با به زندان افکندن معترضان و کنشگران صنفی و مدنی، مشکلات کشور حل نمی شود. رای دادگاه هایی که حکم به محکومیت کنش های صنفی آموزگاران می دهند به نزد ما هیچ ارزش و اعتباری ندارند
چند روز پیش محمد تقی فلاحی، دبیرکل کانون صنفی معلمان ایران(تهران) در دادگاه اولیه به ۲ سال زندان تعزیری محکوم شد. اتهام ایشان، آنچنان که در حکم وی آمده است، «تجمع و تبانی از طریق شرکت در تشکل غیرقانونی کانون صنفی معلمان»! است. این حکم آخرین حکمی است که با چنین اتهامی ناروا و ناعادلانه به کنشگران صنفی فرهنگیان داده شده است.
محمد تقی فلاحی طی سال های گذشته بارها به دلایل معلوم و نامعلوم از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شده بود که از آن جمله می توان به دو بار بازداشت وی در جریان تجمعات صنفی فرهنگیان به مناسبت روز معلم در اردیبهشت ماه سال های ۹۷ و ۹۸ اشاره کرد. دبیر کل کانون صنفی معلمان، مردادماه ۹۸ در دادگاه انقلاب به اتهام اخلال در نظم عمومی به ۸ ماه زندان و ۱۰ ضربه شلاق محکوم شد. اگرچه در نهایت این مجازات ها به مدت سه سال تعلیق شد اما برخوردهای امنیتی با رئیس هیئت مدیره کانون صنفی معلمان تهران تمام نشد. آقای فلاحی در ۱۹ بهمن ۹۸ در جریان یورش ماموران امنیتی به منزل شخصی وی مجدداً بازداشت و یک هفته بعد با قید وثیقه بطور موقت آزاد شد.
پیش از این و طی چند ماه گذشته، حکم های دیگری نیز برای برخی از معلمان فعال صنفی و اعضای تشکل های قانونی معلمان صادر گردیده است. برای نمونه محمد حبیبی، عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان تهران به اتهامات «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام و اخلال در نظم» توسط دادگاه انقلاب جمعاً به ۱۰ سال و نیم حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد که نهایتاً، مجازاتِ اشد یعنی ۷ سال و نیم حبس برای او به اجرا درآمد. محمدرضا رمضان زاده به اتهام تشکیل گروه غیرقانونی! انجمن صنفی فرهنگیان استان خراسان شمالی در دادگاه تجدیدنظر به ۴ سال و به اتهام نشر اکاذیب به ۱ سال و به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام نیز به ۱ سال زندان تعزیری محکوم شد. حسین رمضان پور، عضو دیگر این انجمن به اتهام عضویت در تشکلی غیرقانونی! در دادگاه تجدیدنظر به ۲ سال زندان تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد. ۵ تن دیگر از عضوهای انجمن صنفی فرهنگیان استان خراسان شمالی نیز با همین اتهام به ۱۲ میلیون تومان جزای نقدی محکوم شدند. از سوی دیگر، در اقدامی ناباورانه حکم ۹ سال زندان تعلیقی اسماعیل عبدی، دبیر کل پیشین کانون صنفی معلمان ایران ( تهران) به اتهام «افشای اطلاعات»! به زندان تعزیری تبدیل شد. آن هم بعد از گذراندن ۵ سال زندان! حکم ۹ سال زندان این فعال صنفی در حالی است که به گواهی چند تن از وکیل‌های او، برخی از مسئولان قضایی در چند سال گذشته و به طور شفاهی آن پرونده را مختومه اعلام کرده بودند. در ادامه همین روند اسکندر لطفی، از انجمن صنفی معلمان مریوان در دادگاه اولیه و به اتهام نشر اکاذیب در فضای مجازی و تبلیغ علیه نظام، به ۲ سال زندان تعزیری محکوم شده است. یاسر امینی‌آذر، معلم و فعال صنفی مهاباد نیز به اتهام تحریک معلمان به اعتصاب و تعطیلی مدارس، از سوی دادگاه انقلاب این شهر به تحمل ١۵ ماه زندان تعزیری محکوم و پس از تایید این حکم در دادگاه تجدیدنظر، اردیبهشت امسال جهت تحمل دوره محکومیت به زندان مهاباد منتقل شده است.
اینها آخرین حکم های قضایی است که در چند ماه گذشته علیه برخی فعالان صنفی فرهنگیان صادر شده است. البته این روند،بیش و کم، در دو سه دهه گذشته در جریان بوده و کنشگران صنفی- مدنیِ بسیاری به اتهام هایی همچون تجمع و تبانی بر علیه امنیت داخلی و خارجی کشور و شرکت در گروه های غیرقانونی – که منظور همان کانون ها و انجمن های صنفی است – به زندان و مجازات های دیگر محکوم شده اند. به نظر می رسد که چنین برخوردهای قضایی، شدید و پیوسته با معلمان، در هیچ کجای جهان، سابقه نداشته و یا کم سابقه باشد. در میان خبرهای جهانی آموزش، بسیار به ندرت شنیده می شود که کشوری با آموزگاران معترض و منتقد خود، برخورد قضایی کند و آنها را به زندان های کوتاه یا بلندمدت افکند. به ویژه در کشورهای پیشرو جهان آموزش، جامعه مدنی از ارج و احترامی خاص برخوردار است و در روند بهسازی آموزشی، بازویی توانمند و تاثیرگذار به شمار می رود.
نکته مهم درباره حکم های بالا این است که تاکنون در هیچ دادگاهی، هیچ یک از کانون ها و انجمن های صنفی معلمان، غیرقانونی اعلام نشده‌اند. در سال ۸۹، وزارت کشور خواهان ابطال پرونده کانون صنفی معلمان ایران گردید که دادگاه رای به «قرار عدم استماع دعوی خواهان» داد و حکم به ابطال مجوز کانون نینجامید. بنا به اصل ۲۷ قانون اساسی نیز «تشکیل اجتماعات و راه پیمایی ها،بدون حمل سلاح، به شرط این که مخل مبانی اسلام نباشد آزاد است.» از گردهمایی های اعتراضی فرهنگیان پس از انقلاب و سال های نخستین دهه ۸۰ گرفته تا تجمع‌های سال‌های گذشته، به گواه بسیاری از مسئولان اجرایی و حتی امنیتی، همگی کاملاً مدنی و صنفی و به دور از هرگونه خشونت ورزی برگزار شده و «مخل مبانی اسلام» نبوده‌اند؛ از این رو هیچ کدام غیرقانونی نیز به شمار نمی آیند.
ما شماری از معلمان بازنشسته و شاغل سراسر کشور، انجام فعالیت‌های صنفی و حضور در گروه‌ها و تشکل‌های صنفی و شرکت در گردهمایی‌های صنفی را نه تنها جرم نمی دانیم بلکه با توجه به شناختی که از همکاران و فعالان صنفی خود داریم، اتهام های وارده به آنها را نمی توانیم بپذیریم و به هیچ رو آنها را مجرم نمی دانیم. کنش صنفی، کنشی مدنی است و کنشگر صنفی، فردی است که در راستای بهبود امر اجتماعی و خیرِ همگانی تلاش می کند. از این رو نه تنها مجرم نیست که شایسته احترام و آزادیِ عمل است. با به زندان افکندن معترضان و کنشگران صنفی و مدنی، مشکلات کشور حل نمی شود بلکه بی اعتمادی و شکاف میان حکومت و ملت، افزون‌تر می گردد. رای دادگاه هایی که حکم به محکومیت کنش های صنفی آموزگاران می دهند به نزد ما هیچ ارزش و اعتباری ندارند.
اسامی امضا کنندگان :
علیرضا هاشمی
شهرام جمالی
مهدی فتحی
حسین رمضانی سراجاری
علی پیروز
اکبر زارعین ریزی
سارا ملک
مریم رنود
علی بهشتی نیا
محمد خاکساری
محمد شیورانی،
حسین بختیاری آزاد
محمد کاظم حق شناس
سید حسن درخشنده ریشهری
احمد سبحانیان
نعمت الله شیخ سقا
محسن عمرانی
خدارحم کرم زاده
ابراهیم گرمساری
محمود ملاکی
خلیل موحد
اکبر نهاری
ولی میرزا سیدی
صلاح آزادی
حمید قوی بنیه
محمود ملاکی
محمد صفدری
فرامرز خدا شناس
جلیل شمس
علی مهدوی
مجید کریمی
فریده اسدی
کیومرث واعظی
علی حاجی
علی اصغر ذاتی
زینب سپهری
قاسم فلاح
رمضانزاده
زین العابدین وحدانی
مهدی بهلولی
پروین اسفندیاری
زینب سپهری
عبدالرسول زاهدی
محمدرضا اکبری
سینا نوری
علی اکبرشریفیان
حسین سلامی
محسن کامبر
رحیم امیری
نرگس ملک زاده
کیکاووس عنبری
سهیلا خوشبین
پروین صالحی
مریم عبادی
دلارام غریبزاده
رضا محمدی
منوچهر اکبری
پیلارام
سیما سلمانی
شهناز رئوفی
محمد صفری
حمید راد منش
محمد رضا نیکنژاد
حسن اعظمی
جبار حاجی مرادی
سارا سیاهپور
نزهت نیستانی
فاطمه قراخانلو
مژگان باقری
قاسم طهمورثی
مریم محمودیان فرد
رضا داوودی
فاطمه زاهدانی
زهرا اسفندیاری
تورج گورکانی
مهناز ابراهیمی
علی قربانی
شهره زرگر
غلامحسین مهرابی
منوچهر صدیقی
محمد غلامی
زینب نوروزی
لیلا صادقی
بنفشه امیدوار
احمدرضا غلامی
فاطمه رحمانی
رضا رحمانی
بهمن رحمانی
علی رحمانی
یاسر رحمانی
یوسف رحمانی
محمد رحمانی
حسن رحمانی
فرزانه رحمانی
حسین رحمانی
فرامرز طاهرخانی
علیرضا طاهرخانی
محمدرضا طاهرخانی
علی طاهرخانی
ایرج طاهرخانی
لیلا طاهرخانی
فاطمه طاهرخانی
فاطمه طاهرخانی
زهرا طاهرخانی
سمیه طاهرخانی
علی طاهری
اسداله حیرانی
مهرداد فرح بخش
توفیق مرتضی پور
یونس نایبی
حسن خراطیان
بهرام یعقوبی
علی غیاث آبادی فراهانی
شیرزاد عبداللهی
ابوالفضل رحیمی شاد
جواد بابازاده رها
محمد داوری
علی اکبر باغانی
مهین دخت ذوالفقاری
بنائیان
طاهره کوثری
محمد دهقانی
محمدرصا حکیم الهی
رامین نیک روش
لیلا ملکی
