بخش ورزشی: بدون مقدمه, سال ۱۳۹۸ هم گذشت و امروز نخستین روز سال ۱۳۹۹ است. میلیوها نوجوان و جوان چشم براه آینده در کشورمان، نه سهمی از ورزش همگانی نصیب شان شده و نه راهی برای ورزش قهرمانی بیش روی شان قرار گرفته. میلیونها دختر هم چنان اسیر چادر و چاقچور و روبان اند و میلیونها پسر در حسرت پوشیدن یک کفش فوتبال شب را روز می کنند!
ورزش قلمروی است که باید روی فقرزدائی تاثیر بگذارد اما در میهنمان وضعیت جور دیگری است. این فقر است که بر روی ورزش تاثیر گذاشته و میلیونها نفر -پای پتی- آن هستند! کودکان و نوجوانان و جوانان کشورمان از ارث و سرمایه ملی و متعلق به نسل شان هیچ سهمی ندارند و نظام جمهوری اسلامی بجای تامین نیازها و مطالبات ورزشی کودکان و نوجوانان کشورمان هر سال بدتر از سال قبل آنان را فقیرتر و آینده را برای شان تاریکتر می کند.
کودکان و نوجوانان ما، نه از بازی کردن سهمی می برند و نه از تفریح و سرگرمی برخوردار هستند. در ورزش نیز آن جائی که سهم و حق شان است که دیده شوند در گمنامی و بیگانگی بسر می برند. سهم هر کودک و جوان ازسرانه ورزش در کشورمان به ده سانتیمتر هم نمیرسد. هم چنان که از درآمد ملی و از امکانات رفاهی سهمی ندارند و در زندان فاصله طبقاتی وحشتناک زندگی را با مشقت و سختی بیش می برند. کودکان کار نیز جزئی از این خیل عظیم هستتند که بی پرده و آشکار خود را سرکوب و غارت شده می بینند! کودکان خیابانی رویاها و آرزو های خود را در شاخه های گل به سوارانی می فروشند که حقوق مادی و مدنی آنان را به تاراج و غنیمت گرفته اند. کودکان و نوجوانان از برنامه و از سه بازه زمانی از بدو تولد تا ۱۲ سالگی برای برخورداری از سلامت جسمی و ذهنی سهمی ندارند.
بحران اقتصادی در کنار ناتوانی نظام ولایت فقیه به جامعه آسیب‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های جدی زده. این روندی است که از قبل آغاز شده و در حال حاضر فقر و نابرابری رو به گسترش است. در چند ماه اخیر جمعیت قابل توجهی به زیر خط فقر سقوط کرده است در چنین شرایطی در سال ۹۹ نیزچشم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اندازی از بهبود شرایط و تغییر سیاست‌ها دیده نمی‌شود. کسری بودجه، تورم، افزایش هزینه‌های جاری، تحریم‌های نفتی و … همگی چشم انداز تیره‌ای از اقتصاد ایران در سال ۹۹ ارائه می‌دهد.
