آیا هنوز منتظر واقعه ای دردناکتر از حذف خودخواسته یک انسان هستیم؟
آیا اثرات دهشتناک آسیبهای اجتماعی را پشت در خانههایمان به وضوح نمیبینیم؟
این آیا و آیاهای دیگر خواب را از چشمانمان نربوده است؟
هشیارمان نکرده است که دیگر زیر پوست شهر خبری نیست وهمه عیان گشته و مجالی برای پنهان شدن ندارد؟
مرگ دردناک محمدها و مرگ آرزوهای هزاران کودک و نوجوان هم میهن به دلیل بیمسئولیتی دولت و حاکمیت در انجام اصل واضح و مبرهن سی ام قانون اساسی است.
عدم توجه به این اصل و مقدمات آموزش رایگان و باکیفیت و قربانیان این کمکاری اخبار روزانه رسانه ها شده است.
هرچند از دردناکی این حوادث با تکرارشان کاسته نمی شود و این همه درد را نمی توان با ازدیاد آن برای مردم عادی جلوه داد. روح انسانهای دردمند هر روز آزردهتر از قبل در غم فرزندان افسرده می شود اما خواب مسئولان آشفته نمی شود.
این خود نشان از بی لیاقتی و عدم شایسته سالاری در مدیریت جامعه است.
ازاین رو، شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور، ضمن تسلیت این وقایع دردناک وجانکاه( مرگ خودخواسته سه کودک ونوجوان درطی یک هفته و در یک منطقه محروم) به خانواده درگذشتگان و همه ی مردم دردمند، مراتب اعتراض خود را به دولت وحاکمیت اعلام میدارد و مصراً خواهان رعایت اصل ۳۰ قانون اساسی در تامین عدالت آموزشی برای همه فرزندان ایران است.
به گواه همه ی صاحبنظران عرصه اجتماع، تنها راه درمان و کاهش آسیب های اجتماعی از بستر آموزش عمومی رایگان و باکیفیت می گذرد واین خواسته به حق و قانونی همهی شهروندان است که شورای هماهنگی به جد پیگیر آن خواهد بود.
امید بیدار شدن مسئولان ازخواب غفلت و عدم تکرار این وقایع دلخراش ..
۳۰ مهرماه ۱۳۹۹ خورشیدی
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان سراسرکشور