اسرائیل یعنی امریکا! و در موا ردی حتی بیشتر از امریکا
نخست لازم می بینم که در پیشگاه مردم شریف و بسیار پایدار غزه (و همچنین مردم کرانه غربی) سر تعظیم فرود بیاورم, ملتی که در ۲۰۰ روز گذشته هرروز بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ نفر از زنان و کودکان و جوانانش رادر پیش چشمان جهانیان قتل عام می کنند تا مگرسرهایشان را فرود آورند و یا ازمیهن آباء اجدادی خود, فلسطین, فرارکنند ! اما انا ن, مادران و پدران, فرزندان و بازماندگان صبور و پر وقار, ستبر و سرفراز ایستاده اند.این ننگ بی تردید تا ابد بر پیشانی اسرائیل و حکومتها امریکا, انگلیس, آلمان و…حک شده است
اسرائیل پیش از حمله به یک منطقه, ابتدا به خبرنگاران و امداد گران حمله می کند تا کشته شوند و یا فرار کنند, تا ارتش اسرائیل تنها خبرگزار صحنه ها باشد آنگاه به بیمارستانها یورش می برد و سپس آب و غذا را برروی مردم می بندد تا در نیمه های شب بطرز غافلگیرانه خوابگاه هایشا ن را بمباران و کودکان و زنان را قطعه قطعه کنند. سخنگوی ارتش جنایتکار علیه بشریت, در گزارش روزانه خود می گوید تصمیمات این حملات در ستاد “جنگ” با حضور نماینده ارتش امریکا گرفته می شود. آنچه بر مردم فلسطین می گذرد پیام حکومت امریکا(آنگلیس, آلمان و…) بهمه دنیاست: اگر کسی دربرابر “اسرائیل ما ” سرکشی کند آنگاه در پیش چشم جهانیان با او چنان کنیم که درکتابها از چنگیزو تیمورو هیتلرنوشته اند. امریکا علیه سازمان ملل عمل می کند.بنا منشور سازمان ملل اسرائیل در برابر فلسطینیان هیچ حقی ندارد بلکه تنها وظایفی دارد (که در پناه امریکا هیچکدام را انجام نمی دهد) بنا به منشور سازمان ملل این تنها فلسطینیان(ملت تحت اشغال) هستند که “حق ” دارند, حق مبارزه علیه نیروی اشغالگربه هر شکل ممکن(۱ )
فلسطینیان ( همچنین حماس ) وهمه کشورهای دنیا موجودیت اسرائیل را در چارچوب مرزهای تعیین شده توسط سازمان ملل به رسمیت می شناسند. جمهوری اسلامی از روز اول برپایی خود, شعارمرگ بر اسرائیل سرداد درحالیکه اسرائیل با ایران دشمنی نکرده بود. خامنه ای بارها علنا اعلام کرد که هرکه با اسرائیل مبارزه کند رژیمش به او کمک می نماید, خامنه ای سالها پیش علنا خواهان مسلح کردن مردم در کرانه غربی شده بود(که البته چنین نشد).
در جنگ داخلی سوریه, جمهوری اسلامی, پاسدارها, بسیجی ها و بی پناهان افغانستانی و پاکستانی را به سوریه فرستاد و مدعی شد که اینکار برای جلوگیری از آسیب رسیدن به قبر زینب و رقیه بوده است .اکنون سالهاست جنگ سوریه پایان یافته و کسی هم به قبرها اسیبی نزد. اما پاسدارها و انهم سرکرده هایشان همچنان درسوریه مانده اند. رژیم خودش می گوید این حضور برای تقویت “جبهه مقاومت در برابر اسرائیل (که از نظر رژیم باید نابود گردد ) می باشند. دراین مدت اسرائیل صدها بارکشور سوریه را بمباران کرد و ده ها نفراز بلند پایگان نظامی رژیم را کشت تنها واکنش رژیم این بود که جا و مکان این پاسدارها را عوض کند
اینجانب درمطلبی که در ژوئن سال ۲۰۰۶ منتشر شد (۲ ) نوشتم “…برپایه آنچه گفته شد (سپاه پاسدارها بخاطر سرکوب جوانان مخالف ارتجاع خمینی, به کشتن دادن انبوه جوانان میهن پرست درجنگ, رانت خواری, فساد و ساختار عقب مانده, بی نظم و انضباط و…) احتمال حضور و نفوذ دستگاه های جاسوسی کشورهای خارجی درسپاه پاسدارها بعید نیست.
درطول تاریخ درهر تقابل نظامی بین کشورها کشته شدن سرکرده های یک سپاه از نشانه های مهم شکست ان سپاه بوده و هست. سالها پیش جانشین کل سپاه پاسدارها دروسط شهر زاهدان,درروز روشن به سادگی ترور می شود. قاسم سلیمانی خودش درخاطرات جنگ سی و سه روزه اسرائیل علیه لبنان می گوید: “…چنان در کوچه های شهر…درجنوب لبنان گیر کرده بودیم که به محض کمی جابجا شدن مورد حمله پهباد های اسرائیل قرار می گرفتیم …” بعدا همین آقای “ژنرال” بطور پی در پی از سوریه, نیمه شب, به بغداد پرواز می کند! اصلا نیازی به جاسوسی هم نیست مگرچه کس و کسانی ازسوریه جنگ زده در نیمه شب به بغداد پرواز می کنند؟
اسرائیل اینهمه سرکرده سپاه در سوریه را دقیق و نقطه ای می زند بعد حاج آقا ژنرال (زاهدی) فرمانده سابق نیروی زمینی (والبته فرمانده سپاه سرکوب تهران(ثارالله ) از سال ۸۴ و بعد) با چند سرکرده دیگر پاسدارمی روند در کنسولگری جلسه می گذارند با اطمینان به اینکه اسرائیل قوانین بین المللی را “رعایت” می کند و به جلسه فرماندهان و نقشه کشان “جبهه مقاومت علیه اسرائیل” حمله نمی نماید چون در کنسولگری هستند!! هر کس که درک متوسطی از سیاست داشته باشد می داند که حکومت سوریه از ۱۹۷۳ تا بحال (یعنی حدود ۵۱ سال ) کمترین اقدام , حتی اقدامات دیپلماتیک, برای باز پس گیری بهترین زمینهای خود که برخلاف قطعنامه ۲۴۲ سازمان ملل تحت اشغال اسرائیل است نکرده و نمی کند پس حتما دستکم بخشی از نیروهای نظامی و امنیتی سوریه مخالف حضور و دخالت نیروهای نظامی یک کشور خارجی در کشور خود هستند و لابد تا بحال نارضایتی حکومت سوریه ویا بخشی از آن به جمهوری اسلامی منعکس شده و به رژیم “اطمینان داده اند” که قبرها در امن و امان هستند, از زحمات شما متشکریم, مرحمت زیاد!,,, اما چه کسی انتظار دارد که مرتجعی که فرمانده سپاه سرکوب مردم پایتخت زادگاه خود است (پاسدار زاهدی), به استقلال کشور دیگر احترام بگذارد؟! آری منطقا چه بسا حکومت بشا ر اسد برای در امان ماندن از حملات اسراییل به شهرها و مردم کشور خود اطلاعات و موقعیت نظامیان بیگانه و فتنه گر را در اختیار اسرائیل بگذارد. آیا نیروهای نظامی روسیه مستقر درسوریه, آسمان سوریه را زیر نظر ندارند آیا از پرتابها یا پروازها پیش از رسیدن به هدف آگاه نمی شوند؟ پس چرا به رژیم ملا ها و پا سدارهای بیسواد که روسیه را “متحد استراتژیک”؟! خود خیال می کنند, خبر نمی دهند.
آری جمهوری اسلامی بنا به ماهیت ارتجاعی و بی سواد خود در مهلکه ای افتاده که نه راه پس دارد نه راه پیش
اسرائیل یعنی امریکا! و در موا ردی حتی بیشتر از امریکا.
همه دنیا می دانند که در شرایط کنونی اقدام نظامی یک کشور خارجی علیه اسرائیل چه بسا برای ناتان یاهو (و حکومت اسرائیل ) “مائده آسمانی” باشد که فشار افکار عمومی مردم جهان علیه اسرائیل راکاسته و اسرائیل نسل کشی علیه فلسطینیان در رفح را به اجرا در آورد (شاید هم در سکوت رسانه های “جامعه جهانی”) و باز یکبار دیگر “..حفظ نظام برتر از همه چی” بلای نابودگری علیه مردم فلسطین گردد
جمهوری اسلامی اصلی ترین دشمن مردم ایران و بلکه مردم منطقه است. با این همه حمله اسرائیل به کنسولگری رژیم در سوریه , در حقوق بین الملل حمله به خاک ایران حساب می شود. اینجانب همراه باهمه ایرانیان ترقی خواه و میهن پرست, با اینکه جمهوری اسلامی را مسئول درجه اول هر اقدام علیه کشورما می دانیم بااینهمه هرتجاوز نظامی هر کشور خارجی علیه کشور ما ایران را بشدت محکوم می کنیم. ما از مبارزه درراه سرنگونی جمهوری اسلامی دست برنداشته و نمی داریم ولی در همان حال با همه توان در برابر هر نیرویی که کمترین آسیبی را متوجه ایرانیان در خانه شان, ایران, بنماید میایستیم.ایرانیان در طول تاریخ هرگز هیچ تجاوز کننده به خاک ایران و مردم ایران را بی پیگرد نگذاشته اند
علی جلال ۱۴/۰۴/۲۰۲۴
پاورقی
۱- امریکا انگلیس آلمان فرانسه, کانادا, استرالیا و… برخلاف نص صریح منشور سازمان ملل میگویند: اسرائیل(اشغالگر ) در برابرفلسطینیان(ملت تحت اشغال) حق “دفاع” دار
۲- با عنوان “بازنگاهی به ترکیب طبقاتی – اجتماعی حاکمیت و موقعیت ذهنی آن” ارائه شده به کنگره هفتم سازمان, در فصل ” سپاه پاسدارها”
