ارنستو سامپر رئیسجمهوری سابق کلمبیا، دیلما روسف رئیسجمهوری سابق برزیل، کریستینا فرناندز دی کرشنر رئیسجمهوری سابق آرژانتین، خوسه لوئیس رودریگس زاپاترو رئیسجمهوری سابق اسپانیا، اوو مورالس رئیسجمهوری سابق بولیوی، رافائل کورهآ رئیسجمهوری سابق اکوادور و ماهاتیر محمد از مالزی از جمله امضاکنندگان این نامه هستند
روسای جمهوری سابق ۳۵ کشور جهان با ارسال نامهای به رئیسجمهوری آمریکا، حذف کوبا از فهرست کشورهای حامی تروریسم را خواستار شدند.
به گزارش روزنامه ال پائیس، دهها رئیسجمهوری سابق و نخستوزیر سابق از سراسر جهان با ارسال نامهای به جو بایدن، تنها چند ماه پیش از پایان دوره ریاست جمهوری وی در آمریکا، حذف کوبا از فهرست کشورهای حامی تروریسم را خواستار شدند.
کوبا در دوره دونالد ترامپ رئیسجمهوری سابق آمریکا در این فهرست گنجانده شد و این اقدام، تلاشی در راستای معکوس کردن عزم باراک اوباما رئیسجمهوری پیشین آمریکا برای برقراری مجدد روابط دیپلماتیک میان دو کشور در سال ۲۰۱۵ با حذف کوبا از این طبقهبندی بود.
در این سند، روسای جمهوری سابق کشورهای آمریکای لاتین و کارائیب، آسیا، آفریقا و اروپا از جو بایدن خواستند تا قبل از پایان دوره ریاستجمهوری خود در ژانویه ۲۰۲۵ این اقدام را انجام دهد تا وضعیت میلیونها کوبایی که از نظر اقتصادی تحت تاثیر محدودیتهای تحمیلی از سوی واشنگتن قرار گرفتهاند، کاهش یابد.
در این نامه آمده است که در ماه مه سال جاری (۲۰۲۴/ اردیبهشت- خرداد)، وزارت امور خارجه آمریکا تصمیم گرفت که کوبا را از فهرست کشورهایی که در مبارزه با تروریسم همکاری نمیکنند، خارج کند و این «یک تصمیم درست و منصفانه» و مورد تحسین امضاکنندگان این نامه بود.
روسای جمهوری سابق تاکید کردند: با این حال و به شیوهای متناقض، مقامهای کشور شما (آمریکا) اصرار دارند که کوبا را در فهرست دیگر، یعنی کشورهای حامی تروریسم، قرار دهند. چگونه میتوان به طور همزمان گفت که کشوری در مبارزه جهانی با تروریسم همکاری میکند و در عین حال آن را به حمایت آشکار از آن متهم کرد؟
این نامه خطاب به بایدن همچنین اشاره میکند که «حفظ گنجاندن کوبا در فهرست کشورهای حامی تروریسم، اقدامی قهری است که توجیه آن در قرن بیست و یکم دشوار است، زمانی که برابری بین کشورها باید یک واقعیت باشد. این تصمیم ناعادلانه، منشور جهانی حقوق بشر و ستون اخلاقی روابط بینالملل معاصر را نیز تحت تاثیر قرار میدهد».
بر اساس این نامه، تحریمهای یکجانبه آمریکا از دلایل وضعیت دشواری است که اقتصاد کوبا در آن قرار دارد.
در ادامه این نامه آمده است: در کوبا، آقای رئیس جمهوری، وضعیت در حال وخیم شدن است، این نشاندهنده وضعیت بحرانی است که میتواند و باید اصلاح شود.
امضاکنندگان تاکید میکنند که این واقعیت که ایالات متحده و کوبا «نظامهای سیاسی با الهامات ایدئولوژیک متفاوت» دارند، نباید دلیلی برای محروم کردن این جزیره از همکاری متقابل باشد
امضاکنندگان همچنین به «تاثیر فراسرزمینی اقدامات محاصره مالی علیه کوبا بر بخشهای بانکی و تجاری و منافع» کشورهای خود اشاره کردند.
ارنستو سامپر رئیسجمهوری سابق کلمبیا، دیلما روسف رئیسجمهوری سابق برزیل، کریستینا فرناندز دی کرشنر رئیسجمهوری سابق آرژانتین، خوسه لوئیس رودریگس زاپاترو رئیسجمهوری سابق اسپانیا، اوو مورالس رئیسجمهوری سابق بولیوی یا رافائل کورهآ رئیسجمهوری سابق اکوادور از جمله امضاکنندگان این نامه هستند.
در ماه مه ۲۰۲۴، وزارت امور خارجه آمریکا، کوبا را از فهرست کشورهایی که در مبارزه با تروریسم همکاری نمیکنند، حذف کرد؛ اقدامی که به دلیل تداوم حفظ این کشور در فهرست کشورهای حامی تروریسم، موجب خشنودی مقامهای کوبایی نشد.
در سال ۱۹۸۲ و در زمان دولت رونالد ریگان بود که کوبا به دلیل حمایت از جنبشهای مسلحانه در آمریکای لاتین و آفریقا در این فهرست بحثبرانگیز قرار گرفت.
پس از ۳۳ سال، در سال ۲۰۱۵، باراک اوباما تصمیم گرفت تا کوبا را از فهرست کشورهای حامی تروریسم حذف کند تا بخشی از اقدامات در برقراری مجدد روابط دیپلماتیک میان دو کشور باشد. در ژانویه ۲۰۲۱ و با روی کار آمدن ترامپ، این جزیره با این استدلال که دولت کوبا روابط خود را با گروههایی مانند نیروهای مسلح انقلابی کلمبیا (FARC) و ارتش آزادیبخش ملی (ELN) حفظ میکند، بار دیگر در این فهرست گنجانده شد.
اگرچه برخی گمان میکردند که با روی کار آمدن بایدن، تحریمهای اعمال شده توسط ترامپ معکوس شود، اما حقیقت این است که سیاست دموکراتها در قبال کوبا تداوم سیاست ترامپ جمهوریخواه بود.
قرار گرفتن کوبا در فهرست کشورهای حامی تروریسم، نه تنها از مبادلات بینالمللی این کشور جلوگیری میکند، ممنوعیت صادرات و محدودیتهای مالی ایجاد کرده و حتی ارسال کمکهای بشردوستانه به این کشور را غیرممکن میسازد.
نامه ای بسیار خوب و بجا اما نقش رهبران مردمی برای بهبود زندگی مردمشان چه میشود؟ هنگامی که تنفر از دشمن بیش از عشق به ملت میشود نتیجه آن انقلاب پر شکوه به کشوری فقیر و ایزوله از جهان میانجامد و آن الگوی زیبا و الهامبخش به درسی تبدیل میشود که باید از آن پرهیز کرد.