با تجربه زندگی ۶۵ ساله ام یاد گرفته ام که بسرعت جو گیر اخبار نشوم و با آرامش گزینه های مختلف را روی میز بگذارم. بخصوص وقتی که خبر در همه رسانه ها تبدیل به سمفونی همآهنگ می شود. شب گذشته خبر حمله جمهوری اسلامی به اسرائیل در صدر خبرها بود و تمام رادیو تلویزیون های جهانی با تحلیل گران رنگارنگ آنرا رصد می کردند. این هجوم خبری سعی در ایجاد هیجان در افکار عمومی داشت. من چرخی در فضای مجازی زدم، این هیجان بخصوص در جامعه ایرانی بوضوع دیده میشد. در رسانه های جهانی هم دیگر خبری از نوار غزه و بمباران و نسل کشی و اینها نبود. هر چه بود پهباد هایی بود که هنوز شلیک نشده همه در جریان قرار گرفته و مسیر آنها را لحظه به لحظه دنبال میکردند. البته در نگاه اول نیز میشد دریافت که حمله با پهباد – دورون- که چندین ساعت راه باید بپیماید تا به منطقه طرف مقابل برسد یک شوخی بیمزه بیش نیست. شواهد، خبر از یک همآهنگی چند طرفه که به نفع همه طرفها بود، میداد. تعداد پهبادها نیز از ۵۰ شروع و سریع به ۵۰۰ رسید و عاقبت امروز صبح روی ۳۵۰ توافق کردند.
به این ترتیب خامنه ای به وعده انتقام سختی که به نیروهایش داده بود عمل کرده باشد. انتقامی که از دماغ هیچ کس هم خونی نیامد به نفع طرفین است! از آن طرف اسرائیل که زیر فشار افکار جهانی و حتی مردم اسرائیل برای پایان دادن به کشتار مردم غزه است نفسی تازه کرد تا بتواند بهتر به کشتار ادامه دهد. البته قیمت پهبادهایی که هر کدامشان بنا به گفته ی خود عناصر حکومتی هر کدام بیش از دو میلیون دلار است از جیب همین مردم بی پناه پرداخت می شود.
صبح امروز همانطور که حدس زده میشد همه پهباد ها نرسیده به خاک اسرائیل خنثی شد و وضع به حالت عادی بازگشت. آمریکا که دیشب حمایت سفت و سخت خود را از اسرائیل اعلام کرده بود گفت که به هیچوجه از پاسخ احتمالی اسرائیل حمایت نخواهد کرد. اسرائیل هم گفت که هنوز در این رابطه تصمیمی نگرفته ایم. رسانه ها هم گفتند که حمله جمهوری اسلامی در پاسخ به عملیات اسرائیل در دمشق بوده و دیگر نیازی به پاسخ نیست. یعنی نخود نخود هر که رَوَد خانه خود.
یادمان نرود که اینها به هم سرویس میدهند و زمانی که باید به داد هم می رسند اما هرگز تا زمانی که می توانند هر کدام به حکومتشان به همین شکل ادامه دهند بر علیه هم بصورت واقعی به میدان نخواهند آمد. نمونه سرویس دادن را هم در حمله ده اکتبر که بهانه ای برای نسل کشی به اسرائیل داد را دیدیم.
در این سالها دیده ایم که بزرگترین حامی رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی، آمریکا، اروپا و روسیه با همه ی اختلافاتشان با هم می باشند. در همین سالهای انقلاب مردم، اگر دنیای غرب دستش را از پشت جمهوری اسلامی برمی داشت مردم این رژیم را سرنگون کرده بودند. اما هر بار اینها با تاکتیکی تازه به حمایت از حکومت آخوندها برخاستند. دلیل آن هم برای من بسیار روشن است و آن اینکه هیچ رژیمی بهتر از جمهوری اسلامی حافظ منافع غرب نیست. اگر تا بحال آلترناتیوی مانند احمد کرزی و…. مورد پسند آمریکا و اسرائیل پیدا شده بود، صدها بار پشت سرنگونی این رژیم رفته بودند. کما اینکه سرمایه گذاری های بیشماری روی اصلاح طلبان داخلی و رضا پهلوی و ساختن اپوزیسیون های و چهره های قلابی انجام دادند اما به سرانجام نرسید. برای همین نگه داشتن این رِژیم با همه شلنگ تخته انداختن هایش را بیشتر به نفع خود می بینند تا ریسک یک انقلاب مردمی در ایران را بپذیرند. بهتر است همه کسانی که روی درگیری نظامی رژیم با آمریکا و اسرائیل سرمایه گذاری کرده اند، چشمهایشان را باز کنند تا ببینند که هیچ کدام از طرفین خواهان جنگ نیستند و هیچ کدام آلترناتیوی در شرایط فعلی ندارند. اما اکثریت مردم ایران نه دخالت خارجی و جنگ تحمیل شده را میخواهند و نه حمایت از جمهوری اسلامی را. کافیست اینها دست از پشت حکومت قاتلان و دسیسه چینی بر علیه انقلاب مردم بردارند خواهیم دید که مردم چگونه جمهوری اسلامی را با همه دست اندرکاران کوچک و بزرگش را از صحنه جارو خواهند کرد.
