رفقای عزیز با سلام و درودهای فراوان!
نامه جمعی و سرگشاده و رفیقانه شما را دریافت کردیم و از احساس مسئولیت شما صمیمانه قدردانی می کنیم. ما پیشنهادات و راهکارهای شما برای برون رفت از بحران کنونی حزب کمونیست ایران و کومه له را نه دخالت در امور تشکیلاتی خود، بلکه نشانه احساس مسئولیت شما و عمل کردن به یک وظیفه انقلابی می دانیم. طی مدت اخیر نیروهای سیاسی و رفقای زیادی از کمونیست های مستقل نیز به اشکال مختلف تلاش کرده اند با دخالت دلسوزانه خود، ما را در غلبه بر بحران کنونی یاری رسانند، بدین وسیله تلاش مسئولانه همه این رفقا را ارج می گذاریم.
کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران با این اعتقاد راسخ که جریان ما به عنوان بخشی از جنبش کمونیستی ایران ابزار مبارزه کارگران و مردم زحمتکش و ستمدیده است و آنها حق دارند در سرنوشت آن دخیل باشند و در جریان مسائل و مشکلات آن قرار بگیرند، با این باور که سرنوشت این تشکیلات به شما رفقا و همه نیروهای موجود در جنبش چپ و کمونیستی ایران مربوط است، طی چند سال گذشته در مقاطع مختلف تلاش کرد از طریق بخشی از رسانه های حزبی و شبکه های اجتماعی افکار عمومی و بویژه جنبش کمونیستی ایران و فعالین جنبش کارگری و دیگر جنبش های اجتماعی را در جریان ماهیت واقعی اختلافات و سیمای سیاسی بحران درون حزب قرار دهد. واقعیت این است که در سطح رهبری حزب و کومه له بر سر موجودیت حزب کمونیست ایران، امکان پذیری تحقق سوسیالیسم در یک کشور، شیوه برخورد به احزاب بورژوایی و ناسیونالیست، مسئله حاکمیت شورایی مردم در کردستان، مسئله تلاش برای شکل دادن به یک قطب چپ و سوسیالیستی در سطح سراسری و در کردستان و … اختلاف نظر وجود دارد.
وجود اختلاف نظر سیاسی در حزب کمونیست ایران و کومه له که با رشته های مختلف به جامعه مربوط هستند و بویژه در کردستان از یک موقعیت اجتماعی برخوردارند همواره بخشی از موجودیت این جریان بوده است. وجود اختلاف نظر سیاسی و پیچیدگی های آن از این حقیقت ساده سرچشمه می گیرد که جامعه به طبقات متضاد، با جنبش های اجتماعی و گرایشات فکری و سیاسی و سنت های مختلف تقسیم شده است. احزاب سیاسی که نقش عمده ای در تعارض دو طبقه اصلی جامعه و تکامل این مبارزه ایفا می کنند خود نیز به ناگزیر این جدال ها را در اشکال مختلف نظری، سیاسی، سبک کاری و فرهنگی در درون خود منعکس می کنند. بنابراین تمام مسئله بر سر این است که جریان کمونیستی چگونه از درون مجادلات سیاسی و کشمکشی که تا حدود زیادی بازتاب جدال های واقعی درون این جامعه است، سالم، متحد و فعال بیرون می آید.
ما با این درک از ریشه و جایگاه اختلاف نظر سیاسی در درون حزب و جهت گیری ها بود که در سالهای اخیر مدام رفقای رهبری جناح مقابل را که با برخی از مبانی استراتژیک و سیاست های جاافتاده حزب کمونیست ایران و کومه له اختلاف پیدا کرده اند و به این اعتبار در جناح راست مواضع رسمی حزب قرار گرفته اند را ترغیب می کردیم تا دیدگاههای خود را در سطح علنی هم به معرض قضاوت بگذارند. این رفقا برای برگزاری سمینار در درون تشکیلات و انتشار دیدگاه و نظرات شان همه ارگان های سیاسی و تبلیغی تشکیلات را هم در اختیار داشتند. در واقع این رفقا بجای روشن کردن جنبه های سیاسی، فکری و استراتژیک اختلافات خود با حزب و به معرض قضاوت قرار دادن آن در سطح علنی و پاسخ دادن به ابهامات و سئوالات پیرامون آن روش های دیگری در پیش گرفتند. این رفقا با انکار وجود اختلاف نظر سیاسی و بدون آنکه دیدگاه های خود را بە صورت پلاتفرم ها و یا قرارهای مشخصی بە منظور تصمیم گیری در اختیار مراجع رسمی حزبی قرار دهند، آنها را به سیاست های عملی بخش هایی از تشکیلات تبدیل کرده اند. بجای تبلیغ برنامه حاکمیت شورایی در کردستان، از تریبون رسمی کومه له اعلام می کنند که می توان با احزاب ناسیونالیست در کردستان بر سر چگونگی دخالت دادن مردم در قدرت به توافق رسید. اعلام می کنند که بر سر راه وارد شدن به ائتلاف پایدار با احزاب ناسیونالیست مانع استراتژیک وجود ندارد. پروژه تلاش برای شکل دادن به قطب چپ در کردستان در روبرو شدن با اولین مانع به بایگانی سپرده می شود. بر سر راه شکل دادن به قطب چپ و سوسیالیستی در سطح سراسری سنگ اندازی می شود. با احزاب ناسیونالیست و اسلامی وارد نهادی می شوند که با هیچ کدام از مصوبات حزبی مطابقت ندارد. بحث انحلال حزب کمونیست ایران بدون اینکه در هیچ کدام از مراجع حزبی تصویت شده باشد در رفتار این رفقا چنان موج می زند که بازتاب بیرونی پیدا کرده است و … . در واقع این رفقای ما اسناد و مصوبات رسمی را برای آرایش و تزئین ویترن حزب و کومه له نیاز دارند و در عمل سیاست های دیگری در پیش گرفته اند. با اینحال بجای اینکه خود پلاتفرم جدیدشان را به مراجع حزبی ارائه دهند، از ما می‌خواهند پلاتفرم بنویسیم.
این رفقا همزمان با در پیش گرفتن این سیاست های عملی طی کمپین هایی که در بخش های مختلف تشکیلات براه انداختند مدافعان پیگیر برنامه و استراتژی و مبانی فکری حزب و کومه له را به جریان های سیاسی دیگر منتسب کردند، ما را متهم کردند که می خواهیم کومه له را تضعیف و اردوگاه آن در کردستان عراق را جمع کنیم، اتهام کودتا از دبیر اول کومه له را مطرح کردند و با این نوع کمپین و گرد و خاکی که به پا کردند فضای سیاسی درون تشکیلات را آلوده کرده تا اهداف تشکیلاتی خود را پیش ببرند. این رفقا به اینها هم بسنده نکردند و طی یک سال و نیم گذشته با رویکردی انحلال طلبانه عملا کمیته مرکزی کومه له و کمیته تشکیلات خارج را از زیر اتوریته تشکیلاتی و رهبری کمیته مرکزی حزب خارج کردند و با تفسیر اختیاری و دلبخواهی از اساسنامه حزب به رغم قرار کمیته مرکزی حزب مبنی بر توقف عضو گیری در این شرایط بحران تشکیلاتی به عضو گیری جناحی و تنبیهات و اخراج های جناحی روی آوردند. تحت این شرایط شکاف ها عمیق تر شدند، مناسبات سیاسی و تشکیلاتی و حتی اجتماعی و رفیقانه این دو جناح از بالا تا پایین بطور جدی لطمه خورده است. کمیته های اصلی تشکیلاتی هیچ رابطه سیاسی و تشکیلاتی ارگانیکی با هم ندارند، مناسبات آنها در بهترین حالت به یک مناسبات خشک و بی روح و بروکراتیک تبدیل گردیده و بحران اعتماد عمیق تر شده است. تبیین و ارزیابی رفیق دبیر اول کومه له از بحران کنونی حزب از شبکه تلویزیونی تشکیلات پخش می گردد، اما پاسخ عضو کمیته اجرایی به این نوع تبلیغات جناحی طعمه سانسور می گردد و از تلویزیون پخش نمی شود. با این کارنامه از زیر پا گذاشتن موازین کار حزبی، آنها ما و دیگران را برای برون رفت از بحران به سنت های پیشرو و جا افتاده حزبی و رعایت موازین اساسنامه ای ارجاع می دهند که تعارفی بیش نیست.
رفقای نامه جمعی سرگشاده!
اکنون و در شرایطی که تمام بخش های مختلف تشکیلات حزب و کومه له به دو جناح سیاسی تقسیم شده و به طور دو فاکتو یک جدائی به وقوع پیوسته است و در خارج از تشکیلات نیز بسیاری می دانند که در حزب کمونیست ایران و کومه له حداقل دو جناح سیاسی وجود دارد. ما هم مانند شما با درک اوضاع سیاسی خطیر کنونی و تحولاتی که در راه هستند و وظایف سنگینی که از همه ما می طلبند، انشعاب در صفوف حزب کمونیست ایران و کومه له را زیانبار می دانیم.
ما بر این باوریم که به رغم حاد شدن و پیچیدگی بحران درون تشکیلاتی هنوز این امکان وجود دارد که این امر بد را به امر خوب نه تنها برای حزب کمونیست ایران و کومه له، بلکه برای کل جنبش کمونیستی ایران تبدیل کنیم. ما نیز در تقابل کامل با رویکرد حذف گرایانه همصدا با شما راه برون رفت از بحران کنونی را در برسمیت شناختن جناح بندی موجود، مبارزه ایدئولوژیک علنی بر سر مسائل مورد اختلاف، مشارکت هر دو جناح در کلیه ارگانهای رهبری حزب و اداره تشکیلات میدانیم، بطوری که ارگانهای رهبری مظهر اراده همه اعضا حزب باشند. با تأمین این شرایط و با فرهنگ سازی و ایجاد بستری برای همزیستی دو جناح می توان وحدت دوباره حزب را تضمین کرد.
همانطور که بارها اعلام کرده ایم یکی از محورهای اختلافات ما با رفقای جناح مقابل همین درک متفاوت از مرکزیت دمکراتیک در حزب کمونیست ایران است. بر اساس درک ما اگر حزب قرار است به مانند یک ارگانیسم زنده عمل کند باید برخورد نظرات متفاوت در سطوح مختلف ارگانهای تصمیم گیری در آن تأمین و تضمین شود. اگر از حزب به عنوان یک ارگانیزم زنده صحبت می کنیم یعنی اینکه حفظ دموکراسی درون حزبی و رفتار دموکراتیک به نظرات مختلف در آن تأمین گردد. قدرت کمیته مرکزی باید برخاسته از اراده کل حزب باشد. اگر با این نگرش به مسئله سانترالیسم دمکراتیک نگاه کنیم. اگر قدرت ارگانهای رهبری را برخاسته از اراده کل حزب و کل اعضای آن بدانیم نه فقط بخشی از اعضا، نه فقط “اکثریت” اعضا، بنابراین باید سیاست حذف گرایانه را کنار گذاشت. در غیر آن صورت روشن است وقتی در یک ارگان رهبری اراده نزدیک به نیمی از اعضا نمایندگی نمی شود، به ناگزیر یک مناسبات بوروکراتیک جای یک مناسبات سیاسی و دمکراتیک در حزب را می گیرد. زمانی که در یک کمیته تشکیلاتی و حزبی اراده حدود نیمی از اعضا غایب است، خواسته یا ناخواسته مناسبات رهبری با اعضا به یک مناسبات بوروکراتیک تنزل پیدا می کند و تشکیلات انسجام خود را از دست می دهد. تجربه یکدست شدن و یک بنی شدن کمیته مرکزی کومه له و کمیته م تشکیلات خارج به وضوح کامل این واقعیت را نشان داد.
رفقای عزیز!
اکنون که در آستانه کنگره حزب قرار گرفته ایم و برگزاری آن در زمان مقرر به دلیل تشدید بحران کرونا از اراده ما خارج است، برگزاری یک کنگره موفق که بتواند بحران درونی حزب را به مسیر درستی بیندازد در گرو آن است که پیش شرط ها و ملزومات آن از قبل فراهم گردد. از نظر ما با توجه به جهت گیری اصولی فوق برای تأمین این ملزومات لازم است: جناح بندی سیاسی درون حزب به رسمیت شناخته شود؛ عضوگیری جناحی پایان داده شود و عضویت رفقایی که بعد از قرار کمیته اجرائی در مورد توقف عضو گیری پذیرش شده اند ملغا گردد؛ به تنبیهات و خلع مسئولیت کردن های جناحی پایان داده شود و اخراج رفقایی که به تأیید کمیته اجرائی نرسیده اند لغو گردد؛ به رویکرد فعلی تلویزیون کومه له که فقط تبیین ها و نظرات یک جناح حزب در مورد بحران درونی را منعکس می کند پایان داده شود و هر گونه مانعی سر راه حضور رفقای ما در تشکیلات کردستان برطرف گردد. ما برای دیالوگ بر سر مسائل مورد اختلاف و گام نهادن در جهت تأمین این ملزومات آماده ایم.
با انجام این اقدامات و تلاش مشترک جهت فرهنگ سازی به منظور تأمین شرایط همزیستی دو جناح است که می توانیم در مسیر حل بحران قرار گیریم. در غیر این صورت کنگره بخودی خود هیچ معجزه ای نمی آفریند و کنگره می تواند به محل انشعاب و از هم گسیختگی حزب تبدیل گردد.
در پایان بار دیگر از احساس مسئولیت شما قدردانی می کنیم و دستتان را به گرمی می فشاریم.
کمیته اجرائی حزب کمونیست ایران
۱۶ بهمن ۱۳۹۹ – ۴ فوریه ۲۰۲۱
