شاید همان روزی که ممنوعیت ورود بازیکنان خارجی به لیگ برتر فوتبال ایران در سازمان لیگ تصویب شد، میتوانستیم پیشبینی کنیم که اولین اتفاق بعد از چنین تصمیمی بالا رفتن قیمت بازیکنان داخلی است. یک بار هم این تجربه را داشتیم؛ زمانی که ورود دروازهبانهای خارجی به لیگ ممنوع شد و شاهد افزایش چشمگیر قیمت دروازهبانهای داخلی بودیم. حالا این تجربه تلخ تکرار شده و کسی هم جلودار آن نیست. با اینکه مدیران باشگاهها از بالا رفتن مبالغ پیشنهادی بازیکنان انتقاد کردهاند، اما خودشان هم با چنین مبالغی قراردادها را امضا میکنند. کار به جایی رسیده که صدای باشگاههای کمبضاعت از میزان بالای قراردادها درآمده و آنها مات و مبهوت مشغول تماشای رفتن ستارههای لیگ به چند باشگاه پرطرفدار و متمول هستند.
خریدهای پرسپولیس چقدر قرارداد بستند؟
سعید آقایی، عیسی آل کثیر و حامد لک روز سهشنبه و احسان پهلوان هم دیروز راهی باشگاه پرسپولیس شدند و قرارداد خود را نهایی کردند. مذاکرات مدیرعامل پرسپولیس با این بازیکنان چندان هم کوتاه و مختصر نبود و حتی در میانه راه برخی از آنها به خاطر قبول نشدن پیشنهاد بالای خود از امضای قرارداد سر باز زدند. دیروز بود که یکی از مجریان تلویزیون در برنامه زنده از مدیران پرسپولیس سوال کرد که چرا برای قرارداد دو ساله با عیسی آل کثیر زیر بار تعهد ۶,۵ میلیاردی رفتهاند؟! بازیکنی که تا سال گذشته در نفت آبادان شاید قراردادش یکدهم این مبلغ بوده، چطور به یکباره طلب ۶.۵ میلیاردی از پرسپولیس میکند؟ احتمالا سعید آقایی، احسان پهلوان و حامد لک هم با رقمهایی همین قدر تعجببرانگیز با مدیرعامل فعلی پرسپولیس قرارداد بستهاند.
سقف قراردادها؛ بالای ١٠ میلیارد!
به نظر میرسد حتی در میان بازیکنان داخلی هم برای فصل جدید بازیکن بالای ١٠میلیارد خواهیم داشت. تا چند سال قبل صحبت از قرارداد میلیاردی هم بین فوتبالیستها در نوع خود جدید و جالب توجه بود و فقط چند بازیکن شاخص چنین مبالغی را دریافت میکردند، اما حالا به راحتی صحبت از ١٠میلیارد هم میشود. طی روزهای اخیر حتما شنیدهاید که مهدی ترابی به خاطر داشتن یک پیشنهاد از کشور قطر، از مدیران پرسپولیس خواسته که معادل ۵٠٠هزار دلار یعنی ١٣میلیارد با او قرارداد ببندند! از سوی دیگر شنیده میشود علی علیپور هم جواب تلفن مدیران پرسپولیس را نمیدهد و خواهان قرارداد ١٠ میلیاردی شده است. مشخص نیست با این وضعیتی که به وجود آمده، سقف قراردادها در این فصل تا کجا پیش خواهد رفت. شاید اعداد عجیبتری هم در کار باشد؛ همانطور که پیش از این برخی رسانهها از پیشنهاد ۵٠ میلیاردی گلگهر سیرجان به یحیی گلمحمدی خبر دادند یا اینکه برخی اعلام کردند دانیال اسماعیلیفر با رقمی نجومی راهی سپاهان شده است.
نتیجه تصویب قانون بدون کارشناسی
هیأت رئیسه سازمان لیگ به تبعیت از وزارت ورزش که ورود بازیکنان خارجی به استقلال و پرسپولیس را برای فصل جدید ممنوع کرده بود، تصمیم گرفت جذب هر گونه بازیکن یا مربی خارجی برای تیمهای لیگ برتری را ممنوع اعلام کند. با اینکه در نگاه اول تصور میشد این قانون باعث صرفهجویی اقتصادی در باشگاههای فوتبال خواهد شد، اما فعلا تنها نتیجه آن بالا رفتن قیمت بازیکنان داخلی آن هم به شکلی کاملا نجومی بوده است. وقتی بازیکنان داخلی میدانند که خبری از خارجیها نیست، دائما با بیان اینکه پیشنهادات خارجی دارند یا تیمهای دیگر به آنها فلان مبلغ را پیشنهاد دادهاند، سعی در بازارگرمی دارند و قیمتها را بالا میکشند. جالب این است که پیش از این برخی انتقاد میکردند که چرا حتی به خارجیهای باکیفیت باید مبالغ زیادی پرداخت شود، اما حالا یک بازیکن عادی لیگ برتری هم به قرارداد یک میلیاردی راضی نیست!
بالا رفتن قیمت ارز، بهانه جدید بازیکنان
وقتی با بازیکنان فوتبال دراینباره صحبت میکنید که چرا باید با مبالغ نجومی قرارداد امضا کنند، اولین توجیه آنها بالا رفتن قیمت ارز است. مثلا بازیکنی که قراردادش دومیلیارد بوده، حالا با دو برابر شدن قیمت ارز اعتقاد دارد که مبلغ قرارداد او هم باید یکساله دو برابر شود! برخی از آنها هم خودشان را با بازیکنان خارجی مقایسه میکنند که مثلا فلان بازیکن خارجی در لیگ ایران ۵٠٠هزار دلار قرارداد بسته، پس من هم باید معادل ریالی آن را دریافت کنم! به نظر میرسد تورم در فوتبال ایران از هر جای دیگری بیشتر بوده؛ درحالیکه درآمد باشگاهها نهتنها اضافه نشده، بلکه کرونا باعث کاهش درآمدها در فوتبال هم شده است.
مدیران چند باشگاه در جایگاه متهم
به جز چند باشگاه مثل استقلال، پرسپولیس، تراکتور، سپاهان و شاید هم اخیرا گلگهر سیرجان بعید است باشگاه دیگری در لیگ برتر بتواند مبالغی که بازیکنان شاخص فوتبال ایران این روزها طلب میکنند، پرداخت کنند. اما سایر باشگاهها به درستی مدیران این باشگاهها را متهم میکنند که چرا در رقابت بر سر جذب بازیکن، قیمتها را بالا میبرند و با بازیکنان قراردادهای نجومی امضا میکنند. یکی از مدیران تیم نفت مسجدسلیمان که اتفاقا با رتبه خوبی لیگ نوزدهم را به پایان رساند، در انتقاد از رقمهای پرداختی به بازیکنان از سوی برخی تیمها میگوید: «وقتی خبر انتقال آلکثیر به پرسپولیس را خواندم، واقعا شاخ درآوردم. چطور ممکن است یک تیم دولتی با این بودجهها تیم ببندد، اما تیمهایی مثل نفت مسجدسلیمان حتی در هزینههای جاری خودشان هم مشکل دارند؟ میگویند استقلال هم قرار است پول زیادی را برای بازگشت استراماچونی بدهد. چطور این پولها برای استقلال و پرسپولیس هست، اما برای نفت مسجدسلیمان نیست؟» جالب اینجاست که طی روزهای اخیر، هم مدیرعامل استقلال و هم مدیرعامل پرسپولیس در مصاحبههای تلویزیونی از بالا رفتن قیمت بازیکنان انتقاد کردند و گفتند که حاضر نیستند به هر قیمتی بازیکن بگیرند، اما اخباری که از رقمهای پیشنهادی آنها به بیرون درز میکند، تناقض بین حرف و عمل آنها را آشکار کرده است.
منبع: شهروند