و همین جهت گیری است که امروز در کشور شروع شده، ما هنوز معنای ولایت را درست و حسابی آموزش ندادیم حوزه های علمیه آموزش و پرورش و دانشگاهها در این زمینه مقصر هستند. رسانه ملی در این زمینه مقصر است…
ما دچار یک بحران هستیم، امروزه بعضیها هستند درباره ولایت دچار سوء تفاهم هستند، عمق راهبردی معنای ولایت را نمی فهمند و الا به دلیل امر ولایت به دین عشق می ورزیدند این سنت عقیدتی صرفاً تلقی کردن ولایت مضر است به حال مملکت ما، یکی از نتایج کوچک آن این است که برخی از ولایتمداران مردمی [بخوانید اراذل و اوباش بسیجی] سازی حکمرانی رو درک نمی کنن، یکی از نتایج گسترده آن سوء تفاهم فراگیر میان خیلی از روشنفکران نسبت به مفهوم ولایت است. این بحران جامعه ماست که هر کسی در مسجد رفت تلقی نمی کند وظیفه ولایت مدارانه او این است که به ولایت عرضی بپردازد.»
در یادداشت شماره پیش ماهنامه نبرد خلق در مورد «ولایت عرضی» اندکی نوشتم. نکته مهم در سخنان این روضه خوانان پُر نقوذ بیت، موضوع بحران در موضوع ولایت فقیه است. نشانه های این بحران که پناهیان آن را برجسته می کند، گریز خودیها از «اصل ولایت فقیه» در راهبرد یکدست سازی و یا به قول علی لاریجانی «خالص سازی» است.
اکنون این سوال روی میز است که آیا ولی فقیه راهبرد خالص سازی را ادامه می دهد و یا در این مورد دست به عقب نشینی می زند و مهمتر این که اگر مصمم به ادامه این راهبرد است، تا چه مرحله آن را تکامل می دهد؟ شروع شعبده بازی با نام «انتخابات» و ادامه آن تا مشخص شدن خروجی آن، در اسفند ماه سال جاری، به میزانی به این سوال پاسخ می دهد. نکته مهم آن است که ولی فقیه برای پیشبرد این پروژه تردید ندارد، نکته مهم میزان توانایی او در اجرای آن است. پروژه یکدست سازی تدبیر ولی فقیه برای مقابله با کُنِش جامعه علیه نظام است و این سیاست نمی تواند ایستا باشد و لاجرم به پیش و یا به پس خواهد رفت.
در جلسه مشترک در برج میلاد، پاسدار عزیز جعفری سرکرده سابق کل سپاه راهکارهای پیوسته برای مقابله با جنبش انقلابی را تشریح می کند. او در اهمیت این جلسه گفت: «این اولین جلسه ای است که با این حجم و با این شکوه در دولت مردمی جناب آقای رئیسی تشکیل می شه برای راهیابی و پیاده سازی تدابیر مقام معظم رهبری در رابطه با بهره گیری و استفاده از ظرفیتهای بی نظیر و بی انتهای مردم [بخوانید اراذل و اوباش بسیجی] مؤمن و انقلابی ایران اسلامی برای پیشبرد اهداف والای انقلاب اسلامی در مراحل سوم و چهارم انقلاب که دولت سازی و جامعه سازی… یعنی اسلامی شدن دستگاههای نظام و اسلامی شدن جامعه است.»
او از موجودی به نام «دستیاران» نام می برد که گویا فلسفه وجودی آن از حدود یک سال و چند ماه پیش کلید خورده است. در این مورد گفت: «تلاشی که قرار است دستیاران با همکاری حلقه های میانی که متولی ساماندهی و به میدان آوردن مردم [بخوانید اراذل و اوباش بسیجی] را با روحیه جهادی و کار جهادی بر عهده دارند… ان شاء الله این فرمان مقام معظم رهبری محقق بشه.»
پاسدار جعفری در مورد نقش و کارکرد اصلی دستیاران این گونه توضیح می دهد که آنان «در کنار هر مقام مسئولی که قرار می گیره اون دستیار مسائل و مشکلاتی که در حیطه مسئولیتی اون مسئول محترم اون فرماندار محترم یا استاندار محترم است یا اون وزیر محترم هست و اون مسائل و مشکلاتی که از مردم باید حل بشه و احتیاج به میدان آمدن و به کارگیری ظرفیتهای مردمی [بخوانید اراذل و اوباش بسیجی] هست با شناختی که از ظرفیتهای مردمی [بخوانید اراذل و اوباش بسیجی] پیدا می کنند اینها را پای کار بیاورند، با هماهنگی اون مقام مسئول…»
و سرانجام این که «حرکتهای گام دوم براساس فرمایش حضرت آقا آتش به اختیار البته با هماهنگی فرماندار. لزومی نداره در حد اختیاراتی که هر مسئول درسطح فرمانداری یا استانداری داره این دستیاران می تونن برنامه ریزی کنند.»
از این سخنان می توان درک کرد که سپاه پاسداران در «گام دوم» قرار است در کنار هر مسئول یک «دستیار» جاسازی کند که در هماهنگی با مسئول مربوطه، که هر روز بیش از روز پیش پاسداری می شود، قرار گیرند و اینان در زمان لازم «آتش به اختیار» نیروهای سرکوب را وارد میدان کنند.
در گزارش تلویزیون حکومت از این جلسه این قسمت از سخنان خامنه ای پخش شد. «دستگاههای دولتی به جای این که آغوش خود را به روی کسانی که نه اسلام رو قبول دارند نه انقلاب را نه نظام اسلامی رو نه ارزشهای اسلامی را باز کنند، آغوش خود را به روی بچه مسلمانها به روی جوانهای مؤمن به روی بچه های انقلابی به روی بچه های حزب اللهی باز کنند.»
دولت یکدست، سلطه پاسداران در ارکانهای قدرت، جاگذاری دستیاران برای جمع کردن اراذل و اوباش که ولی فقیه آنان را «جوانهای مؤمن… بچه های انقلابی… بچه های حزب اللهی» معرفی می کند، واکُنش و ترس نظام برای مهار جامعه ای است که به دنبال انقلاب و رهایی است.
.
مهدی نصیری کارشناس سیاسی گفت: نجات ایران در گرو اتحاد شاهزاده و تاجزاده است.
آقای نصیری،
مذاکره برای ایجاد اتحاد بین سه جریان سیاسی به نمایندگی آقایان رضا پهلوی، مصطفی تاجزاده و مجتبی خامنه‌ای از ۷ آبان ۹۵ آغاز شده هماکنون در مراحل نهایی است اما مطمئن باشید اتحاد آنان هرگز باعث نجات ایران نمی‌گردد زیرا همگی عملاً انقلابی‌اند بلکه نجات ایران فقط در گرو اتحاد مخالفان انقلاب است.
دانه با خاک چو پیوست سری پیدا کرد، هر که شد خاک نشین برگ و بری پیدا کرد.
تا پریشان نشوی راه به مقصد نبری، بیضه چون جامه فرو ریخت پری پیدا کرد.
سرور گرامی،
تنها راه نجات میهن اتحاد ماست که هم‌صدا جمهوری اسلامی را تشویق به انجام دو فوریت نماییم:
۱- قطع دشمنی با آمریکا برای دفع تهدیدات خارجی.
۲- به رسمیت شناختن حق آزادی بیان مصوب قانون اساسی جهت حل مشکلات داخلی.
با تشکر از توجه شما.
دقیقا، وحشت از سرنگونی صدر تا ذیل رژیم را فراگرفته است. هشدارهای سران رژیم که تلاش میکنند مزدوران خود را دلداری بدهند همچون فریادهای گمشده در تاریکی است که از هر جنبنده ای میهراسد! دست و پا زدن های این جماعت تماشائی است! مرگ فلاکت‌بار و ناگزیر خودشان را به چشم می‌بینند و راهی نه پیش و نه به پس دارند!
تماشائی است!
خامنه ای آشغال لواط کار جنایتکار و مزدوران سپاهی بسیجی لش و لوش و لمپن ش به درستی به این درک رسیده اند که شمشیر داموکلس بالاس سرشان به پرواز در آمده است و چنانچه دیر بجنبند، مردم آنها را تکه تکه خواهند کرد…در نتیجه برای بقا و سقط نشدن، متحد شده اند….اما متأسفانه اپوزیسیون ما، از چپ و راست و میانه و جمهوری خواه و پادشاهی خواه و …هنوز پس از ۴۴ سال حکومت ننگین اسلامی، تو سر و کله ی همدیگه میزنند و تفرقه افکنی میکنند و یکدیگر را تخریب میکنند.
راز بقای حکومت جنایتکار اسلامی در اتحاد آنان و پراکندگی ماست.
رمز پیروزی ما نیز در اتحاد ما نهفته است.
هیچ آزادیخواهی «تو سر و کله ی همدیگر نمیرند و تفرقه افکنی نمی کند و یکدیگ را تخریب نمی کند»
ملتفت شدید؟
ولی حکومت نکبت اسلامی که ۴۴ سال جنایت کرده نمی تواند جنایتکاران حکومت گذشته و حامیان آنها را «طلبکار» کند. ملتفت هستید؟
خلاصه سوال وجواب از مقاله .
“اکنون این سوال روی میز است که آیا ولی فقیه راهبرد خالص سازی را ادامه می دهد و یا در این مورد دست به عقب نشینی می زند و مهمتر این که اگر مصمم به ادامه این راهبرد است، تا چه مرحله آن را تکامل می دهد؟”
جواب:
“پاسداران در «گام دوم» قرار است در کنار هر مسئول یک «دستیار» جاسازی کند که در هماهنگی با مسئول مربوطه، که هر روز بیش از روز پیش پاسداری می شود، قرار گیرند و اینان در زمان لازم «آتش به اختیار» نیروهای سرکوب را وارد میدان کنند.”
سوال:
آیا حاکمیت می‌تواند؟! و تا چه حد و تا کجا موفقیت دارد!؟ و چگونه اپوزیسیون متفرق و مشغول بخود توانایی بهم زدن این برنامه را با موفقیت خواهد داشت !؟
فراموش نکنیم که حاکمیت از نیروهای نیابتی خود در منطقه هم استفاده می‌کند.
در نتیجه طرح اپوزیسیون در مقابل حاکمیت نه تنها ایجاد صفوف متحد در داخل کشور است ،بلکه همکاری با نیروهای ضد حاکمیت در منطقه و استفاده نیروهای مخالف این حاکمیت در کل جهان آست.