چهل روز از جنگ اسرائیل و غزه می گذرد، جنگی که ارتش اسرائیل به وحشیانه ترین شکل ممکن جان از مردم می ستاند، برایش فرقی ندارد که جان کودک ،زن و مرد و یا سالمندان را می ستاند؛ حتی برایش چندان اهمیتی ندارد، که مردم غیرنظامی و بی دفاع به کجا پناه ببرند. چنانچه در چهل روز گذشته حملات هوائی ارتش اسرائیل منحصر به کشتار مردم بی دفاع غزه در کوچه و خیابانها نشده، و فراتر از آن نیز رفته است. بمباران مراکز درمانی نظیر، بیمارستان های المعمدانی، بمباران بیمارستان « شفا »ی غزه، بمباران بیمارستان « الصداقه » ترکیه که تنها مرکز درمان بیماران سرطانی در نوار غزه بود و مسجد الکتیبه غزه، نمونه هایی هستند که ددمنشی صیهونیست ها را نشان می دهد، همه این مراکز کاملا تخریب یا به نیمه ویرانه ای تبدیل شدند. از ۷ اکتبر حملات سنگین و بی سابقه جنگنده‌های اسرائیل به غزه نیز شمار جان باختگان فلسطینی را به حدود ۱۱۰۰۰ نفر افزایش یافته است. ارتش اسرائیل در حملات جدید؛ علاوه بر بمباران هوائی بیمارستان ها، مدارس و مسجد، حتی از حمله به اردوگاههای پناهندگان کوتاهی نکرد و زنان و کودکان پناهنده را به خاک و خون کشید. اکنون غزه زندان بزرگ‌ترین رو باز جهان، دیگر جای زندگی نیست، مردم بی دفاع هر روز صبح امید چندانی ندارند که تا پایان روز کشته یا زخمی نگردند. در این مدت که حمام خون در بیمارستان ها، مدارس و اردوگاههای آوارگان جاری می شود، تصاویر وحشتناکی از حمامِ خون در مدرسه های پناهگاه شده‌ی آوارگان فلسطینی، از طریق رسانه ها ارسال و جهان شاهد آن است. ولی جای تعجب دارد، که غرب غوغای پوشالی و پروپاگاندای ادعای « سر بریدن نوزادان اسرائیلی »، را در بوق و کرنا تبلیغاتی می دمیدند، ادعایی که هرگز واقعیت نداشت و به دروغ بودن آن اعتراف کردند ، در شرایطی که هیاهوی غرب برای خبر « جعلی » سربریدن کودکان اسرائیلی، گوش فلک را کر کرده بود، متاسفانه دول غربی در برابر حمام خون در غزه سکوت اختیار می کنند، یعنی آمریکا و اروپا در برابر حمله به بیمارستان ها و… اصلا خم به ابرو نیاوردند. آیا از خود نمی پرسید، عقبه این کودک کشی و نسل کشی رژیم آپارتاید اسرائیل از کجا آمده است؟ این اقدام جنایت بار ریشه در تاریخ اشغال فلسطین توسط یهودی ها دارد، و از زمان تشکیل دولت راست افراطی به رهبری نتانیاهو، در شهرک نشینان نه تنها فروکش نکرد، حتی رادیکال تر هم شده است. شهرک نشینان که عمدتا از یهودیان افراطی هستند، با حمایت نظامیان اسرائیلی به طور مرتب به روستاهای فلسطینی در کرانه باختری حمله می کردند، ولی دولتمردان جهان خود را به کوری و کری زده بودند، تا فریاد مردم به خاک و خون کشیده و مظلوم در غزه را نبینند و نشنوند. متاسفانه گزارشات نگران کننده سازمان ها و دیگر نهادهای بشردوستانه بین المللی دامنهٔ این جنایات را آشکار می سازند چنانچه بیش از صد تن از کارکنان سازمان ملل جز کشته شادگان در غزه هستند.، هر روز اجساد بسیاری روی هم انباشته می شوند، محله ها با خاک یکسان می شوند. اما در همین حال آمریکا و اروپای به اصطلاح ناظر بر اجرای موازین حقوق بشر، صرفا تماشاگر این فاجعه هستند، بنا به آمار از ۷ اکتبر تاکنون اسرائیل اشغالگر بیشتر از یکسال جنگ آمریکا با افغانستان بمب بر سر کودکان، زنان و مردان بیدفاع باریکه غزه ریخته است. متاسفانه دول غربی حامیان حقوق بشر کماکان تحت تاثیر پروپاگاندای رسانه های در خدمت لابی یهودی صهیونیستی آمریکایی، هنوز جرأت و شهامت کافی برای روشنگری نقش نتانیاهو و محکوم کردن وی در کشتار مردم غیر نظامی غزه را پیدا نکرده اند. بنا به اخبار و شواهد غزه اکنون در بدترین لحظات بحران‌های بشردوستانه جهان به سر می برد. در پی تشدید حملات هوائی و زمینی ارتش صیهونیستی، می رود تا این بحران به فاجعه دهشتناک تری تبدیل شود. فاجعه ای که متاسفانه با تائید تلویحی و آشکار دول غربی، اسرائیل چند ین روز است که با شدت بیشتری از زمین و هوا مردم غزه را به خاک و خون کشانیده است، تا آخرین تجلی به غایت وحشتناک ایدئولوژی نژادپرستانه ی فاجعه آفرین را ترسیم کند. ولیکن باوجود تمام مصائب تلخ، مردم غزه هر روزه و توامان بار سنگین قتل‌عام و نسل‌کشی، را با گرسنگی، محاصره و بمباران را متحمل و بر دوش می کشند.
در همدردی با مردم غزه، بجز حمایت چند کشور، بیشتر دولتها بویژه آمریکا و اروپا سکوت اختیار کرده اند، که استانداردهای دوگانه و ناقض حقوق بشری غرب را بازتاب می دهند، تا نشان دهندعملکرد دولت های غربی در حوزه حقوق بشر دوگانه بوده، هست و امید که در آینده نباشد، اما تا قبل از جنگ غزه آمریکا و اروپا آنجایی که پای حمایت از انسان غربی به طور نمونه اوکرائین در میان بود، به طور شداد و غلاظ موازین حقوق بشری لحظه ای از محکوم نمودن روسیه کوتاهی نمی کردند. اما امروز در برابر غزه با خاک یکسان شده توسط ارتش جنایتکار اسرائیل، نخست سکوت اختیار کردند، بعد با انواع دروغ‌ها و ساخت کلیپ‌های دروغین کشته‌های رژیم صهیونیستی را بزرگنمایی کردند، تا رژیم نژادپرست با اقدامات ضدحقوق بشری را مظلوم جلوه دهند. در این رابطه اخبار و گزارش‌های مختلف؛ در حقیقت این دوگانگی نگاه و ارزش‌گذاری حقوق بشری را بازتاب می دهند. چون قدرت های غربی استانداردهای حقوق‌بشر دوگانه و مطابق منافع خود و شرکاء خویش را به طور سفارشی اجرائی می‌کنند.
دولت های غربی مدعی حقوق بشر همواره در کنار رژیم صهیونیستی ایستاده اند و کشتار فلسطینی‌ها توسط این رژیم نژادپرست را نرمالیزه و تحت عنوان دفاع از خود تعبیر کرده‌اند، دولت های حامی اسرائیل از ۷ اکتبر تاکنون شکل جدی و آشکارتر ی از سیاست‌های ناقض حقوق بشری را در پیش گرفته‌اند، از جمله آنها می‌توان به ممنوع اعلام کردن همدردی با فلسطینی‌ها، ممانعت از برگزاری تظاهرات و تجمعات در حمایت از غزه، اشاره کرد. در بیانی کوتاه آنچه مشخص است واکنش دول غربی در قبال ویرانی‌های فراوان غزه ( زندان روباز جهان )، تحکیم استانداردهای دوگانه حقوق بشری غرب است که شاهد آنیم و دیگر هیچ کس در جهان، به حمایت چشم بستهٔ آنها از اسرائیل تردیدی به خود راه نمی دهد. در حالی که از ۷ اکتبر ببعد هر روز ارتش رژیم صهیونیستی، مردم بی دفاع نوار غزه را به خاک و خون می‌کشاند،تمام کشور‌های مدعی حقوق بشر در هر برهه که اسرائیل مرتکب جنایات می شود، به بهانه‌ای رفتار خشن و نسل کشی این رژیم جنایتکار را تحت عنوان دفاع از خود توجیه می‌کنند؛ آنها از رسانه‌های خود برای فرافکنی درباره جنایت‌های رژیم صهیونیستی نیز استفاده می‌کنند. سوالی که در اینجا مطرح می‌شود، این است که رسانه‌های غربی منادیان دفاع از حقوق بشر، به خصوص نهادهایی نظیر سازمان ملل در این گونه رخدادهای اسفناک کجای ماجرا قرار دارند، و چرا هیچ صدایی اثرگذار از آنها بلند نمی‌شود؟ آیا سکوت در برابر این جنایات و حتی فراتر از آن هم آوایی با اشغالگران صهیونیست، باقی مانده اعتبار آنها را از بین نخواهد برد؟ این واقعیت باعث می شود دیگر تردید نکنیم، که در پی کشتار مردم بی دفاع و با خاک یکسان کردن غزه آغاز فروپاشی ادعا‌های حقوق بشری کشور‌های غربی فرار رسیده است. معتقدم مسئولیت هر جریان طرفدار دمکراسی و صلح طلب در این گزاره می گنجد، که نباید درقبال بمباران غزه سکوت و سیاست بی طرفی اختیار کنند، که ترجمان حمایت از سبعیت و بربریت و کودک کشی صهیونیسم اسرائیل است. در جنگ غزه حمایت امریکا و اروپا از رژیم اشغالگر اسرائیل باعث شده است، تا ایمان بیاوریم آنها هیچ احترامی برای قوانین بین‌المللی و حقوق بشر قائل نمی شوند. همچنین به موازات آن، عدم قدرت اجرایی و کوتاهی نهادهای حقوق بشری در رسیدگی به جرایم رژیم صهیونیستی؛ نیز قابل پذیرش نیست. بنابراین جامعه بین‌المللی سریعا حمایت بی‌قیدوشرط خود از دولت آپارتاید اسرائیل را کنار بگذارند، و به سکوت خود برابر نسل‌کشی در غزه پایان دهند. مسئولیت کشتار دسته جمعی کودکان و زنان بی دفاع غزه، تنها برعهده‌ی رژیم آپارتید اسرائیل نیست، بلکه سهمی بیشتری از آن را متوجه حامیان مالی و نظامی این رژیم اشغالگر می کند. در دفاع از مردم غزه همه ی ما باید دریابیم، که چگونه باید به این جنگ پایان دهیم. به گمان من هر شهروند و هر روشنفکری مسئولیت تاریخی و اخلاقی را بر عهده دارد، که با خودش فکر کند، و از وجدانش بپرسد، آیا اتفاقی که دارد می‌افتد عادلانه است؟ آیا سکوت در برابر آنها اقدام درستی می باشد؟ من نمی‌خواهم به آن گروه از انسانها تعلق داشته باشم، که در برابر نسل‌کشی فلسطینیان دست روی دست می‌گذارند.
و نهایتا مطلب را با نقل موضع اثرگذار نماینده ایرلند به پایان می رسانم. آی انسانها، انسانیت شما کجاست ؟ چگونه یک جنایت را می بینید و می گوئید، این اشتباه است؟ اما در حال تماشا هستید که در غزه اجساد مردم روی هم انباشته می شوند. محله ها با خاک یکسان می شوند، چرا بی تفاوت هستید؟ انسانیت شما کجاست؟
مهرزاد وطن آبادی
خبرها، گزارش ها و ویدئوهای بیشتر را در تلگرام اخبار روز ببیند
1378 -1401 (2000 – 2023) * کپی رايت
زنده باشیی شما و همه انسانهایی که دلی برای همدردی با ستمدیدگان و سری در اندیشه عدالت و آزادی دارند.