ناصر خاکسار، رفیق و یار صمیمی جنبش کارگری ایران پس از یک عمر مبارزه در صف کارگران، عصر روز دوشنبه سوم شهریور ۱۳۹۹ (۲۴ اوت۲۰۲۰) ما را برای همیشه ترک کرد.
ناصر خاکسار از کارگران فنی شرکت نفت بود که در دوران شاه برای سازماندهی کارگران تلاش های زیادی انجام داد. او به اشکال مختلف از جمله سازماندهی ورزش‌های جمعی می کوشید ارتباطات بین کارگران را با یکدیگر گسترش دهد، همبستگی بین آنان را تقویت کند و آن‌ها را با مسائل جنبش کارگری آشناتر سازد. بارها از طرف ساواک مورد تهدید قرار گرفت، اما تلاش می‌کرد علیرغم محدودیت در یک زمینه، از هر طریق ممکن دیگری نقش خود را در متشکل کردن کارگران و دفاع از آن‌ها ایفا کند. خانه‌ی او ماوای کارگران بود و در دوران انقلاب نه تنها با کارگران، با بسیاری از افراد و فعالان سیاسی وابسته به جریانات و گرایشات مختلف سیاسی، روشنفکران، نویسندگان و شاعران رابطه داشت.
در انتخابات مجلس خبرگان نماینده‌ی سازمان فدائی بود و به دلیل پایگاه وسیع کارگری‌اش و اعتماد بالائی که در میان مردم داشت، آرای بسیاری نیز به‌دست آورد. او تا مقطع جنگ از نمایندگان کارگران پروژه ای آیادان بود که کارگران پرشماری در آن متشکل شده بودند. ناصر خاکسار در جریان جنگ و پس از تخلیه‌ی آبادان در اصفهان ساکن شد و در آن‌جا نقش برجسته ای در متشکل شدن بازنشستگان آن منطقه ایفا کرد. او یکی از سندیکالیست های توانا و پرسابقه بود که از دریچه‌ی دفاع از منافع کارگران وارد سیاست می‌شد.
ناصر خاکسار انسانی صمیمی و مهربان بود که شرافتمندانه ریست. او برای مهم‌ترین مشکلات جنبش کارگری پاسخ های ساده و راهگشا داشت. خانواده‌ی خاکسار هرکدام در زمینه‌ای برجستگی داشتند. ناصر یکی از گوهرهای بی بدیل جبش کارگری بود که تجارب پربارش را به کارگران منتقل می‌کرد.
حزب چپ ایران (فدائیان خلق) درگذشت یار غمخوار جامعه کارگری ایران را به کارگران کشورمان به خصوص کارگرانی که در آبادان و اصفهان از نزدیک با او آشنا بودند، به دوستان و خویشان او و به خانواده‌ی شریف خاکسار تسلیت می گوید و یاد او را گرامی می دارد.
دفتر شورای مرکزی
حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
چهارشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۹ – ۲۶ اوت ۲۰۲۰
1378 -1401 (2000 – 2023) * کپی رايت