تقریباً هر فردی از طبقه کارگر مالیات بیشتری نسبت به دونالد ترامپ پرداخت می کند. سرمایه داری در حالی که اصرار دارد طبقه کارگر هزینه های همه چیز را بپردازد، جنایت های بورژوایی را در چاله های قانونی پنهان می کند.
روز یکشنبه، نیویورک تایمز ماجرایی را منتشر نمود که وضعیت مالیاتی دونالد ترامپ را فاش میکرد. ترامپ در ده سال از پانزده سال گذشته هیچ مبلغی بعنوان مالیات بر درآمد به دولت فدرال پرداخت نکرده است – این امر خشم آگین است، اما جای تعجب نیست. در سال ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷، ترامپ مبلغ ۷۵۰ دلار مالیات پرداخت کرد. در عوض من در سال ۲۰۱۷ – سالی که از دانشگاه فارغ التحصیل شدم و به عنوان معلم مدرسه دولتی کار کردم – مبلغ ۱۵۶۲ دلار پرداخت نمودم.
اینکه من بیش از دو برابر میزان مالیات رئیس جمهور میلیاردر ایالات متحده مالیات پرداختم، امری غیر عادی نیست – تقریباً هر فرد طبقه کارگر بیشتر از ترامپ می پردازد. میانگین مبلغ مالیات بر درآمد فدرال در نیویورک، یعنی ایالتی که ترامپ در آن پرونده مالیاتی اش را ارائه میدهد، بیش از ۷۰۰۰ دلار است و میانگین این مبلغ در سطح کشوری حدود ۸۰۰۰ دلار برای هر خانوار است. این بدان معناست که اکثر افراد طبقه کارگر، یعنی مردمی که این اقتصاد را به جریان می اندازند، کسانی که تمام ثروتی را که ترامپ و دیگران گردآوری کرده اند، ایجاد می کنند، هر ساله بیش از ترامپ به دولت فدرال مالیات پرداخت می نمایند.
ترامپ در این امر تنها نیست. ما سالهاست که می دانیم ثروتمندان در یافتن راه های سوء استفاده از خلاءهای مالیاتی برای احتراز از پرداخت مالیات خود، متخصص هستند. در حقیقت، این امر را استثمار نامیدن غلط است: این قوانین مالیاتی نوشته شده اند تا این امر را که ثروتمندان بتوانند تا آنجائی که ممکن است کمترین مبلغ را بپردازند، تضمین کند. این یک اشکال نیست، یک ویژگی است.
در ایالات متحده اساساً دو سیستم مالیاتی وجود دارد. ماهیانه از فیش حقوقی ما افراد طبقه کارگر مالیات کم می شود و سازمان امور مالیاتی سوابق کاملی از میزان درآمد ما را ثبت می کند. البته هر چند که کار “زیر میزی” از این سیستم پنهان می شود، اما در واقع تقلب در سیستم بسیار دشوار است، زیرا کارفرمای شما مستقیماً به دولت می گوید که شما چقدر درآمد دارید.
از سوی دیگر، از ثروتمندان خواسته می شود که در پایان سال مالیاتی، میزان درآمد خود را اعلام کنند، میزان بدهی خود را محاسبه کرده و سپس مالیات پرداخت نمایند. تا زمانی که آنها مورد حسابرسی قرار نگیرند، دولت فقط حرف آنها را در مورد میزان بدهی شان ملاک قرار میدهد (در حقیقت، معمولاً آمریکایی های کم درآمد بیشتر از ثروتمندان، مورد حسابرسی قرار می گیرند). بدین ترتیب است که افراد ثروتمند تقریباً هیچ مالیاتی نمی پردازند : آنها بهترین حسابدارانی را که پول می تواند آنها را بخرد و سیستم را به بازی بگیرد، استخدام می کنند، در حالیکه از حساب افراد کارگر بطور خودکار پول خارج می شود. در نتیجه، ثروتمندترین افراد در آمریکا هر ساله حداقل ۲۶۶ میلیارد دلار مالیات پرداخت نشده بدهکار هستند.
این امر باید تک تک افراد شاغل را خشمگین نماید. ترامپ و امثال او نه تنها خود را با استثمار نیروی کار ما غنی می کنند – زیرا این اساس کل سیستم سرمایه داری است – بلکه آنها با نرخ بالاتری از ما مالیات می گیرند، زیرا آنها منابعی دارند که از پرداخت قانونی مالیات از طریق “روزنه” هایی که در قانون به سود آنها نوشته شده است، خودداری می کنند. ما، هم ثروت آنها را ایجاد می کنیم و هم دولت آنها را تأمین مالی می نماییم، در حالی که در عوض چیزی جز ریاضت و بدبختی نصیب ما نمی شود. برای این افراد کافی نیست که به راحتی محصولات کار ما را بدزدند – آنها همچنین به ما بابت مالیاتشان فشار وارد می آورند.
دولت های سرمایه داری برای محافظت از منافع بورژوازی و دفاع از دارایی آنها وجود دارند. این کار از طریق سرکوب گسترده طبقه کارگر و مردم تحت ستم انجام می شود. شاهد این امر در بودجه های عظیم پلیس، ارتش گسترده و تعداد قراردادهای دولتی است که به افراد وابسته به سیاستمداران تعلق می گیرد. دولت ها با افزایش این هزینه ها، برنامه های اجتماعی را به طور وسیعی قطع می کنند و از ارائه خدمات بهداشتی رایگان به ما – حتی در اواسط بیماری همه گیر – خودداری می نمایند. اینکه سرمایه داران ما را به تأمین بودجه نیرویی که ما را تحت فشار قرار می دهد، وامیدارند، به اهانت و آسیب به ما می افزاید. بازوهای سرکوبگر دولت از طریق مالیات طبقه کارگر تأمین می شود، اما به تأمین منافع بورژوازی خدمت می کند.
سرمایه داری بدینگونه عمل می نماید: جنایت بورژوایی را در روزنه های قانونی پنهان می کند، در حالی که اصرار دارد طبقه کارگر هزینه های همه چیز را بپردازد. اگر برای پرداخت مالیات خود بیش از حد فقیر هستید، قادر نمی شوید تقاضای بیمه بیکاری هم بکنید، ممکن است از دستمزدتان کسر کنند و حتی می توانید زندانی شوید. غیرممکن است که پلیس دونالد ترامپ را از خانه خود در منهاتن اخراج کند، دارایی های او را در یک زمین گلف ضبط کند، یا به خاطر کلاهبرداری از دولت، به دست او دستبند بزند. بدترین چیزی که ممکن است در اثر همه این ها برای ترامپ اتفاق بیافتد این است که وی در انتخابات شکست بخورد – برای فردی در مقام او، مجازاتی برابر با آنچه که برای یک فرد طبقه کارگر قائل میشوند، اتفاق نمی افتد.
کارشناسان پر در آمد در روزهای آینده به بخش خبری شبکه های تلویزیونی می روند، انگشتانشان را تکان می دهند و درباره نیاز به اصلاح مالیات صحبت می کنند، اما هیچ اتفاقی نمی افتد – ترامپ دستگیر نمی شود، مجبور به بازپرداخت بدهی های خود نمی شود و با عواقب آن هم روبرو نمی گردد. از آنجایی که دموکرات ها و جمهوری خواهان همگی مدیون پایگاه سرمایه داری خود هستند، آنها هرگز به هیچ کاری دست نمیزنند که توانایی خود را در انباشت سرمایه، محدود کنند. جو بایدن این را صریحاً گفت: “هیچ چیز از اساس تغییر نخواهد کرد.”
سرمایه داری ذاتا یک سیستم راهزنی است. برتولت برشت، نمایشنامه نویس و شاعر کمونیست، در اوپرای سه پنی نوشت: “دزدی بانک کار دزدهای تازه کار است. دزدهای حرفه ای، بانک تأسیس می کنند”. این کلمات امروز به همان درستی زمانی است که نوشته شد. در حالی که ترامپ، بایدن و سایر سیاستمداران بورژوازی در میانه اعتراضات زندگی سیاهان مهم است، نگران “غارت” بودند، ما باید دریابیم که طبقه حاکم هر آنچه را که دارد به معنای واقعی کلمه از ما به سرقت برده است. ثروت آنها از کار ما حاصل شده است، آنها مبلغ ناچیزی را هم که از آنها انتظار می رود، مالیات نمی پردازند و توسط مأموران سرکوب در امن و امان هستند – یعنی مأمورانی که ما مجبور به پرداخت هزینه آنها هستیم! با عمیق شدن بحران اقتصادی کنونی، سرمایه داران ریاضت اقتصادی فزاینده ای را بر ما تحمیل خواهند کرد و ما را همچنان مجبور به پرداخت هزینه های آن مینمایند. ما باید از پرداخت هزینه بحرانی که سرمایه داری ایجاد کرده است، خودداری کنیم. فقط نیروی متحد طبقه کارگر می تواند با این حمله سرمایه داری مقابله کرده و از آسیب پذیرترین افراد محافظت کند.
منبع : LeftVoice
۲۹ سپتامبر ۲۰۲۰
