اطلاعیۀ حزب تودۀ ایران: به موج سرکوب جنبش مردمی پایان دهید!

شعار مردم برای آزادی، عدالت اجتماعی، و حقوق مدنی با بازداشت فعالان اجتماعی و تشدید سرکوب و اختناق در کشور متوقف نمی‌شود!

*  ۳۸ تن زندانی سیاسی در زندان مخوف قزل‌حصار به‌دلیل تضییق‌های تحمیل شدهٔ تنبیهی بر آنان و همچنین در حمایت از جنبش “زن، زندگی، آزادی“ اعتصاب غذا اعلام کرده‌اند.

موج دستگیری‌ها و احکام ظالمانهٔ زندان برای فعالان حقوق مدنی در کشورمان که از ماه‌ها پیش از سالگرد آغاز جنبش “زن، زندگی، آزادی” در رأس خبرهای رسانه‌های خبری و اجتماعی غیرحکومتی قرار داشته است، در روزهای اخیر ابعادی پردامنه‌تر پیدا کرده است.

دستگاه‌های امنیتی رژیم در تلاش برای جلوگیری از آغاز دوباره و گسترش جنبش مردمی عدهٔ پرشمارتری از فعالان عرصه‌های اجتماعی، زنان، معلمان، بازنشستگان، دانشجویان، نویسندگان، هنرمندان، و  نویسندگان و خبرنگاران رسانه‌ها را به‌منظور سرکوب گام‌های جنبش بازداشت کرده‌اند. بنابر گزارش‌هایی، برخی از زندانیان سیاسی فعال در زندان‌ها نیز همراه با انجام تنبیه‌های بدنی و روانی آنان از این موج سرکوب در امان نمانده‌اند.

بر اساس گزارش‌های رسیده، فرهاد حسینی، دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دانشگاه آزاد زنجان، سه شنبه ۲۸ شهریورماه، از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شده و درحال حاضر در بازداشتگاه سپاه پاسداران زنجان زیر بازجویی است.  همچنین محمدمهدی وثوقیان، دانشجوی هوشبری و نائب دبیر شورای‌صنفی و فعال دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان امروز، ۲۹ شهریورماه، با هجوم پانزده نیروی امنیتی به منزل او و همراه با کتک و دشنام از سوی این گزمگان حکومتی بازداشت شده است.

خانم سروناز احمدی، مددکار در حوزه کودکان و مترجم، که درحال حاضر در زندان اوین زندانی است نیز در نامه‌ای که روز  یکشنبه ۲۶ شهریورماه انتشار یافت اطلاع‌رسانی کرده است که عده‌ای از زندانیان سیاسی که به‌دلیل دست نکشیدن از مقاومت در برابر سرکوب و ادامهٔ حمایت از جنبش اعتراضی مردم در روز ۱۲ شهریور‌ماه جاری از زندان اوین به‌منظور مجازات به زندان مخوف قزل‌حصار انتقال داده شده‌اند. در این نامه اشاره شده است همسر ۲۸ سالهٔ خانم احمدی، کامیار فکور،  خبرنگار در حوزهٔ اقتصاد محیط‌زیست، ترانه‌سرا و خوانندهٔ موسیقی رَپ از دوازدهم شهریورماه “به‌همراه دوازده زندانی دیگر با ترفند دروغ در روز ملاقات به بند امن زندان دهشتناک قزل‌حصار کرج تبعید شدند که به‌معنای سرکوب در سرکوب است. …  هر روز هم خبری از وضعیت وخیم آنان می‌رسد، از کتک و دشنام گرفته تا بی‌هوشی جعفر ابراهیمی، معلمی که به‌جای تبعید به سیاهچالی نکبت‌بار باید به‌خاطر وضعیت وخیم سلامتی‌اش عدم تحمل حبس دریافت می‌کرده است. … حالا این سیزده نفر در اعتصاب غذا در حمایت از قیام ژینا هستند و بار دیگر نشان داده‌اند که هر جا ستمی هست مقاومتی هم هست.”

زندانیان منتقل شده از اوین به زندان آلوده و مخوف قزل‌حصار، جعفر ابراهیمی، کامیار فکور، لقمان امین‌‌پور، سعید ماسوری، افشین بایمانی، سپهر امام‌‌جمعه، زرتشت احمدی‌راغب، محمد شافعی، سامان صیدی (یاسین)، حمزه سواری، احمدرضا حائری، رضا سلمان‌زاده، و مسعودرضا ابراهیمی‌نژاد هستند.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران دربارهٔ “آخرین وضعیت زندانیان تبعید شده از زندان اوین به زندان قزل‌حصار” نوشت: آنان ناچارند برای حفظ امنیت خویش به‌صورت شبانه‌روزی کشیک دهند. گزارش شده است که این زندانیان سیاسی را در بند زندانیان محکوم به جرم‌های جنایی ازجمله محکومان به اعدام اسکان داده‌اند.

بر اساس این گزارش “زندانیان تبعید شده از هیچ‌گونه امکان هواخوری برخوردار نبوده و به‌صورت ۲۴ ساعته در یک محیط بسته و بدون تهویه نگه‌داشته می‌شوند.” ضمن آنکه بند آنان “فاقد هرگونه امکانات پخت‌وپز و فروشگاه برای خرید” است.  بندی که این ۱۳ زندانی سیاسی در آن نگه‌داشته می‌شوند “فاقد امکانات اولیه همچون آب آشامیدنی و یا آب گرم برای استحمام است.”

به‌گزارش رسانه‌های اجتماعی مدافع حقوق بشر، جدا از سیزده زندانی‌ای که روز ۱۲ شهریورماه از زندان اوین به قزل‌حصار منتقل شده‌اند، ۲۵ زندانی دیگر هم از زندان گوهردشت به این سیاهچال منتقل شده‌اند.

در نامهٔ سروناز احمدی تأیید شده  که “از امروز بیست‌وششم شهریور در همراهی با مقاومت این زندانیان در اعتصاب غذا خواهم بود و پس از پایان اعتصاب غذای این زندانیان هم اعتراضم به این تبعید و سرکوب مضاعف در زندان از طریق تبعید را با تحصن و در صورت لزوم مجدداً اعتصاب غذا نشان خواهم داد. … این اعتراضی‌ست به سرکوب مضاعف زندانی از طریق تبعید در محل سرکوب یعنی زندان، این اعتراضی‌ست برای سوی چشمان جعفر ابراهیمی… این اعتراضی‌ست به تمام آزار و اذیت‌ها و اضطراب‌ها و نگرانی‌ها… این اعتراضی‌ست کوچک برای یادآوری رنج‌ها و مقاومت‌های بزرگ، برای یادآوری پیراهن سرخ عروسی مریم همسر بکتاش آبتین، برای هم‌قطاری‌ام آنیشا اسدالهی که همان تماس سه دقیقه‌ای را هم با همسرش کیوان به‌جرم خواندن شعر ندارد، برای سعید سلطانپور که در شب عروسی‌اش او را ربودند تا به‌خیال خود از صحنهٔ زندگی محوش کنند، برای پوری و مرتضی کیوان، برای آن‌هایی که برای عشق از آن‌ها حتی یک گور مشخص هم باقی نمانده و برای حنانه کیا. این اعتراض اگرچه پس از پایان این اعتصاب غذای جمعی، جلوهٔ اقدامی فردی را خواهد داشت اما با ایمان به قدر جمع‌مان است و با امید به اینکه آنچه از من باقی‌مانده بسنده است تا آن خیال‌وارهٔ سبک‌وزن بر تباهیِ واقعیت چیره شود.”

حزب تودۀ ایران، به همراه با همهٔ نیروهای آزادی‌خواه ایران و جهان، ادامه داشتن و شدت پیدا کردن موج جدید بازداشت‌ها و اقدام‌های سرکوبگرانه رژیم ضد مردمی حاکم بر میهن را محکوم می‌کند. نیروهای ترقی‌خواه و ملی دموکراتیک کشور آزادی بی‌قیدوشرط و بی‌درنگ همهٔ زندانیان سیاسی را خواهانند.

حزب تودهٔ ایران دعوت خود از همهٔ نیروهای آزادی‌خواه و ملی دموکراتیک کشور به‌منظور سازمان‌دهی مشترک حرکت‌های اعتراضی،  و ابراز همبستگی فعال با زندانیان سیاسی کشور و همهٔ مبارزان راه آزادی، دموکزاسی، و عدالت اجتماعی و همچنین ابراز همبستگی با جنبش قهرمانانهٔ زنان، کارگران، و دانشجویان میهن را دیگربار اعلام می‌کند.

حزب تودۀ ایران

۲۹ شهریورماه ۱۴۰۲

چاپ کن