دادگاه تجدیدنظر استان فارس طی حکمی هفت شهروند بهایی ساکن شیراز را مجموعا به ۱۹ سال و ۶ ماه حبس تعزیری و یک میلیون تومان جریمه نقدی محکوم کرد. بر اساس این حکم نیلوفر حکیمی به ۵ سال و ۹ ماه حبس، نوید بازماندگان، بهاره قادری، نورا پورمرادیان، سودابه حقیقت، الهه سمیع زاده هر کدام به ۲ سال و ۹ ماه حبس و احسان الله محبوب راه وفا به یک میلیون تومان جریمه نقدی محکوم شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، بر اساس این حکم نیلوفر حکیمی به ۵ سال و ۹ ماه حبس، نوید بازماندگان، بهاره قادری، نورا پورمرادیان، سودابه حقیقت، الهه سمیع زاده هر کدام به ۲ سال و ۹ ماه حبس و احسان الله محبوب راه وفا به یک میلیون تومان جریمه نقدی محکوم شد.
پیشتر در مرحله بدوی شعبه اول دادگاه انقلاب شیراز به ریاست قاضی سید محمود ساداتی، نیلوفر حکیمی را به ۸ سال حبس، نوید بازماندگان، بهاره قادری، نورا پورمرادیان، سودابه حقیقت و الهه سمیع زاده هر کدام را از بابت اتهامات “فعالیت تبلیغی علیه نظام و عضویت در گروه‌های مخالف نظام” به ۶ سال حبس و احسان الله محبوب راه وفا را به یک سال سال حبس محکوم کرده بود.
از میان این افراد الهه سمیع زاده، در بخش دوم پرونده خود در مرحله بدوی توسط شعبه ۱۰۵ دادگاه کیفری شیراز به ۱ سال حبس تعزیری دیگر و ۲ سال انفصال از خدمات دولتی و عمومی محکوم شد. به علاوه نیلوفر حکیمی نیز در دادگاه کیفری به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد.
سهیلا حقیقت، شهناز ثابت، فرزان معصومی، فرهام ثابت و شهریار عطریان، ۵ شهروند بهایی دیگر ساکن شیراز پیشتر توسط شعبه اول دادگاه انقلاب شیراز هر کدام از بابت اتهامات “فعالیت تبلیغی علیه نظام و عضویت در گروه‌های مخالف نظام” به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شده بودند. از میان این افراد سهیلا حقیقت نیز در انتظار برگزاری دادگاه پرونده دیگر خود در دادگاه کیفری بود که از وضعیت این بخش از پرونده خانم حقیقت تا زمان تنظیم این گزارش اطلاعی در دست نیست.
دادگاه تجدیدنظر استان فارس پیشتر محکومیت شهریار عطریان را بدون تشکیل جلسه دادگاه عینا تایید کرد.
از احکام صادره توسط دادگاه تجدیدنظر در خصوص سهیلا حقیقت، شهناز ثابت، فرزان معصومی و فرهام ثابت نیز تا زمان تنظیم این گزارش اطلاعی در دست نیست.
این شهروندان طی سال‌های ۹۵ تا ۹۸ توسط نیروهای امنیتی در شیراز بازداشت و مدتی بعد با تودیع قرار وثیقه به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی آزاد شدند.
شهروندان بهایی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهایی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهاییان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.
