دور تازه ای از «نمایش خیمه شب بازی» که نام «انتخابات» بخود گرفته، در حال برگزار شدن است.
ابعاد بی تفاوتی مردم نسبت به نمایشی که انتخابات نامیده می شود، بعد از سرکوب خونین «جنبش زن، زندگی، آزادی» که به بهای به خاک افتادن صدها نفر، زخمی و زندانی شدن دهها هزار نفر تمام شد، کار را به جائی رسانده است که رژیم برای کشاندن آنها به پای صندوقهای رای از هیچ تلاش مذبوحانه ای فروگذار نمی کند.
نمایش های «مخالفت» در تلویزیون دولتی، سخنرانی ها و اطلاعیه های جناح به اصطلاح اصلاح طلب و دعوتهای پی در پی حاکمین اصلی برای گرم کردن تنور انتخاباتی از جمله ی این تلاشها محسوب می شوند.
غافل از اینکه «جنبش زن، زندگی، آزادی» دیگر جایی برای بزک نمودن چهره ی رژیم و مشروع بودن حاکمان سیاسی نگذاشته است.
هنگامی که خون ژینا – که به جرم «کم حجابی» کشته شد- هنوز خشک نشده است؛ وقتی که مویه ی سوزناک پدران و مادران داغدار معترضین به این جنایت – که در اقصی نقاط ایران به گلوله بسته شدند- در قبرستانهای کشور هنوز به گوش می رسد؛ زمانی که زخمهای دخترانی که گزمه های رژیم تبه کار به عمد چشمها و اعضای تناسلی آنها را هدف گرفتند، بهبود نیافته است و در روزگاری که هنوز مردم ایران هر روز زنان و جوانانی را که با گلوله های ساچمه ای «آتش به اختیاران» رژیم بینائی خود را از دست داده اند، در همسایگی شان و در خیابانهای کشور مشاهده می کنند و هر روز که می گذرد – همانگونه که در مورد دختر مظلوم نیکا شاکرمی شاهدش بودیم- ابعاد تازه ای از جنایات رژیم افشا می شود و رژیم ترور و وحشت عاملین شیمیائی کردن دخترانمان را در اقصی نقاط کشور در پوشش امنیتی خود برای ترورها و اقدامات جنایتکارانه ی بعدی اش حفظ و پوشش می دهد، سخن از «انتخابات» بی معنی است.
اصلا در کشوری که قانون اساسی حق حاکمیت را از آن خدا و نماینده ی وی یعنی ولی فقیه میداند و مردم در چشم حاکمان رعیتی بیش نیستند، انتخابات چه معنی می تواند داشته باشد؟
در چنین کشوری انتخابات در حقیقت نمایشی تزئینی است که حاکمیت اسلامی برای نشان دادن به اصطلاح مردمسالاری اسلامی و مشروعیت بین المللی بدان نیاز دارد و البته کارگزاران و طرفداران رژیم نیز با شرکت در آن می توانند وارد سیستم سهم بری از غارت و امتیازات رژیم مافیائی بشوند.
سیستم انتخاب بد و بدتر در کشور – که انتخابات مجلس و ریاست جمهوری نام گرفته اند- دیرزمانی است به بالماسکه ای برای مشغول کردن مردم و تربیت و بسیج عده ای گوش به فرمان برای تصویب «قوانین» لازم جهت جنبه ی قانونی بخشیدن به اعمال سرکوبگرانه و غارتگرانه ی حاکمان بدل شده است.
و صد البته چنین نمایشی برای پز مردمسالاری در برابر نهاهای بین المللی نیز لازم است.
مردم آزاده ی ایران!…
در حالی که خون دلاوران شرکت کننده در «جنبش زن، زندگی، آزادی» هنوز بر روی آسفالت خیابانهای کشور خشک نشده و هزاران نفر از شرکت کنندگان این جنبش هنوز در سیاهچالهای رژیم اسیر هستند، شرکت در این «نمایش خیمه شب بازی» مهر تائید بر اقدامات ضد انسانی و ضد آزادی این رژیم جهل و جنایت محسوب می شود.
مردم آذربایجان!… ترکهای ایران!…
در حالی که دهها نفر از فرزندان دلاور آذربایجان فقط بخاطر دفاع از آموزش به زبان مادری و اعتراض به خشک کردن عمدی دریاچه ی ارومیه در زندان هستند، شرکت در مضحکه ی انتخاباتی، بازی کردن در زمین رژیمی است که امروزه نه تنها نماد شوونیزم فارس، بلکه زندانبان ملل اسیر غیر فارس در ایران محسوب می شود.
نه به شرکت در انتخابات فرمایشی رژیم جمهوری اسلامی ایران!…
جنبش فدرال دمکرات آذربایجان
نهم اسفند ۱۴۰۲- ۲۸ فوریه ۲۰۲۴
ا
