ما امضا کنندگان زیر؛ جمعی از کنشگران سیاسی و اجتماعی هستیم که اکثراً از اعضا و هواداران پیشین احزاب و سازمان های چپ شرکت کننده در انقلاب ویرانگر ١٣۵٧ بوده ایم. ما حمایت خود را از “پیمان نوین” شاهزاده رضا پهلوی اعلام می کنیم و با اهداف این “پیمان” که می تواند همۀ آزادی خواهان را در برگیرد و مبنای همبستگی نیروهای دمکرات مخالف ادامۀ حکومت ضد بشری جمهوری اسلامی باشد، همسو هستیم.
برای ما ، جمهوری خواه یا طرفدارمشروطۀ پادشاهی، نه شکل نظام جایگزین جمهوری اسلامی، بلکه محتوای غیردینی و دمکراتیک آن که بر پایۀ رعایت کامل اعلامیۀ حقوق بشر و منضمات آن استوار باشد در اولویت است.از اینرو، ما با ایرانیانی که در تحقق این دریافت از “پیمان نوین” می کوشند و مسئولیت چنین انتخابی را می پذیرند، هم پیمانیم!
ابراهیم آریایی، ژاله ابیض، صابر احمدی، هوشنگ اسدی (هوآس)، جلیل انصاری لنگرودی، نیکروز اعظمی، مرجانه امانی، چنگیز امیری، فریده ایرانی، گشتاسب باوند، آریو برزا، حمیدرضا برهانی، ناهید پرشون، ترانه ترک، ویدا تهرانی، جمال جمیلی، هادی جواهری لنگرودی، بینا حجازی، لیدیا خسروی، امیر خردنیک، ابی خطائی، مراد خورشیدی، امیر دها، مهدی دربهانی، شهرام درویش، افسانه دنیوی، جمیله دنیوی، عارف دنیوی، عباس رحیمیان، بابک ساسانی، فرزانه سید سعیدی، کریم شامبیاتی، شهاب شهابی، مریم صالحی، خسرو صبازاده، سیما صدر، مقصود صدیق، فرحناز عمادی، گلناز غبرایی، محمود فاضل زاده، سوسن فرجامی، احد قربانی، فرزاد قنبری، محمد مستوفی، کامبیز مصلحی، کامران مصلحی، رامین معلم، علی منجزی، حمید مهدیانی، حمید مهدی پور، منیژه ناظم، شهرزاد نعلینی، هنگامه نقشی، نسرین نیرومند، پریسیما نیلسون، پاندورا نوری، فرامرز نوری، اسماعیل وفا یغمایی، منصور ولدی، عزت ولی زاده.
درود بر ایران و ایرانى من فقط نظر و دیدگاه خودم رو اعلام میکنم بعنوان یک ایرانى ساکن آمریکا ، بهترین -کوتاهترین- کم هزینه ترین و تنها راه سرنگونى رژیم فاسد و پلید آخوندى اعلام و اقدام عملى و همزمان فراخوان شاهزاده رضا پهلوى براى شروع اعتصابات سراسرى گسترده و البته نافرمانى مدنى بطور کاملا همزمان و در یک تاریخ مشخص با تمرکز بر ایجاد توده هاى میلیونى بسیار کارساز و موثر خواهدبود که مطمئنا و یقینا منجر به سقوط ملایان وطن فروش خواهد شد . سپاسگذارم
دایه ی عزیز تر از مادر ! تغییر در ایران و توسط مردم ایران صورت خواهد گرفت.
کسانی که در خارج از کشور با هر عقیده و مرامی برای خود رسالتی بالاتر از مردم ایران قائل می باشند.
بوئی از سیاست و درایت نبرده اند و خیال می کنند که مردم ایران «معلول» اند و این ها می توان به عنوان «دایه عزیز تر از مادر» برای جنبش داخل ایران در نظر گرفت .
فکر نمی کنند که چگونه از راه دور می توان ارتباط ارگانیک و نزدیک با جنبش آزادیخواهانه و عدالت جویانه
مردم بر قرار کرد.
مگر میشود مردم ۴۰ سال در برابر حکومت بربرمنش در ایران مقاومت و مبارزه کنند و هزینه بدهند
عده ای در خارج این زحمات را خرج « کمکهای بشردوستانه » قدرتها ی بزرگ کنند؟.
واقعا پوپولیسم عجب بلائی در جهان شده ست.
کار خوبی کردید و ما مردم ایران داریم میبینیم چه کسانی به رهایی ما کمک میکنند و در پی جبران ویرانی ۵۷ هستند