امروز باردیگر گرد آمدیم تا در سی و ششمین سال کشتار تابستان ۶۷ از سوگ سیاوشان مان یاد کنیم.
گریز ناگزیر سیاوشان از آتش.
پیروزمند و سرفراز ، ناگزیری رفتنشان بود که بازگشتی نداشت
فریگیسان با گیس ها بریده، دادخواه باردار و یا با فرزند و فرزندانی در آغوش به انتظار نشستند.
فرزندان پروردند، داد ستانند.
و ما ماندگان، ما دادخواهان، پدران و مادران، همسران و فرزندان به داد نشسته ایم. همواره در تلاش برای گشودن راهی که سرانجام این بی داد به پاسخ نشیند.
مادران خاوران یادشان گرامی، بسیاری شان علیرغم تلاش های وقفه ناپذیرشان برای یافتن حقیقت و گشودن درهای واقعیت و رسیدن بدان موفق نبودند. با چشمانی گشوده و پرآرزو برای همیشه رفتند. این دادخواهی سیاوشان، بر فرنگیسان مانده و فرزندانی که کیخسرو درقامت زن یا مردی داد خواهند ستاند…
به امید آن روز
شهریور ۲۰۲۴
