موضع اپوزیسیون چپ در قبال قرارداد نواستعماری چین و ایران چه باید باشد؟ گفتاری از آرش کمانگر

تصمیم حکومت ولایی با چرخش به سمت چین با گام دوم “انقلاب اسلامی” ربط دارد.
حکومت از این طریق قصد واردات تکنولوژی و سرمایه و. تثبیت ولایت و صدور “انقلاب” را در سر می پروراند.
هدف اپوزیسیون در عمل چه چپ وچه راست به حق عدم موفقیت طرح حکومت است.
حال آینده این طرح را کسی پیش بینی نمی کند!؟
گمانه زنی نمی کند!؟
به جزء وابستگی و فروش مملکت را همه دیده اند!
۱.مملکت و منابع آن رسما با خصوصی سازی و حراج منابع در سهام در تمرکز قشر حاکم قرار دارد.
۲. برای باز سازی کشور به تکنولوژی و دانش و توانایی و سرمایه خارجی احتیاج است ،که چین و روسیه را “رهبر فرزانه” انتخاب کرده است.
۳. حکومت سایه در بیت رهبری از پشت پرده برای گام دوم خود را ظاهر کرده است ،مجلس و قوه قضاییه و نیروی نظامی را در دست دارد و منتظر گرفتن سنگر اجرایی کشور با در صد خالص “صد در صد” در چند ماه آینده است.
موفقیت و یا عدم موفقیت این طرح در گروه اپویسیون” توپ در زمین اپوزیسیون ضعیف” قرار دارد.
اتحاد همه جانبه و متمرکز با حتی نیروهای متزلزل داخل حاکمیت و خارج حاکمیت شرط لازم وکافی یک چنین مبارزه ایست.
تمرکز چپ در خود و راهای همکاری با بقیه اپوزیسیون در شکل جبهه ای همه گیر را باید مهد نطر داشت!