من در این مجموعه خواهم کوشید علاوه بر طرح و شرح مولفه ­های دیگر به ارزیابی انتقادی تحلیل ­های سه نفر از منتقدان شناخته شده ­ی سرمایه ­داری بپردازم. برای تشریح استدلال ­های خود به نقد نوشته­ های اخیر ژیژک و هاروی و آگامبن پرداخته ­ام. انتخاب این سه نفر به دلیل فراوانیِ مخاطبان­شان در ایران از یک­سو و محبوبیت­شان در رسانه ­های اصلی بورژوایی از سوی دیگر صورت بسته است

سرمایه‌داری ‌خودبه‌خود ازهم نمی‌پاشد، هنوز این‌قدرقدرت دارد که همه ما را به کام مرگ بکشاند. اما یک راه سومی دراینجا نادیده گرفته می‌شود که هرچند تاکنون مطرح نبوده ولی در حال گسترش است: کمونیسم در همه‌جا در حال شکل‌گیری است… کمونیسم امروز مطرح است و کارل مارکس قرن‌ها از زمان خود جلوتر بود

در ایالات‌ متحد، کارفرمایان عمده از تعطیلی کسب‌ وکارها و پرداخت مرخصی‌های استعلاجی به کارگرانشان سرباز زده‌اند. در این کشورها، قیدوبندِ ساختاری سرمایه‌داری برای انباشت بی‌وقفه‌ی سرمایه، کارگران را با وضعیت دشوار انتخاب بین تخلیه‌ی محل کار یا احتمال مردن از گرسنگی مواجه کرده است. بزرگترین «شرکت‌ها سود را مقدم بر سلامت عمومی می‌دانند»

سال‌های ۹ -۲۰۰۸ فدرال‌ رزرو از امتیاز خارق‌ العاده‌ ی ظرفیت انتشار دلار برای نجات سرمایه‌ ی مالی در سایر نقاط جهان استفاده کرد. دونالد ترامپ علاقه‌ ای به انجام چنین کاری ندارد. اگر او علاقه‌ای به انجام این کار نداشته باشد، پیامد آن بسیار سرراست خواهد بود. ما با بحرانی عمیق‌تر و رکودی شدیدتر مواجه خواهیم شد

در این جا دست روی یک تضاد عمده‌ی دنیای معاصر می‌گذاریم. از یک‌سو، تمام اقتصاد، از بازار جهانی بر‌می‌خیزد. اما از سوی دیگر، قدرت‌های سیاسی به‌طور عمده ملی باقی مانده‌اند و رقابت امپریالیسم‌های کهن (اروپا و ایالات متحده آمریکا) و جدید (چین و ژاپن) مانع هر گونه فرایندِ شکل‌گیریِ یک دولت سرمایه‌داری جهانی می‌شود