امیدشان بە کابوس مبدل شد!
بازهم تراژدی دلخراش پناهجویان در کانال مانش
روز سە شنبە ٢٧ اکتبر ساعت ٩:٣٠ صبح یک قایق بادبانی متوجه غرق شدن قایق حامل پناهجویان در ٢ کیلومتری فرانسە در کانال مانش شد. قایق حامل جمعیتی در حدود ٢٠ پناهجوی ایرانی و عراقی بودە است کە با کمال تاسف یک خانوادە پنج نفرە اهل سردشت بە اسامی؛ رسول ایران نژاد ٣۵ سالە، شیوا محمد پناهی ٣۵ سالە همسر رسول، آنیتا ایران نژاد ٩ سالە، آرمین ایران نژاد ۶ سالە و همچنین فرزند ١۵ ماهە این خانوادە همگی جان باختەاند کە جسد کودک خردسال هنوز پیدا نشدە است. باقی سرنشینان این قایق غرق شدە توسط هلیکوپترهای فرانسوی و بلژیکی و همچنین یک قایق ماهیگیری کە در محل بودە است، نجات یافتەاند.
این تراژدی دلخراش بار دیگر در حالی اتفاق می افتد کە از ترکیە تا یونان و بلغارستان و ایتالیا ده ها هزار پناهجوی فراری از دست دولتهای فاشیست و جنایتکار و سازمانها و گروەهای اسلامی، در جستجوی مکانی ایمن برای خود و فرزندانشان هستند. اما متاسفانە این بی پناەترین انسانها نه تنها در همە این کشورها با تحقیر و بی حقوقی روبرو هستند بلکه بە وسیله ای برای باجگیری دولتها از هم و بند و بست آنان بدل شدەاند. سیم های خاردار را مرتفع تر کردەاند و نیروهای بیشتری را برای مسدود کردن مرزهایشان سازمان داده اند. حتی از ارتش کمک گرفتەاند تا همه دریچه های ورود بە اروپا را ببندد. علیرغم این اقدامات هزاران پناهجو مسیرهای پرمخاطرە مانند کانال مانش، دریای اژە و مدیترانە را انتخاب و در این مسیرها سالهاست جسد بی جان انسانها بە خوراک آبزیان تبدیل شدەاند.
بە خون کشیدن خیزش و شورش مردم در نقاط مختلف جهان علیه وضع موجود، براە انداختن جنگهای نیابتی و فرقه ای میلیونها انسان را از خانە و کاشانە خود رانده است. با ساختن داعش امثال داعش و توجیه راه انداختن جنگ، مردم بیدفاع این جوامع را اسیر کردند تا بتوانند سلطه خود را محکم تر کنند. این وضعیت به جابجایی اجباری صدها هزار انسان برای حفظ جانشان منجر شده که بیشترین رکورد جابجایی انسان بعد از پایان جنگ جهانی دوم را رقم میزند. بە ادعای کمیساریای سازمان ملل در امور پناهندگی رقمی بالغ بر ۶٠ میلیون انسان آوارە هستند.
در ایران، محل تولد این خانوادە نگونبخت، شش سال قبل از بدنیا آمدن این زن و مرد، شهرها و روستای آن با بمب و توپ و خمپارە شخم زدە شدە و هزاران انسان توسط نیروهای سرکوبگر ارتش و سپاە بە کام مرگ فرو رفتند. کشتار و سلب آزادیهای فردی و سیاسی بە وسعت ایران ادامە دارد و کمتر روزی می توان یافت کە نیروهای انتظامی خامنەای در مقابل دیدگان مردم کسی را بە قتل نرسانند. بخشی از این مردم از جنایت و فقر بە ستوە آمدە، تتمە زندگی خود و خانوادەهایشان را می فروشند و بە قاچاقچیان میدهند بلکە با اقامت در کشوری دیگر از شر نظام اسلامی خلاص شوند. اما دژ اروپا همه راهها را بسته است، مردم این کشورها محکوم به این وضعیت شدند و آنهائی هم که میتوانند فرار کنند، بخشا با این تراژدی ها روبرو می شوند کە تازەترین آن خانوادە ایران نژاد می باشد.
در این میان اشک تمساح بخشی از بانیان وضع موجود نفرت آور است. دولتهای اروپایی کە خود بخشا پدیدآورندە جنگ و ویرانگریهای دەها سالە در این کشورها هستند، شانە بالا می اندازند و از چنین وقایعی ابراز تاسف میکنند. بە کدام باید باور کرد؟ سازمان دادن و حمایت از نیروهای تروریستی در جنگهای نیابتی، مسابقە برای بمباران و منهدم کردم شیرازە جوامع یا بستن مرزهایشان؟! اتحادیە اروپا و دولت بریتانیا خود بخشی از مسببین جنایاتی هستند کە روزانە در خاورمیانه، آفریقا و کشورهائی مانند ایران و عراق و سوریە اتفاق می افتد.
پایان این تراژدیهای انسانی بدوا در گرو خاتمە دادن بە قوانین سختگیرانە و بغایت ضد انسانی از جانب دولتهای اروپایی است. از ترکیە تا یونان کە پناهجویان در اسفبارترین وضعیت در کمپهای فاقد امکانات و امنیت مرگ را زندگی میکنند، شرایطی را ایجاد نموده اند کە دولتهای اروپایی بانی و باعث آن می باشند. دولتهای اروپایی بحران اقتصادی و ویروس کرونا را دلیل توجیه شرایط دهشتناک پناهجویان می دانند و با وضع قوانین غیرانسانی عملا این شرایط را دو چندان سخت کردەاند. همین دولتها برای قاتلین و عاملین فرار و آوارگی و پناهجویان، فرش قرمز پهن میکنند، اما قربانیان را به دام موجهای دریا می سپارند. این وارونگی و شناعت “حقوق بشر” در قرن بیست و یکم است!
این تراژدی انسانی باید بار دیگر نهادهای انساندوست و سازمانهای پناهندگی را وادار بە تحرک جدی نماید و اعتراض بە وضع موجود را به فشاری بە دولتهای اروپایی تبدیل نماید. ما نیز همانند دیگر سازمانهای دفاع از حقوق انسانی و حق پناهندگی خواهان:
١- پایان دادن بە بستن مرزها و سختگیریهای مرزی هستیم. مرزها را باز کنید!
٢- تغییر قوانین سختگیرانه پناهندگی و ایجاد تسهیلاتی برای پذیرش هزاران پناهجوی بلاتکلیف کە بخشا برای رسیدن بە بریتانیا با خطر مرگ از همین کانال مانش عبور کردەاند.
از طرف سازمان سراسری پناهندگان ایرانی بە خانوادە و بستگان این فاجعە دلخراش تسلیت میگویم. ما در اندوە بزرگ از دست دادن پنج تن از بستگان عزیزشان شریک هستیم.
سعید آرمان
دبیر سازمان سراسری پناهندگان ایرانی – بی مرز
٢٨ اکتبر ٢٠٢٠
