با گذشت ۵۰ روز از دستگیری میترا بندی امیرآبادی و هیوا یزدان مهدی آبادی شهروندان بهایی ساکن یزد، این افراد کماکان به صورت بلاتکلیف در بازداشت بسر می‌برند. این افراد از زمان بازداشت تاکنون از ملاقات با خانواده‌های خود محروم هستند.
یک منبع نزدیک به خانواده این شهروندان بهایی در این خصوص به هرانا گفت: “میترا بندی و هیوا یزدان از زمان بازداشت از داشتن ملاقات با خانواده محروم هستند و تنها ده روز یکبار می‌توانند با خانواده خود تماس تلفنی برقرار کنند. تداوم بازداشت آنان در دوران شیوع کرونا خانواده‌هایشان را به شدت نگران کرده است. آنها با مراجعه به قاضی خواهان رسیدگی سریع تر به پرونده عزیزانشان شدند، با این وجود قاضی نه تنها قرار وثیقه یا کفالت صادر نکرد بلکه پس از اتمام قرار نخست قرار بازداشت را به مدت یک ماه دیگر تمدید کرد”.
میترا بندی امیرآبادی و هیوا یزدان مهدی آبادی در تاریخ ۱۰ خردادماه توسط نیروهای امنیتی در منزل خود بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شدند. ماموران در زمان بازداشت اقدام به شکستن در منزل این شهروندان کرده بودند.
پیشتر یک منبع نزدیک به خانواده این شهروندان درخصوص نحوه بازداشت آنان به هرانا گفت: “در زمان بازداشت منزل خانم یزدان مهدی آبادی مورد بازرسی قرار گرفت و سپس ایشان را به منزل پدرشوهر مرحومش در تفت منتقل کرده و آنجا را نیز مورد بازرسی قرار داده و تعدادی از وسایل آنها را ضبط کرده و با خود بردند. ماموران در زمان بازرسی رفتار توهین آمیزی با آنان داشتند”.
روز پنجشنبه ۱ خرداد ۹۹ نیز ماموران منزل میترا بندی امیرآبادی (باغی) را مورد بازرسی قرار داده و تعدادی از وسایل شخصی او را با خود بردند.
این شهروندان بهایی پیشتر نیز سابقه بازداشت و محکومیت داشته‌اند.
هیوا یزدانی مهدی آبادی (بهی فر) در آذرماه ۹۶ توسط نیروهای امنیتی به دلیل “تدریس موسیقی به کودکان” بازداشت و به زندان یزد منتقل شد. وی در تاریخ ۴ دیماه همان سال با تودیع قرار وثیقه از زندان آزاد شد. این منبع مطلع از وضعیت خانم یزدانی درخصوص حکم پیشین وی به هرانا توضیح داد: “خانم بندی امیرآبادی و خانم یزدان مهدی آبادی پیشتر با هم بازداشت شده و نهایتا توسط دادگاه به حبس تعلیقی محکوم شده بودند. مدت این محکومیت نیز چندی قبل به پایان رسید”.
شهروندان بهایی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهایی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهاییان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.
