پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳

پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳

بود و نبود – م. مسعود

این قطعه در استقبال از شعر زنده یاد دکتر آریان پور با مطلع “این جهان ما جهان بودهاست” سروده شده است

این جهان ما جهان گشتن است

گشتنش در کار هستی رشتن* است

تار هستان را زبودان می تـند

رنگ نابودان ، به بودان می زند

پس بجنباند همه هستان زتـو

تا دمد در نیستان ، صد رنگ و بو

نیستان را گونه گون هستان کند

باز هستان ، سوی بودان افکند

اُشتر ِ این کاروان  بود و هست

گونه گونی نیست ، چوناچونی است

زانکه چون در خویش چوناچون شود

چونی نو، در رگانش می دَوَد

گونه گونی منزل است و خیمگان

چونی اما گامهای اشتران

می رود این کاروان از چون به چون

بودها ، در هست گردد سرنگون

هیچ چونی هم ، نمی ماند چنین

در دل هر چون ، دوچونند در کمین

جنبش چونان ، چنانش می کند

اینْش بر پیچانَد  آنَش می کند

این که این آباد باشد یاخراب

دیده ی بیننده گردد ارزیاب

مرگ اگر دل کندن و جان سوزی است

گورکن را دستمزد و روزی است

زشت وزیبای جهان چون رُستنی

نیمه اش در خاک و نیمش دیدنی

نیمه اش دور است ازپندار ما

نیمه اش همراه با دیدار ما

آنچه از دیدار ما پنهان بود

نی زنیکان و نه از زشتان بود

دیدگان چون خمره های رنگریز

فرش هستی را نماید رنگ بیز

آنچه از خمره همی آید برون

نی ز رنگ خمره است نی از درون

این و آن باهم چودرآمیختند

رنگ و بوی تازه ایی را ریختند

دیدنی آمیخت چون با دیدگان

رخت نیک وبد بپوشد برجهان

چوب تر در آتش آید دودناک

لیک گل آرد چوگردد جفت خاک

خاک وآتش ، دیده ی بینندگان

چوب تر، اندام عـریان جهان

آن سیاهش می کند این سبزگون

این همی رویانَد ، آن یک، سرنگون

زشت وزیبای جهان ، چون بوریاست

پود  آن هستی وتارش دید ِ  ماست

آنکه از امروز جانش خسته است

آرزو بر صبح  فردا بسته است

گردش  هستی ست جاویدی بـود

خوب وبد، امروز و دیروزی بـود

*رشتن= بافتن

https://akhbar-rooz.com/?p=95429 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x