رفیق محمدعلی اخلاصی که او را به علی اخلاصی می‌شناختیم، جمعه ۵ آبان ماه ۱۴۰۲ با رویی گشاده، چشم بر جهان بست و رفت. این شیفته‌جان در حالی با هستی وداع گفت که بر بستر تخت بیمارستان نیز، چون همیشه لبخند بر چهره داشت و پیام امید به زندگی می‌داد. حتی برای خانواده‌‌ی آگاه از وضعیت حاد بیماری هم، دشوار بود بپذیرند که علی آنان واپسین لحظات زندگی را پشت سر دارد.
علی اخلاصی متولد ۱۳۲۸ شهر شوشتر بود. بعد اتمام دوره دبیرستان و گذراندن خدمت سربازی، بخاطر علایق مبارزاتی، تحصیل در رشته‌ی علوم سیاسی را برگزید و وارد دانشگاه تهران شد. دوره‌ی دانشجویی را می‌گذراند که در سال ۱۳۵۲ به اتهام ارتباطاتی با محفلی از چپ، توسط ساواک دستگیر و چهار سال در زندان ماند. او از همان فردای رهایی، به کار سیاسی در زادگاهش خوزستان و تهران ادامه داد و با تلاشی بی دریغ آن را پی گرفت.
علی اخلاصی از هواداران پابرجای سازمان چریک‌های فدایی بود. همبندی‌ها‌یش، وی را به آرامش در چهره و سری پرشور می‌شناختند. در برخورد با دوستان متانتی زبانزد داشت و به وقت ایستادن در مقابل سرکوبگری پلیس، رفیقی پرخروش در دفاع از حقوق زندانی سیاسی بود. زندان را به خواندن گذراند و در خانواده شهره به فردی مشوق مطالعه و اهدای کتاب به آشناهای دور و نزدیک شد. دوستدارانش بخاطر روحیه‌‌ی مردمی و رفتاری صمیمانه‌‌ای، او را به احترام «خالو» صدا می‌زدند.
علی اخلاصی بعد انقلاب، به فعالیت پرزحمت و ثمربخش خود شکل تشکیلاتی داد و در بحبوحه‌ی بگیروببندهای سال ۱۳۶۰ دیگربار پایش به زندان کشید. با از سرگذراندن دهشت یکساله‌ی بازداشتگاه جمهوری اسلامی، شانس رهایی از زندان را یافت بی آنکه یک دم از پیگرد و کابوس در امان بماند. با تشدید فضای اختناق، ناگزیر از گزینش مهاجرت سیاسی شد و دردمندانه ترک میهن گفت. علی با همسر وفادارش بعد چندین جابجایی جغرافیایی، سرانجام در استکهلم سکنی گزید و چندی بعد در پی بیماری جانکاه، با فرارسیدن روز وداع، بر تلخی غربت چهل ساله نقطه پایان گذاشت.
اخلاصی با آنکه از سال ۱۳۹۷ خبر زیست نه دیگر چندان دراز را از پزشکان شنیده بود، اما آن را آگاهانه پس می‌زد، تا اطرافیان رنج نبرند. او به مشارکت شورانگیز با جنبش «زن – زندگی – آزادی» برخاست و جز نزدیکان مطلع از وخامت حالش، کمتر کسی دریافت که وی به قیمت تحمل چه درد جانسوزی، از حضور در هیچ تظاهرات دسترس‌پذیر باز نمی ماند. وی حتی تا استراسبورگ و بروکسل دور از محل زندگی‌اش نیز رفت مبادا که در آخرین مجال زندگی، وظیفه‌ی همه‌عمری‌‌‌اش در همراهی با مردم بپاخاسته برزمین بماند.
نام علی اخلاصی در یاد هر آن کسی می‌ماند که دوستی و رفاقت را در چشمان پرمهر او خوانده بود. از دست دادن این دوست و رفیق با محبت که مهربانی‌اش شامل پرشماران بود، ضایعه‌ای فراموش نشدنی است. با اینهمه، سنگینی درد و بار اصلی فقدان علی، بیش از همه بر دل اکرم همیار زندگی او و سه فرزند برومندشان است و گرد غم ناشی از نبودنش، نشسته بر رخ نوادگانی که عشق زندگی پایانی وی بودند.
ما هم‌دردان درگذشت علی اخلاصی متواضع، این سوگ را به همیار مهربانش اکرم و فرزندان عزیز: امید، جهانگیر و آماندا صمیمانه تسلیت گفته و برای بازماندگان، بستگان و دوستان او و به ویژه خواهرش معصومه گرامی، بردباری آرزو داریم.
۲۰ آبان ۱۴۰۲ برابر با ۱۱ نوامبر ۲۰۲۳
میترا آزاد – پروین آهو قلندری – مهدی ابراهیم زاده – رستم ارباب – پریسا احمدیان – فرید اشکان – محمد اعظمی – پرویز امام – بهرام امامی – صبا انصاری – منصور انصاری – یداله بلدی – مهرداد بهارآرا – علیرضا بهتویی – رضا بهروان – امیر حسین بهبودی – اژدر بهنام – عاطفه پروشات – مهدی پرویز – ناصر پسانیده – مریم پورتنگستانی – حسین پورجانکی – ارسلان پورقباد – احمد پورمندی – علی پور نقوی – کیانوش توکلی – وحید توکلی – رسول تیهوئیان – رضا جاسکی – آروین جاوید – علی جاوید – فلور جاوید – خانجان جبل عاملی – حسن جعفری – علی جلال – فردوس جمشیدی رودباری – فرزاد جواهری – رضا جوشنی – محمد حدادپور خیابان – جعفر حسین زاده – حمید حسینی – حمید حمید بیگی – ا.آزاد حمیدیان – نقی حمیدیان – فرشته خارایی – بهروز خلیق – مراد خورشیدی – مرتضی داور – بهمن درویشیان – محسن رحمانی – مسعود رحمانی – یوسف رحمانی – کاظم رستمی – رزا روزبهان – فخری زرشکه – اسماعیل زرگریان – حسن زهتاب – مریم سطوت – مسعود سفری نسب – کیومرث سلطان آبادی – سیامک سلطانی – محمد سلیمانی – اکبر سوری – مسعود شب‌افروز – مرضیه شفیع (شمسی) – فاطی شمس کهن – شجاع شمسی زاده – محمود شوشتری – اسماعیل صفرزاده – مجید عبدالرحیم پور – فرزانه عظیمی – محمد صادق علی اصغری – پرشینگ فاطمی – مهدی فتاپور – مسعود فتحی – بهروز فدایی – مسعود فراز – اتابک فتح الله زاده – محسن فومنی – ناهید قاجار – قدرت قلی زاده – رحیم قیومی – صادق کارگر – اسفندیار کریمی – بهزاد کریمی – فرزاد کریمی – پری کسرائیان – سیامک کلهر – مصطفی کمالی – حسن گلشاهی – سهیلا گلشاهی – مینا لبادی – یوسف محمدی – گلی مدثر – سیروس مددی – مصطفی مدنی – بهروز مطلب زاده – منوچهر مقصودنیا – پروین ملک – امیر ممبینی – زیور ممبینی – مریم ممبینی – عنایت مودت – حسین مولود صفا – سیما موید – رضا مهجوریان – جمشید مهرورزی – خسرو میرمالک ثانی –اشرف میرهاشمی- حسن نادری – حجت نارنجی – احمد نجاتی – رضا نجفی – فرخ نگهدار – داوود نوائیان – پرویز نویدی – مرتضی نیکی – احد واحدی – مهشید یاسری – علی رضا یکتا – توران همتی
